Μια γυναίκα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σπάνια πάθηση, που την αναγκάζει να ξυπνάει κάθε βράδυ περίπου πέντε φορές για να πάει τουαλέτα, χωρίς να μπορεί να κάνει την ανάγκη της όμως.
Σύμφωνα με την thesun.co.uk, η 29χρονη Elle Adams πριν από δύο χρόνια ξύπνησε μια νύχτα για να πάει στην τουαλέτα, αλλά είδε πως δεν μπορούσε να ουρήσει. Δεν έδωσε όμως σημασία, αλλά την επόμενη μέρα διαπίστωσε ότι όσες φορές κι αν επισκέφτηκε το μπάνιο, πάλι δεν μπόρεσε να ουρήσει.
Τότε, πήγε στο νοσοκομείο και έκανε εξετάσεις, με τους γιατρούς να βρίσκουν περίπου ούρα 800 ml εγκλωβισμένα στην κύστη της. Εκεί της τοποθέτησαν καθετήρα και αφού μετά από τέσσερις ώρες απομακρύνθηκαν όλα τα υγρά, την έδιωξαν.
Παρόλα αυτά, η 29χρονη μία εβδομάδα μετά επέστρεψε στο νοσοκομείο, με αφόρητους πόνους από τον καθετήρα και ανέφερε ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί καλά τα βράδια. Έτσι, την εξέτασαν όλοι οι γιατροί, οι οποίοι είπαν να μην ανησυχεί, αφού είχε πιει πολλά υγρά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ουρήσει.
Η γυναίκα ξεκαθάρισε ότι λόγω των πόνων δεν είχε πιει πολλά υγρά, όμως οι γιατροί θεώρησαν πως όλα ήταν υπό έλεγχο λόγω του νεαρού της ηλικίας της και είπαν να επισκεφθεί το νοσοκομείο μετά από τρεις μήνες.
Η πάθηση που άλλαξε τη ζωή της
Η Elle Adams δεν έλυσε το πρόβλημα της, το οποίο επιδεινώθηκε αφού ξυπνούσε κάθε βράδυ τέσσερις με πέντε φορές για να πάει τουαλέτα, ενώ χρησιμοποιούσε καθετήρα για 14 συνεχόμενους μήνες.
Τότε πήγε ξανά στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να διαπιστώνουν δύο πράγματα. Πρώτον έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργείο, γιατί λόγω συσσώρευση πίεσης στην ουροδόχο κύστη δεν μπορούσε να χρησιμοποιεί καθετήρα και δεύτερον εντόπισαν το πρόβλημα.
Συγκεκριμένα, η 29χρονη διαγνώστηκε με τη σπάνια πάθηση που ονομάζεται σύνδρομο Fowler, όπου εμφανίζεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες ηλικίας 20 και 30 ετών και δημιουργεί πρόβλημα στην ούρηση.
Έτσι, είναι αναγκασμένη να κάνει επέμβαση Διέγερσης Ιερού Νεύρου (SNS), την οποία περιγράφει «σαν βηματοδότη για την κύστη» και σημειώνει ότι υπάρχουν ελάχιστες θεραπείες, οι οποίες διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή.
«Το να πάω στο θέατρο ή στον κινηματογράφο είναι ένας εφιάλτης. Πρέπει να πάρω ένα κάθισμα στον διάδρομο για να μπορώ να μπω και να βγω», αναφέρει χαρακτηριστικά.
