Υπάρχει μια τάση σε πολλά νέα αυτοκίνητα να εξοπλίζονται με μια ογκώδη οθόνη – tablet, στο κέντρο του ταμπλό. Αν και αυτές οι υπερβολικά μεγάλες οθόνες μπορεί να τραβήξουν την προσοχή των επισκεπτών σε εκθέσεις αυτοκινήτων, οι αυτοκινητοβιομηχανίες που εργάζονται για την δημιουργία των οχημάτων επόμενης γενιάς, έχουν στο μυαλό τους και άλλα πράγματα που πρέπει να εξετάσουν, καθώς προσπαθούν να εξισορροπήσουν τον σχεδιασμό, με την τεχνολογία και τη χρησιμότητα.
Η Nissan επέλεξε μια διαφορετική πορεία κατά την ανάπτυξη της οθόνης του Ariya Concept, δίνοντας προτεραιότητα στον σχεδιασμό, οραματιζόμενη τις τελευταίες τάσεις. Αντί ενός tablet, το ηλεκτρικό crossover έχει μια καμπυλοειδή διπλή οθόνη που θυμίζει κύμα. Προφέρει την αίσθηση του «ορίζοντα» σε όλο το αυτοκίνητο, σε συνδυασμό με το διάκοσμο από τις πόρτες, μέχρι το πίσω μέρος της καμπίνας. Η διάταξη αντικατοπτρίζει την νέα σχεδιαστική γλώσσα του «Διαχρονικού Ιαπωνικού Φουτουρισμού» της μάρκας, που εκφράζεται επίσης και από την εμπρός μάσκα – «ασπίδα» του πρωτότυπου.
«Το ανθρώπινο μάτι κοιτάζει με φυσικό τρόπο από πλευρά σε πλευρά, κατά την οδήγηση», εξηγεί ο επικεφαλής της ομάδας μηχανικών HMI. «Οι άνθρωποι μπορούν να δουν και να απορροφήσουν περισσότερες πληροφορίες εάν είναι διατεταγμένες οριζόντια. Η περιφερειακή απεικόνιση λειτουργεί εξίσου καλά με αυτό τον τρόπο».
Εκτός από τη καλύτερη απεικόνιση των πληροφοριών, για το ανθρώπινο μάτι, η συγκεκριμένη διάταξη το κάνει από μια ασφαλέστερη θέση, στο ύψος του ορίζοντα, πιο κοντά στην οπτική επαφή με τον δρόμο. Η ταύτιση της απεικόνισης στον αισθητικό ορίζοντα της καμπίνας, γίνεται αυτομάτως απρόσκοπτο κομμάτι του ταμπλό, γεγονός που οι μηχανικοί αποκαλούν engawa και σημαίνει τον αόριστο χώρο ανάμεσα στο σημείο όπου βρίσκεστε και το σημείο στο οποίο πηγαίνετε.
Η οθόνη του Ariya Concept απεικονίζει τις οδηγικές πληροφορίες σε μια θέση παρόμοια με αυτή του πίνακα οργάνων ενός παραδοσιακού αυτοκινήτου, ενώ παράλληλα εμφανίζει, στην κεντρική οθόνη, πληροφορίες ψυχαγωγίας, στοιχεία ελέγχου λειτουργιών άνεσης, καθώς και την κατάσταση του συστήματος. Και τα δύο μέρη είναι αρμονικά τοποθετημένα σε ένα κομψό πάνελ, που «ρέει» απρόσκοπτα μεταξύ οδηγού και συνοδηγού. Παρόλο που υπάρχουν δύο οθόνες, οι πληροφορίες μπορούν να μετακινηθούν ή να αλλάξουν θέση μεταξύ τους, δημιουργώντας την αίσθηση μιας ενιαίας οθόνης. Για παράδειγμα, αν ο οδηγός θέλει τις διαδρομές και το χάρτη μπροστά από το τιμόνι, μπορεί να τα «μεταφέρει» εκεί. Επιπλέον, οι πληροφορίες μπορούν επίσης να μετακινηθούν στο κέντρο ή και να «εξαφανιστούν» όταν δεν χρειάζονται πλέον.
Νίκος Τσάδαρης