Τα τελευταία 20 χρόνια στον πλανήτη καταγράφονται πολλοί θάνατοι από ποδοπατήματα σε μεγάλους συνωστισμούς στα πλαίσια αθλητικών ή ετήσιων θρησκευτικών εκδηλώσεων.
Αρκεί να θυμίσουμε το συνωστισμό στη σήραγγα Μίνα,στις 2 Ιουλίου του 1990 στη Σαουδική Αραβία, εξαιτίας διακοπής του εξαερισμού που στοίχισε τη ζωή σε 1.426 ανθρώπους. Τον Φλεβάρη του 2004 πάλι στη Σαουδική Αραβία, στην ίδια σήραγγα, κατά τη διάρκεια ετήσιου προσκυνήματος στη Μέκκα πέθαναν από ασφυξία 251 πιστοί.
Τον Άυγουστο του 2005 στο Ιράκ περισσότεροι από 1.000 πιστοί βρήκαν το θάνατο όταν κυριάρχησε πανικός πάνω στη μεγάλη γέφυρα του Τίγρη ποταμού στη Βαγδάτη. Τον πανικό προκάλεσε η φήμη ότι πάνω στη γέφυρα υπήρχουν καμικάζι βομβιστές.
Πάλι στο προσκύνημα της Μέκκα τον Ιανουράριο του 2006 πέθαναν 364 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 300 στη διάρκεια της μουσουλμανικής τελετής του “Χατζ”.
Στις Φιλιππίνες τον Φεβρουάριο του 2006 καταγράφηκαν 74 θάνατοι από ποδοπάτημα και οι τραυματισμοί ξεπερνούσαν τους 400 στις ουρές για συμμετοχή σε τηλεοπτική εκπομπή, στις οποίες «περίμεναν» 30 χιλιάδες άνθρωποι.
Τέλος, στις 30 Σεπτεμβρίου 2008 στην Ινδία, μέσα στο ναό Σαμούντα ντε Τζιοντπούρ τραυματίστηκαν θανάσιμα 224 Ινδουϊστές πιστοί, αφότου επικράτησε πανικός.
