Ο Hody Childress έδινε μετρητά κάθε μήνα σε μια φαρμακοποιό στην Αλαμπάμα, ζητώντας της να τα χρησιμοποιήσει για να βοηθήσει ανθρώπους να αγοράσουν φάρμακα. Η πόλη έμαθε για τη «συμφωνία» μετά το θάνατό του. Όλα ξεκίνησαν όταν ένας γιατρός είδε τι είχε κάνει ένα τσίμπημα σφήκας στον 15χρονο Eli Schlageter, προκαλώντας πρήξιμο του στόματος και του λαιμού του, η συμβουλή του στους γονείς του παιδιού ήταν αδιαμφισβήτητη: Πάρτε ένα EpiPen. Αλλά έμειναν έκπληκτοι όταν έμαθαν ότι μια δόση του φαρμάκου, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων, κόστιζε 800 δολάρια – ακόμη και με ασφαλιστική κάλυψη – στο τοπικό τους φαρμακείο στο Geraldine, Ala., μια αγροτική πόλη περίπου 60 μίλια νοτιοανατολικά του Huntsville, μεταδίδουν οι New York Times.
Η φαρμακοποιός, Brooke Walker, βρήκε ένα κουπόνι για να αφαιρέσει μερικές εκατοντάδες δολάρια από το σύνολο. Αλλά η μητέρα του Eli, Bree Schlageter, εξακολουθούσε να θεωρεί την τιμή υψηλή. Τότε , για να βοηθήσει την οικογένεια, ο Δρ. Γουόκερ χρησιμοποίησε έναν φάκελο γεμάτο, προσεχτικά διπλωμένα χαρτονομίσματα των εκατοντάδων δολαρίων από έναν ανώνυμο δωρητή.
Κάθε μήνα για περισσότερο από μια δεκαετία, ένας αγρότης, ο Hody Childress, έκανε ανώνυμες δωρεές σε μετρητά στο φαρμακείο Geraldine Drugs, με στόχο να βοηθήσει τους γείτονες που δυσκολεύονται να πληρώσουν για συνταγογραφούμενα φάρμακα. Η ευρύτερη κοινότητα έμαθε για την καλή του πράξη μόνο αφού πέθανε στα 80 του τον Ιανουάριο. Τώρα, η οικογένειά του και οι δωρητές από όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποσχεθεί ότι θα συνεχίσουν την κληρονομιά του. «Νομίζω ότι ένιωθε ότι δεν μπορούσε να μην δώσει», είπε η 58χρονη Τάνια Νιξ, κόρη του κυρίου Τσίλντρες. «Ένιωθε ότι έπρεπε να το κάνει», πρόσθεσε. Ο Childress μεγάλωσε φτωχός, επιβίωνε με την οικογένειά του δουλεύοντας στην αγροτιά και κυνηγώντας μικρά θηράματα. Το σπίτι τους δεν είχε ρεύμα μέχρι που ο Childress ήταν περίπου 7 ετών, είπε ο γιος του, Ντάγκλας. Βετεράνος της Πολεμικής Αεροπορίας, εργάστηκε στη Lockheed Martin για περίπου 20 χρόνια έως ότου συνταξιοδοτήθηκε το 2001, είπε η κα Νιξ. Τις Παρασκευές, μετέφερε την πρώτη του σύζυγο, η οποία έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας, στην κερκίδα του τοπικού γυμνασίου για να παρακολουθήσει αγώνες ποδοσφαίρου, πρόσθεσε γιος του.
Μετά τον θάνατό της, βρήκε παρηγοριά στη γεωργία με τον γιο του. Ο θάνατος της συζύγου του δεν ήταν η πρώτη μεγάλη δυσκολία της οικογένειας – ένας ανεμοστρόβιλος σκότωσε τον πατέρα του καλόκαρδου άντρα και ένα από τα παιδιά του, τη δεκαετία του 1970. Η κα Νιξ θυμήθηκε ότι η δεύτερη σύζυγος του Childress, η Μάρθα Τζο, της είχε τηλεφωνήσει για να πει ότι φοβόταν ότι λόγω του ιστορικού του με καρδιακά προβλήματα, το να κάθεται σε μια καμπίνα (τρακτέρ) με τη ζέστη που έχει η Αλαμπάμα μπορεί να τον σκοτώσει, με τον πατέρα της να της απαντά: «Άσε με να σου πω κάτι. Αν πεθάνω στο τρακτέρ, θα πεθάνω ευτυχισμένος». «Του είπα, «Εντάξει, δεν θα σε ενοχλήσω άλλο», θυμάται. Του άρεσε επίσης να καλλιεργεί τον κήπο του, με προϊόντα όπως φιστίκι, φρέσκες φράουλες ή ντομάτες – τα οποία μοίραζε δωρεάν σε όλους τους κατοίκους της περιοχής, μιας δεμένης κοινότητας περίπου 1.000 ανθρώπων.
Η Geraldine, είπαν οι κάτοικοι, έχει την παράδοση να βοηθάει ο ένας τον άλλον, καθώς αρκετοί άνθρωποι χρειάζονται στήριξη. Περίπου το 19 τοις εκατό του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με ανάλυση των δεδομένων απογραφής των ΗΠΑ από το 2020, που είναι υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο. Η Αλαμπάμα ξοδεύει λιγότερα από τον εθνικό μέσο όρο για το Medicaid, την πολιτειακή και ομοσπονδιακή ασφάλιση υγείας για τους φτωχούς και ευάλωτους, και οι αξιωματούχοι αρνήθηκαν να επεκτείνουν το πρόγραμμα βάσει του νόμου για προσιτή περίθαλψη.
Το 2010, ο Childress μπήκε στο Geraldine Drugs για να συναντήσει τον Δρ. Γουόκερ. «Έχω μια ερώτηση. Έχετε κάποιον που δεν μπορεί να πληρώσει για τα φάρμακά του;» θυμάται ό φαρμακοποιός να τον είχε ρωτήσει. «Λοιπόν, ναι, αυτό συμβαίνει», του είπε. Της έδωσε ένα διπλωμένο χαρτονόμισμα μεγάλης αξίας και είπε: «Την επόμενη φορά που θα συμβεί αυτό, θέλω να το χρησιμοποιήσετε», θυμάται. «Θέλω να είναι ανώνυμο. Δεν θέλω να μάθω λεπτομέρειες σε ποιον θα δώσεις τα λεφτά, απλώς πες τους ότι αυτή είναι μια ευλογία από τον Κύριο», είπε. Επέστρεψε ένα μήνα αργότερα με ένα άλλο διπλωμένο χαρτονόμισμα, μια πρακτική που συνέχισε μέχρι τα τέλη του 2022, όταν αρρώστησε πολύ με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Ήταν τότε που αποφάσισε να εκμυστηρευτεί το μυστικό του σε ένα άλλο άτομο, την κόρη του, την κα Νιξ, η οποία υποσχέθηκε να συνεχίσει τις συνεισφορές. Με τα χρόνια, είπε ο Δρ. Γουόκερ, το ταμείο βοηθούσε τουλάχιστον δύο άτομα το μήνα που δεν είχαν ασφάλιση ή των οποίων οι οφειλές δεν κάλυπταν τα συνταγογραφούμενα φάρμακά τους. Το περασμένο φθινόπωρο, ένας από αυτούς τους ανθρώπους ήταν ο Eli Schlageter, ο οποίος εργάζεται με μερική απασχόληση σε μια φάρμα πουλερικών που διευθύνει ο γιος του Childress, Douglas.
Όταν ο Dr. Γουόκερ είπε στη μητέρα του Έλι ότι τα χρήματα από έναν ανώνυμο δότη θα κάλυπταν το κόστος του EpiPen, εκείνη έκλαψε με ανακούφιση. «Τότε ξεκίνησα να βρίζω», είπε η κα Schlageter, γραμματέας της διευθύντριας στο Γυμνάσιο Geraldine. «Είμαστε μια οικογένεια με δύο εισοδήματα, αλλά και πάλι τα 300 δολάρια είναι πολλά. Η δεσποινίς Μπρουκ μου είπε: «Έχει φροντιστεί. Δεν τέθηκαν ερωτήσεις.» Ρώτησα πώς. Δεν θα μου το έλεγε ποτέ».
Στη συνέχεια όμως προέκυψε η ταυτότητα του δότη. «Ξαφνικά αποκαλύπτεται ότι ο κύριος Χόντι το έκανε», είπε η κα Σλάγκετερ. «Αυτό που δεν ξέρει, τώρα που είναι στον παράδεισο, είναι ότι βοήθησε ένα παιδί που εργάζεται σε μια φάρμα. Κοιτάξτε αυτόν τον κύκλο». Από τότε που η Washington Post ανέφερε τη μεγαλοπρέπεια του Τσίλντρες, η κα Νιξ, η οικογένειά της και ο κ. Γουόκερ έλαβαν κλήσεις και μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από άτομα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες που ήθελαν να κάνουν δωρεές.
Την περασμένη εβδομάδα, οDr. Γουόκερ έλαβε μια επιταγή από κάποιον στο Τενεσί. Τη Δευτέρα, ένα άτομο τηλεφώνησε από το Μαϊάμι. Είπε ότι αν χρειαζόταν τα χρήματα, επρόκειτο να πάει στο τοπικό φαρμακείο και να ανοίξει τον δικό του λογαριασμό Hody Childress.
Καθώς το κόστος των φαρμάκων έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία, περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών αγωνίζεται να πληρώσει για συνταγογραφούμενα φάρμακα, σύμφωνα με έρευνα του Kaiser Family Foundation του 2019. Περίπου το ένα τρίτο των Αμερικανών παραλείπει τις δόσεις κόβει τα χάπια στη μέση ή δεν τα παίρνει. Ο κ. Τσίλντρες ήταν ένα «υπέροχο παράδειγμα γενναιοδωρίας», είπε ο Φρέντερικ Ισάσι, επικεφαλής της ομάδας υπεράσπισης της υγειονομικής περίθαλψης Families U.S.A., και υπενθύμισε «ότι για πολλούς Αμερικανούς, τα συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι απρόσιτα».
