Η στέψη του Βρετανού μονάρχη είναι μια μεγαλοπρεπής τελετή, μοναδική στην Ευρώπη, της οποίας οι κανόνες χρονολογούνται πολλούς αιώνες πριν. Η στέψη της Ελισάβετ Β’ το 1953 χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο προετοιμασίας.
Η στέψη του μονάρχη δεν λαμβάνει χώρα αμέσως μετά τον θάνατο του προκατόχου του θρόνου, προκειμένου να τηρηθεί μια περίοδος πένθους και να δοθεί η ευκαιρία να διοργανωθεί η τελετή.
Η Ελισάβετ Β’, που έγινε βασίλισσα στις 6 Φεβρουαρίου του 1952, την ημέρα που πέθανε ο πατέρας της, στέφθηκε στις 2 Ιουνίου του 1953, δηλαδή 15 μήνες αργότερα μπροστά σε πάνω από 8.000 προσκεκλημένους στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
Ο νέος βασιλιάς, ο 73χρονος Κάρολος, αναμένεται να προτιμήσει «μια πιο γρήγορη και πιο μικρή στέψη», σύμφωνα με τον Μπομπ Μόρις, ειδικό σε θέματα που αφορούν τη βρετανική μοναρχία.
Τελετή στέψης
Η τελετή γίνεται στο Αββαείο του Ουέστμινστερ. Χοροστατεί ο αρχιεπίσκοπος του Καντέμπουρι, κορυφαίος θρησκευτικός αξιωματούχος της Αγγλικανικής Εκκλησίας και δεύτερος στην ιεραρχία της μετά το Βρετανό μονάρχη.
Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέμπουρι παρουσιάζει αρχικά τον νέο μονάρχη στους παρευρισκόμενους, που τον επιδοκιμάζουν διά βοής.
Στη συνέχεια, ο μονάρχης δίνει τον όρκο της στέψης (Coronation Oath Act), που γράφτηκε το 1688: δεσμεύεται να κυβερνήσει τον λαό του με βάση τους νόμους του Κοινοβουλίου, να εφαρμόσει τον νόμο και τη δικαιοσύνη «με ευσπλαχνία» και να «κάνει ό,τι είναι δυνατόν» για να προστατεύσει την Αγγλικανική Εκκλησία και τον προτεσταντισμό.
Στη συνέχεια ακολουθεί το τελετουργικό του χρίσματος με καθαγιασμένο λάδι και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι ευλογεί τον μονάρχη στον θρόνο του βασιλιά Εδουάρδου, που κατασκευάστηκε το 1300 και χρησιμοποιείται σε κάθε στέψη από το 1626.
Ο μονάρχης στη συνέχεια λαμβάνει τα βασιλικά σύμβολα, ένα σκήπτρο και μετά το στέμμα που θα τοποθετήσει στο κεφάλι του νέου βασιλιά ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι. Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας υποβάλλουν τα σέβη τους και μεταλαμβάνουν της Θείας Κοινωνίας.
Στέψη της συζύγου
Εκτός κι αν υπάρξει διαφορετική απόφαση, εάν ο νέος μονάρχης είναι άνδρας, η σύζυγός του ανακηρύσσεται βασίλισσα και στέφεται σε μια αντίστοιχη, αλλά πιο απλή τελετή. Στην περίπτωση του Καρόλου, η σύζυγος του Καμίλα δεν μπορεί να γίνει βασίλισσα, αλλά μόνο «βασιλική σύζυγος», καθώς δεν είναι η πρώτη σύζυγος του βασιλιά. Στην περίπτωση που στον θρόνο ανεβαίνει γυναίκα, ο σύζυγός της δεν γίνεται βασιλιάς και δεν λαμβάνει το ιερό χρίσμα.
Τα κοσμήματα του βρετανικού στέμματος
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μοναδική μοναρχία στην Ευρώπη που συνεχίζει να χρησιμοποιεί συγκεκριμένα σύμβολα στις τελετές στέψης.
Το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου, που κατασκευάστηκε το 1661 για τη στέψη του Καρόλου Β’, είναι η κορώνα που παραδοσιακά χρησιμοποιείται στην τελετή. Κατασκευασμένο από χρυσό και ασήμι, με ρουμπίνια και ζαφείρια, ζυγίζει πάνω από δύο κιλά.
Το αυτοκρατορικό στέμμα τοποθετείται στο τέλος της τελετής και για τη βασιλική πομπή. Αποτελούμενο από 2.868 διαμάντια, κατασκευάστηκε το 1937 για τη στέψη του βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’. Το φορά επίσης ο μονάρχης κατά την ετήσια συνεδρίαση για την έναρξη των εργασιών του Κοινοβουλίου.
Προσκεκλημένοι
Το 1953, στη στέψη της Ελισάβετ Β’ παρευρέθησαν 8.251 προσκεκλημένοι, εκπροσωπώντας 181 χώρες και εδάφη.
Μετά την τελετή, μια μεγάλη πομπή πραγματοποιήθηκε στους δρόμους του Λονδίνου. Παρόλο που το Αββαείο του Ουέστμινστερ και το παλάτι του Μπάκιγχαμ απέχουν μεταξύ τους λιγότερο από ενάμιση χιλιόμετρο, η διαδρομή της πομπής έφθασε τα 7,2 χιλιόμετρα το 1953 προκειμένου να την παρακολουθήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι.