Η ώρα για το μοναδικό αγώνα της F1 που γίνεται βραδινές ώρες φτάνει. Το Grand Prix της Σιγκαπούρης θα διεξαχθεί το προσεχές τριήμερο και οι συνθήκες που θα έχουν να αντιμετωπίσουν οδηγοί και κατασκευαστές είναι ιδιόμορφες.
Οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος και πίστας θα παρουσιάζουν πτωτικές και όχι ανοδικές τάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα, ενώ η υγρασία θα παραμένει σταθερή, μεταξύ 75% και 90. Κρίσιμη είναι η ελκτική πρόσφυση με το σιρκουί Marina Bay να είναι μία πίστα δημόσιων δρόμωνα και να περιλαμβάνει το δεύτερο υψηλότερο αριθμό στροφών (23) στο ημερολόγιο της F1.
Η άσφαλτος είναι ολισθηρή και με ανωμαλίες, ενώ η πρόσφυση παρουσιάζει εκπλήξεις από τον εξοπλισμό δημόσιων δρόμων (π.χ. καπάκια αποχέτευσης) και τις βαμμένες λευκές γραμμές.
Στις προκλήσεις αυτές, θα κληθεί να ανταποκριθεί η Pirelli, καθώς τα μονοθέσια θα τρέξουν με μαλακά P Zero Yellow και πολύ μαλακά P Zero Red.
Με 61 γύρους των 5.073 χλμ, που γίνονται αριστερόστροφα, ο αγώνας πλησιάζει σε διάρκεια τις δύο ώρες, που σημαίνει ότι σε συνδυασμό με τη ζέστη, την υγρασία και τις συνεχείς ανωμαλίες δοκιμάζει τις αντοχές οδηγών, μονοθεσίων και ελαστικών. Στην πρώτη αλληλουχία στροφών από την 1 μέχρι την 3 για παράδειγμα υπάρχει διπλή αλλαγή κατεύθυνσης που μεταφέρει υψηλά φορτία στα ελαστικά.
Ο οδηγός συνήθως καθυστερεί να αφήσει το φρένο, στρίβοντας και επιβραδύνοντας ταυτόχρονα. Αυτό υποβάλλει το ελαστικό σε διαμήκεις και πλευρικές δυνάμεις ταυτόχρονα, που καταπονούν το σκελετό. Η ακεραιότητα της δομής ωστόσο εγγυάται βέλτιστη ακρίβεια και τέλεια πορεία στην αγωνιστική γραμμή: απαραίτητο πλεονέκτημα στην κλειστή πίστα της Σιγκαπούρης, όπου δεν συγχωρείται κανένα λάθος.
Τα μονοθέσια παίρνουν θέσεις εκκίνησης με το μεγαλύτερο φορτίο καυσίμου της χρονιάς, κάτι που αρχικά αυξάνει τη φθορά των ελαστικών. Εκτός της μεγάλης διάρκειας του αγώνα, η κατανάλωση καυσίμου ανά χιλιόμετρο είναι από τις υψηλότερες της χρονιάς λόγω της stop-start φύσης του σιρκουί. Περίπου ο μισός γύρος γίνεται με τέρμα γκάζι, ενώ υπάρχουν και αρκετά σημεία φρεναρίσματος.
Σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τη στρατηγική ελαστικών είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης ενός pit stop. Η Σιγκαπούρη έχει από τους υψηλότερους χρόνους pit stop του ημερολογίου, λόγω του μικρότερου ορίου ταχύτητας του pit lane συγκριτικά με τους περισσότερους αγώνες (60 χλμ/ώρα) και pit lane 404-m.
«Προσωπικά, αγαπώ αυτό το Grand», λέει ο αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli, Paul Hembery, τονίζοντας στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του βραδινού θεάματος, αλλά και τις ιδιαίτερες προκλήσεις που συνεπάγεται. Αναφορά κάνει στη συμμετοχή των αυτοκίνητων ασφαλείας, η εμφάνιση των οποίων στην πίστα δεν αποκλείεται, μιας και αυτό συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα Grand Prix της Σιγκαπούρης από το ’08. Αυτό σημαίνει «ότι οι στρατηγικές πρέπει να είναι ευέλικτες αλλά και αποτελεσματικές ώστε να αξιοποιούνται οι ενδεχόμενες νεκρές αγωνιστικά περίοδοι».
«Ο αγώνας της Σιγκαπούρης θεωρείται πολύ ιδιαίτερος. Από τεχνικής απόψεως, σημαντική για το σετάρισμα στην πίστα της Σιγκαπούρης είναι η επίτευξη σταθερότητας στο φρενάρισμα και μέγιστης ελκτικής πρόσφυσης. Πρόκειται για μία πίστα με υψηλή αεροδυναμική πίεση που αυξάνει τις θερμοκρασίες στο φρενάρισμα, και με ανωμαλίες στην άσφαλτο κυρίως στις στροφές 13 και 14, παρά το ότι ο τάπητας ανανεώθηκε το 2010», σημειώνει από την πλευρά του οδηγού, ο Heikki Kovalainen.
