Το ράλι της Αυστραλίας, ο τελευταίος από τους 13 αγώνες του WRC για το 2018, ήταν ένας επίλογος που πολλά χρόνια είχαν να ζήσουν οι φίλοι των ράλι.
Συγκεκριμένα, τρεις οδηγοί και τρεις ομάδες είχαν θεωρητικές δυνατότητες να κερδίσουν τους φετινούς τίτλους, γεγονός που ανέβασε κάθετα το ενδιαφέρον του αγώνα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που ξενύχτησαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, προκειμένου να δουν και την τελευταία ειδική, που θα έβγαζε πρωταθλητές.
Οι τρεις μονομάχοι οδηγοί, ο Οζιέ, ο Νεβίλ και ο Τάνακ (είχε μόνο μαθηματικές ελπίδες) και οι τρεις ομάδες η Toyota, η Hyundai και η Ford έδωσαν ότι καλύτερο μπορούσαν προκειμένου να ανέβουν στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου της χρονιάς.
Τελικά, άξιοι συγχαρητηρίων και του 6ου στην σειρά τίτλου, ήταν οι Γάλλοι Οζιέ – Ινγκράσια που οδηγώντας ένα Fiesta WRC, δεν παρασύρθηκαν από τον ρυθμό των Toyota και των Citroen αρχικά, οδήγησαν με εμπειρία και ταχύτητα (όπου χρειάστηκε) ελέγχοντας απόλυτα τον βασικό τους αντίπαλο (Νεβίλ – Γκιλσούλ – Hyundai i20 WRC) και τελικά δικαιώθηκαν, κατακτώντας τον πιο δύσκολο τίτλο από όσους έχουν κερδίσει μέχρι σήμερα.
Μάλιστα, όταν είδαν πως ακόμα και με εγκατάλειψη στέφονταν πρωταθλητές, απογείωσαν το Fiesta κερδίζοντας την power stage, την τελευταία ειδική που δίνει και έξτρα βαθμούς. Ο τίτλος αυτός είναι ο 15ος συνεχόμενος που κερδίζει ένα γαλλικό πλήρωμα (μετά τους 9 σερί των Λεμπ – Ελενά) και δεν είναι λίγοι αυτοί που αστειευόμενοι λένε ότι, πρέπει να απαγορεύσουν για τους Γάλλους το WRC, μήπως και κερδίσει πρωτάθλημα κάποιος οδηγός άλλης εθνικότητας…
Η αλήθεια βέβαια είναι πως, το 2018 οι Νεβίλ – Γκιλσούλ είχαν το καλύτερο αυτοκίνητο (i20 WRC), αλλά δεν είχαν ούτε την εμπειρία, ούτε την υπομονή, αλλά –μάλλον- ούτε και την τέχνη για να αντιμετωπίσουν τους Γάλλους της Ford. Αποτέλεσμα, τα πολλά λάθη, δυο των οποίων έγιναν στην Αυστραλία και τελικά οδήγησαν στην εγκατάλειψή τους, αφήνοντάς τους στην 2η θέση του πρωταθλήματος.
Από την πλευρά τους οι Τάνακ – Γιαρβέολα με το Yaris WRC, έδειξαν πως είναι ο ταχύτερος συνδυασμός του πρωταθλήματος, αλλά δεν φτάνουν για να κερδίσουν σε ένα μαραθώνιο 13 αγώνων, τον Οζιέ. Ο Εσθονός σε όλη την διάρκεια του 3ημέρου, ήταν πιο αργός από τον τελικό νικητή, Γιάρι Μάτι Λάντβαλα (Yaris WRC), τόσο που όταν ο Φιλανδός του χάρισε την 1η θέση, δεν μπόρεσε να την κρατήσει για πολύ, υποχώρησε και τελικά εγκατέλειψε μετά από οδηγικό λάθος.
Όμως η ομάδα της Toyota και κυρίως ο αρχηγός της, ο 4άκις παγκόσμιος πρωταθλητής Φιλανδός, Τόμι Μάκινεν, είχαν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν στον τερματισμό του Ράλι Αυστραλίας, αφού η ομάδα τους (χάρη και στην 4η θέση του Λάπι) κέρδισε τον τίτλο των κατασκευαστών για το 2018, επαναφέροντας την ιαπωνική ομάδα στην κορυφή των ράλι, εκεί όπου βρισκόταν πριν αποφασίσει να εμπλακεί στην τραυματική περιπέτειά της στην Φόρμουλα 1.
Χαρές όμως κάνουν και οι άνθρωποι της Citroen, οι οποίοι είδαν στην αρχή του αγώνα τα C3 να πρωταγωνιστούν, αμείφθηκαν με την 3η θέση του Όστμπεργκ και έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν για ένα καλύτερο 2019, όταν το C3 WRC των Οζιέ – Ινγκράσια θα έχει το Νο1 στις πόρτες του, με υποστήριξη ένα ακόμα C3 για τους Λάπι – Φερμ, αλλά –πιθανότατα- και ένα τρίτο όχημα που θα μοιραστούν οι Λεμπ και Μπριν.
Χαμένη για το 2018 η Hyundai, που έχοντας το καλύτερο αυτοκίνητο και υψηλό μπάτζετ, είδε να χάνονται στο τέλος και οι δυο τίτλοι, γεγονός που ίσως θα πρέπει να τους οδηγήσει στην επανασχεδίαση των πλάνων της ομάδας για την επόμενη χρονιά.
Κλείνοντας, να σημειώσουμε μια ακόμα αξιοπρεπή εμφάνιση του ελληνικής καταγωγής Ιορδάνη Σερδερίδη, ο οποίος τερμάτισε στην 10η θέση της γενικής κατάταξης οδηγώντας ένα Fiesta WRC, βαμμένο στα χρώματα της γαλανόλευκης.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του πλέον ενδιαφέροντος πρωταθλήματος ράλι από το 2004 (όταν άρχισε το γαλλικό σερί), ενός πρωταθλήματος που κρίθηκε στο νήμα και που (αν δεν είχε κερδίσει στην Αυστραλία ο Λάντβαλα), θα ήταν το πρώτο που δεν θα είχε στη διάρκεια της χρονιάς νικητή έστω ενός αγώνα από τις Σκανδιναβικές χώρες.
Ραντεβού στα τέλη Ιανουαρίου 2019, με το Ράλι Μόντε Κάρλο.
