Η Λεγεώνα των Ξένων δεν θεωρείται άδικα ένα από τα πιο σκληρά σώματα στρατού του κόσμου, καθώς στο πεδίο της μάχης μπορεί να μην έχει φέρει κάποια ιστορική νίκη, όμως για να γίνει κάποιος μέλος, πρέπει να περάσει μια απάνθρωπη εκπαίδευση, η οποία ουσιαστικά τον επαναπρογραμματίζει, σωματικά και ψυχικά.
Συνήθως ελάχιστα άτομα καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν στις απαιτητικές ασκήσεις που γίνονται τόσο στην Γαλλία όσο και σε χώρες του εξωτερικού, που ήταν παλιά γαλλικές αποικίες, με τους στρατιώτες της να προκαλούν φόβο, καθώς σε περίπτωση που «αφεθούν», μπορεί να γίνουν πραγματικά επικίνδυνοι.
Πώς όμως δημιουργήθηκε η Λεγεώνα των Ξένων που έχει κερδίσει το όνομα της μέσα από την σκληρή εκπαίδευση και δεν θεωρείται άδικα το στρατιωτικό σώμα που χρειάζεσαι τις περισσότερες προσπάθειες για να συμμετέχεις;
Η πτώση του Ναπολέοντα και η άνοδος του εθνικισμού
Μετά την οριστική απομάκρυνση του Ναπολέοντα από την γαλλική εξουσία το 1815, έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο κενό, που επεκτείνεται και στον στρατό, καθώς ο Γάλλος στρατηγός είχε αναδιαμορφώσει το στράτευμα, ενώ είχε βάλει αρκετούς έμπιστους του.
Έτσι, η γαλλική ελίτ ήθελε να δημιουργήσει ένα στρατιωτικό σώμα πιστό σε αυτήν, με αποτέλεσμα την ίδρυση της Λεγεώνας στις 9 Μαρτίου 1831, που έγινε με διάταγμα του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου-Φίλιππου. Μάλιστα, αποτελούνταν από ξένους εθελοντές, ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα εξέγερσης, καθώς οι Γάλλοι ήταν απογοητευμένοι από την πολιτική ζωή.
Την επόμενη χρονιά λοιπόν, ακολουθεί το βάπτισμα του πυρός στο Μαιζόν Καρέ της Αλγερίας, ενώ από το 1835 έως το 1839 πολεμάει στην Ισπανία στο πλευρό της βασίλισσας Ισαβέλλας εναντίον των Βάσκων οπαδών του διεκδικητή του θρόνου Ντον Κάρλος. Τότε αποκτά το έμβλημά της «Ηοnneur et Fidelite» (Τιμή και Πίστη), όμως από τους 5.000 λεγεωνάριους επιζούν μόνο 500 άτομα, με αποτέλεσμα την οριστική αναδιοργάνωση της.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα θα πάρει μέρος σε όλους τους μεγάλους πολέμους της Γαλλίας, ενώ θα δραστηριοποιηθεί κυρίως στους αποικιακούς πολέμους και συγκρούσεις στην Αφρική, καθώς με την άνοδο του εθνικισμού, οι στρατοί που αποτελούνται από γηγενείς κατοίκους της εκάστοτε χώρας πολεμούν κυρίως στα πάτρια εδάφη.
Ο 20ος αιώνας και το Βιετνάμ
Παρόλα αυτά, η Λεγεώνα των Ξένων συμμετέχει ενεργά και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, όμως το σημείο καμπή είναι ο πόλεμος στο Βιετνάμ και το οχυρό Ντιέν Μπιέν Φου. Συγκεκριμένα, σε αυτό το στρατιωτικό σώμα βρίσκουν καταφύγιο πρώην μέλη των SS που έχουν αυτομολήσει στη Δύση και συνεργάζονται με το γαλλικό κράτος.
Μόλις λοιπόν ξεκινούν οι συγκρούσεις στην Ινδοκίνα στις αρχές του ‘60, η Λεγεώνα κατηγορείται για μια σειρά από εγκλήματα εναντίων των ντόπιων κατοίκων, ενώ η προπαγάνδα της εποχής αναφέρει υποτιμητικά ότι μέλη της βρέθηκαν στο οχυρό Ντιέν Μπιέν Φου και αντί να πολεμήσουν προτίμησαν την παράδοση στους Βιετναμέζους αντάρτες του Χο Τσι Μινχ.
Αυτή η περίοδος μπορεί να θεωρείται σκοτεινή για την Λεγεώνα των Ξένων, αφού τότε ξεκίνησε να αποκτά διεθνώς αρνητική φήμη, όμως ταυτόχρονα αποκτά και ισχύ. Τότε, ξεκινούν και πετυχαίνουν τα πρώτα αποικιοκρατικά κινήματα, με τις ευρωπαϊκές χώρες να μην μπορούν να στείλουν τον εθνικό στρατό για να καταπνίξουν τις εξεγέρσεις, ενώ δεν υπάρχουν ακόμα οργανωμένες μισθοφορικές ομάδες.
Η Λεγεώνα των Ξένων λοιπόν, πολεμάει σε αρκετές συγκρούσεις μόνο για λογαριασμό του γαλλικού κράτους, όμως αποκτά το παρατσούκλι «Λεγεώνα των Μισθοφόρων», που θεωρείται πολύ υποτιμητικό από τα μέλη της.
Το σήμερα
Με την άφιξη του 21ου αιώνα η Λεγεώνα είναι ένα από τα λίγα στρατιωτικά σώματα που όχι μόνο πάντα βρίσκει μέλη, αλλά διαθέτει οργάνωση και εμπειρία. Έτσι, καθιερώνεται στο διεθνές προσκήνιο, ιδιαίτερα από την στιγμή που διατηρεί υψηλό ηθικό και οργάνωση, με την Γαλλία να μην συμμετέχει όμως σε διεθνείς συγκρούσεις.
Πλέον, δέχεται μέλη από όλες τις χώρες, όμως βασική προϋπόθεση είναι να μάθουν βασικά γαλλικά και εντολές στα γαλλικά κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης τους. Μάλιστα, όλοι οι διοικητές έχουν την γαλλική υπηκοότητα.
Παρόλα αυτά, πρώην μέλη και δημοσιογραφικές έρευνες καταγγέλουν την Λεγεώνα των Ξένων και αναφέρουν ότι δέχεται εγκληματίες, τους οποίους πλασάρει μετά την εκπαίδευση τους, ως άλλους ανθρώπους.
Η Λεγεώνα αρνείται τις κατηγορίες που τις αποδίδουν, όμως έχει διαπιστωθεί ότι μεγάλο μέρος των μελών της, είναι συνήθως άτομα που έχουν απορριφθεί από τον στρατό ή την αστυνομία, εξαιτίας παραβατικής συμπεριφοράς ή εγκληματικών ενεργειών.
