Η Αντέλ Εξαρχόπουλος μπαίνει ανάμεσα σε ένα γκέι ζευγάρι στην πιο τολμηρή ταινία της χρονιάς

Τα «Περάσματα» του Άιρα Σακς κάνουν πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 29 Φεβρουαρίου

Ακούστε το άρθρο

27·02·2024 10:00 1 σχόλια

Πρεμιέρα κάνει την Πέμπτη (29/2) μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς και από τις πιο τολμηρές. Ο λόγος για τα «Περάσματα» του Άιρα Σακς, ο οποίος στο νέο του έργο, ρίχνει μία φρέσκια, ειλικρινή και ωμά κωμική ματιά στις χαοτικές, μοντέρνες σχέσεις, μέσω ενός παράδοξου ερωτικού τριγώνου.

Τοποθετημένο στο Παρίσι, αυτό το ακαταμάχητο δράμα αφηγείται την ιστορία του Τόμας (Φραντς Ρογκόφσκι) και του Μάρτιν (Μπεν Γουίσο), ενός γκέι ζευγαριού, του οποίου ο γάμος αναστατώνεται όταν ο Τόμας ξεκινάει μια παθιασμένη ερωτική σχέση με την Άγκαθα (Αντέλ Εξαρχόπουλος).

Η ταινία έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές, ο ξένος Τύπος την αποθεώνει και όπως χαρακτηριστικά γράφει το TIMEMagazine, πως πρόκειται για μία «σκληρά ειλικρινή ταινία».

Όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης, Άιρα Σακς: «Η ταινία είναι δομημένη σαν μονομαχία, ένα δεξιοτεχνικό και επικίνδυνο παιχνίδι ανάμεσα σε τρία άτομα, όπου το καθένα επιθυμεί εκείνο που δεν μπορεί να έχει».

Στα «Περάσματα» στο κέντρο βρίσκεται ο Τόμας, με τον ρόλο να γράφεται εξ’ αρχής για τον Γερμανό ηθοποιό Ρόμαν Ρογκόφσκι. Ο Τόμας είναι ένα άτομο που έχει μάθει να έχει ό, τι επιθυμεί, αλλά συνεχίζει να θέλει όλο και περισσότερα. Η αρρενωπότητά του δεν είναι όσο αδιαπέραστη πίστευε. Σε αυτόν τον αντρικό κόσμο, υπάρχει μια γυναίκα, η Άγκαθα, που ερμηνεύει η Αντέλ Εξαρχόπουλος.

Νεαρή, όμορφη, παθιασμένη και σε κίνδυνο. Αρχικά, ο κόσμος των γκέι αντρών μοιάζει με φαντασίωση για εκείνη, αλλά όσο η φαντασίωση γίνεται πραγματικότητα -και ο χώρος της μέσα σε εκείνη μικραίνει- δεν υπάρχει χώρος να αναπνεύσει, να υπάρχει. Ίσως, για αυτούς τους άντρες είναι αναλώσιμη.

«Οι ηθοποιοί μας παίζουν τους χαρακτήρες, αλλά και τον εαυτό τους. Πώς μπορεί η παραγωγή να κρατήσει τα πράγματα όσο πιο απλά γίνεται, δίνοντας στους ηθοποιούς ελάχιστο χώρο να κρυφτούν; Να τους ωθήσει σε μέρη που δεν περιμένουν να πάνε; Στις μέρες μας, η δημιουργία προσωπικού σινεμά είναι τεράστια πρόκληση. Υπάρχει η αίσθηση πως η ταινία πρέπει να είναι για κάτι. Αυτή η ταινία όμως δεν πρόκειται να δώσει απλές απαντήσεις στο κοινό – αντιθέτως, όλα έχουν να κάνουν με τη στιγμή», εξηγεί ο σκηνοθέτης.