Όταν το συναίσθημα μετατρέπεται σε κινητήριο μοχλό χάνεται -ευτυχώς- και η αίσθηση του χρόνου! Ακόμα, λοιπόν, και αν δεν πάνε αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που είδαμε live τη Σεζάρια Εβόρα στην Ελλάδα, η ίδια θεωρεί πως έχει πολύ καιρό να μας επισκεφθεί.
«Νιώθω εξαιρετικά χαρούμενη που θα σας δω πάλι από κοντά. Είναι μεγάλο το διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία μας συνάντηση», λέει και ακούγεται με εξαιρετικά θετική διάθεση. Μας αγαπάει. «Πάντοτε το καλωσόρισμά σας είναι θερμό και ευγενικό». Αλλά κι εμείς την αγαπάμε. «Οπως η χώρα σας είναι θερμή, έτσι κι εσείς παρουσιάζεστε αντίστοιχα θερμοί απέναντι στα τραγούδια μου. Και παθιασμένοι. Είναι ευχάριστο για έναν καλλιτέχνη να παίζει μπροστά σε τέτοιο κοινό».
Η Σεζάρια Εβόρα θα ανηφορίσει στο θέατρο του Λυκαβηττού, τη Δευτέρα 6 Ιουνίου. Η αποκαλούμενη και «βασίλισσα της ethnic μουσικής» με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήρι επιστρέφει, on stage, ύστερα από απουσία ενός έτους από την ενεργό δράση. Ευτυχώς είναι υγιής πια, ξεπέρασε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε. Μαζί της στη σκηνή θα ανεβεί και η Lura, η ερμηνεύτρια που θεωρείται διάδοχός της.
Η Σεζάρια έχει και νέο υλικό να παίξει. «Παρουσιάζω live ένα εντελώς νέο ρεπερτόριο με πολλά τραγούδια από το τελευταίο μου cd, το “Nha Sentimento”. Πάντοτε σε ανανεώνει η ηχογράφηση ενός δίσκου. Νέα τραγούδια, συνεργασίες με άλλους τραγουδιστές, καινούργιοι ήχοι. Μου αρέσει όταν κάποιες φορές ερμηνεύω κομμάτια τα οποία δεν προέρχονται από τη χώρα μου».
Σε ποια κατηγορία κατατάσσει η ίδια τη μουσική της; «Παραδοσιακή μουσική από το Capo Verde, αυτό ακριβώς πιστεύω ότι τραγουδούσα από την αρχή. Στη συνέχεια, βέβαια, οι περισσότεροι την τοποθέτησαν στην κατηγορία World Music. Να σας πω την αλήθεια, δεν με ενδιαφέρει καν». Δεν δείχνει ούτως ή άλλως δογματική. «Οσο ευχαρίστηση νιώθω όταν τραγουδάω τα παραδοσιακά κομμάτια της πατρίδας μου, άλλο τόσο χαίρομαι και όταν συνεργάζομαι με καλλιτέχνες σε διαφορετικά στιλ μουσικής». Και οι νέοι στο Πράσινο Ακρωτήρι; Ενδιαφέρονται για το είδος ή προτιμούν αποκλειστικά τα καινούργια και πιο σύγχρονα ακούσματα; «Η πλειοψηφία φυσικά γοητεύεται από τους δυτικούς ήχους. Κάποιοι, όμως, στρέφονται και προς την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας μας», απαντά.
Με επιρροές από την παράδοση της Πορτογαλίας, της Βραζιλίας και της Κούβας, η Σεζάρια έχει ηχογραφήσει συνολικά 11 στούντιο άλμπουμ. Στο παλμαρέ της διαθέτει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, ενώ έχει βραβευθεί και με Grammy στην κατηγορία της world μουσικής. Στην αρχή, ωστόσο, όταν ακόμα ήταν μια άσημη ερμηνεύτρια, τραγουδούσε στα μικρά μπαρ της γενέτειράς της μπροστά σε τουρίστες, αλλά και ντόπιους εργάτες, μαζεύοντας λίγα ψιλά ως αμοιβή.
«Αγαπημένες μου φωνές ήταν η Εντίθ Πιαφ, ο Σαρλ Αζναβούρ, ο Φρανκ Σινάτρα, ο Χούλιο Ιγκλέσιας και η Αμαλία Ροντρίγκεζ», σημειώνει. «Ολοι αυτοί, δηλαδή, που άκουγα από μικρό κορίτσι». Η αφετηρία για μια επιτυχημένη καριέρα χρονολογείται το 1987, που έδωσε τις πρώτες της συναυλίες στη Λισαβόνα. Εκεί την άκουσε τυχαία ένας διάσημος παραγωγός, την πήρε στην εταιρεία του και την επόμενη χρονιά τη βοηθούσε να βγάλει το πρώτο της άλμπουμ (σε ηλικία περίπου 50 ετών!). Τότε πραγματοποίησε και την πρώτη της περιοδεία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», το ντεμπούτο της άλμπουμ με τίτλο «La Diva Aux Pieds Nus», «Η ξυπόλητη ντίβα» δηλαδή, ήταν εκείνο που της έδωσε και τον χαρακτηρισμό που την ακολουθεί τόσο πολλά χρόνια, που πλέον αποτελεί κλισέ. Η ίδια, πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ άλλωστε, εξηγεί πως τραγουδά ξυπόλητη ως ένδειξη αλληλεγγύης στους φτωχούς της πατρίδας της. «Πολλοί άνθρωποι λένε πως τα τραγούδια μου είναι σαν να ταξιδεύεις στον κόσμο. Δεν έχω λόγο να διαφωνήσω. Πιθανότατα όταν τα ακούνε να ταξιδεύουν με τη φαντασία τους. Καλό αυτό, ειδικά σήμερα που η ζωή έχει γίνει σαφώς πιο δύσκολη».
Θέατρο Λυκαβηττού, ώρα έναρξης: 9.30 μ.μ. Εισιτήρια: Προπώληση: 25 (φοιτητικά), 35, 40, 50, 65 (Διακεκριμένη Ζώνη). Ταμείο: 30 (φοιτητικά), 40, 45, 55, 70 (Διακεκριμένη Ζώνη).
Τα εισιτήρια της Α’ Ζώνης καθώς και τα VIP (μπροστά ακριβώς στη σκηνή) θα είναι αριθμημένα. Θα υπάρχει λεωφορείο για τη μεταφορά του κοινού στο θέατρο Λυκαβηττού.
