Όσο μικροί κι αν αισθανόμαστε μπροστά στο μεγαλείο του Σύμπαντος, οι φωτογραφίες, οι εικόνες, τα βίντεο και οι αναπαραστάσεις που έχουμε δει από το Διάστημα, με τη βοήθεια υπερυπολογιστών και γιγαντιαίων τηλεσκοπίων… μας κάνουν να το θεωρούμε ως κάτι όχι και τόσο μακρινό από εμάς… ως κάτι πιο προσιτό.
Πώς όμως μπορεί να ολοκληρώσει κανείς την εικόνα που έχει για κάτι, χωρίς να μπορεί να φανταστεί και τη μυρωδιά του;
Οι αστροναύτες συχνά αναφέρουν, ότι στο Διάστημα υπάρχει μια αμυδρή, αλλά διαπεραστική μυρωδιά. «Είναι μια σχεετικά ευχάριστη, μεταλλική αίσθηση, που θυμίζει τη μυρωδιά από τους καπνούς συγκόλλησης» όπως την περιέγραψε ο αστροναύτης της NASA, Don Pettit.
Άλλοι λένε ότι τους θυμίζει… απανθρακωμένο κρέας.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Mental Floss, το πιο πιθανό είναι οι αστροναύτες να μύριζαν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (PAH), ενώσεις οι οποίες παράγονται όταν σχηματίζονται τα αστέρια και οι πλανήτες.
Σύμφωνα με τον Jeff Oishi, ερευνητή στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης, ενώσεις σαν κι αυτές υπάρχουν και στη Γη… όταν κάνουμε μπάρμπεκιου!
Αν ταξιδέψει κανείς σε απόσταση 26.000 ετών φωτός μακριά, σε ένα σύννεφο σκόνης στο κέντρο του γαλαξία, που ονομάζεται Sagittarius B2, μπορεί να… πάρει μια μυρωδιά από… βατόμουρα και ίσως και από ρούμι.
Το σύννεφο αυτό περιέχει μυρμηκικό αιθυλεστέρα, έναν εστέρα που δίνει τη χαρακτηριστική αυτή γεύση στα γλυκά.
«Μπορεί να μην υπάρχει αλκοόλ στο Διάστημα, όμως υπάρχουν πολλές διαφορετικές αλκοόλες» είπε ακόμη ο Oishi. Ο αστερισμός Aquila περιέχει τόσο μεγάλες ποσότητες αλκοολών, που αν υγροποιούνταν –καταλήγει το δημοσίευμα- θα μπορούσε να γεμίσει 400 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ποτήρια μπύρας.
Για ποτάκι στο Διάστημα κανείς;
