Στις 13 Μαΐου η Alfa Romeo γιόρτασε την 65η επέτειο της πρώτης νίκης ενός μονοθεσίου της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 που μόλις είχε δημιουργηθεί. Ήταν 13 Μαΐου του 1950 όταν τέσσερα μονοθέσια «158» βρέθηκαν στην πίστα του Silverstone. Ο Τζιουζέπε «Νίνο» Φαρίνα ήταν ο νικητής και ταυτόχρονα πραγματοποίησε το πρώτο «χατ τρικ» στη Formula 1: «πολ ποζίσιον», νίκη και ταχύτερο γύρο. Και, φυσικά, κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο τέλος της σεζόν.

Η μονοθέσια Alfetta 158 είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο διάσημα αυτοκίνητα του Ιστορικού Μουσείου της Alfa Romeo, ένα από τα πιο πολύτιμα εκθέματα λόγω της σχέσης του με την ιστορία του σπορ. Είναι το ίδιο αυτοκίνητο που στις 13 Μαΐου γιόρτασε 65 χρόνια από την πρώτη νίκη της φίρμας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1.

Εκείνη την 13η Μαΐου το 1950 τις 4 «Alfetta» που βρέθηκαν στην πίστα του Silverstone οδηγούσαν οι Τζιουζέπε «Νίνο» Φαρίνα, Λουίτζι Φατζιόλι, Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, ο ανερχόμενος τότε αργεντινός σταρ που κέρδισε τον τίτλο το 1951 πάλι με την Alfetta, και Ρετζ Παρνέλ, ένας άγγλος οδηγός που είχε επιλεγεί προς τιμήν της χώρας που φιλοξενούσε το πρώτο πρωτάθλημα.

Ο Φαρίνα νίκησε στον αγώνα και οι δύο άλλες θέσεις στο πόντιουμ χρωματίστηκαν επίσης με τα χρώματα της A R, καθώς τα αυτοκίνητα της μιλανέζικης εταιρείας κυριάρχησαν στον αγώνα. Μια εικόνα που επαναλήφθηκε και άλλες φορές στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Κατά τη διάρκεια της σεζόν το τρίο Φαρίνα-Φατζιόλι- Φάντζιο, επονομάστηκε από το κοινό «τα τρία F» και μαζί με τις Alfa Romeo τους κράτησαν ψηλά το όνομα της Ιταλίας στο διεθνές αγωνιστικό στερέωμα, σε μια σημαντική ιστορική στιγμή για τη χώρα και την εταιρία.

Η σκηνή για την εξαιρετική παράσταση της ομάδας της Alfa Romeo ήταν το γκραν πρι της μεγάλης Βρετανίας. το «III RAC British Grand Prix», που εκείνη τη χρονιά είχε επίσης τον τίτλο του «Ευρωπαϊκού Γκραν Πρι» και διεξήχθη στην πίστα του Northamptonshire στη διαμόρφωση του 1948. Το Silverstone, 40 μίλια βόρεια του Λονδίνου, είναι μια πίστα που δημιουργήθηκε πάνω σ’ ένα παλιό αεροδρόμιο της Royal Air Force κι επρόκειτο να εξελιχθεί σε μία από τις πιο θεαματικές πίστες της Formula 1.

Μετά την πτώση της καρώ σημαίας ανάμεσα στις στροφές Abbey και Woodcote, ο βασιλιάς Γεώργιος VI συνεχάρη προσωπικά όλους τους οδηγούς της ομάδας της Alfa για το εξαιρετικό αποτέλεσμά τους: πολ ποζίσιον (Φαρίνα), νίκη (Φαρίνα) κι άλλες δύο θέσεις στο πόντιουμ, ταχύτερος γύρος (Φαρίνα) και τελικά η πρώτη θέση στην βαθμολογία.

Αυτή ήταν η αρχή μιας νέας εποχής στον κόσμο των αγώνων. Στις επόμενες δεκαετίες η Formula 1 θα γινόταν η «βασίλισσα» ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες αγώνων, αυτή που παρακολουθούσε περισσότερο το κοινό, ένα πραγματικό παγκόσμιο φαινόμενο, ενώ η Alfa Romeo θα ακολουθούσε ένα δρόμο τεράστιας εμπορικής ανάπτυξης και διεθνούς φήμης.

Η 158 ήταν το αποτέλεσμα ενός προγράμματος του 1938 και οι «Alfetta», που εξακολουθούσαν να είναι ανταγωνιστικές 12 χρόνια μετά αν και με ένα διάλειμμα που είχε επιβληθεί από τη παγκόσμια κατάσταση, βρίσκονταν ακόμα στη διάρκεια της τεχνολογικής τους εξέλιξης.

Οι κανονισμοί του νέου θεσμού της Formula 1 επέτρεπαν στα αυτοκίνητα να χρησιμοποιούν έναν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα 1,5 λίτρου ή έναν ατμοσφαιρικό 4,5 λίτρων. Η 158 είχε έναν 8κύλινδρο εν σειρά 1.479 κ.εκ. με υπερσυμπιεστή, που είχε ξεκινήσει από τους 195 ίππους το 1938 και με την εξέλιξή του έφτασε στο Silverstone το 1950 με σχεδόν 300 ίππους. Το 1951, με την «159», εξέλιξη της «158», ο κινητήρας έφτασε στη μέγιστη ισχύ των 425 ίππων (450 σε δοκιμές), χάρη σε έναν υπερσυμπιεστή δύο σταδίων και πολλές άλλες βελτιώσεις. Οι κανονισμοί δεν ανέφεραν κάποιο όριο βάρους για τα αυτοκίνητα, ούτε για την ποσότητα του καυσίμου.

Η απόλυτη υπεροχή της 158 στο Silverstone είχε μεγάλη συμβολική αξία για την Alfa Romeo. Οι αγωνιστικές επιτυχίες της Alfetta ήταν η κινητήρια δύναμη για την αναγέννηση της Alfa, μετά τις δυσκολίες και τις καταστροφές ενός παγκοσμίου πολέμου που αναπόφευκτα είχε αφήσει τα σημάδια του. Η Alfetta 158 πρέπει να θεωρείται το αυτοκίνητο που κλείνει την προπολεμική εποχή της μάρκας. Το 1951, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημα που κέρδισε ο Φάντζιο με την «159», Η Alfa Romeo αποσύρθηκε επίσημα από τους αγώνες για να επικεντρωθεί το προσωπικό και ο εξοπλισμός της στην κατασκευή αυτοκινήτων παραγωγής.