Ο 85χρονος Παλαιστίνιος αγρότης, Ιμπραχίμ Μοχάμαντ αλ Τουμ, βρίσκεται και πάλι εκτοπισμένος, για τρίτη φορά μέσα στην τελευταία εξαετία και πλέον κοιμάται σε ένα λεπτό στρώμα, στο πάτωμα ενός σχολείου της Γάζας.

Το σπίτι του γέροντα, ο οποίος ζει καλλιεργώντας πορτοκαλιές και λεμονιές στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, έχει βομβαρδιστεί και στις τρεις συγκρούσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων από το 2008. Ο ίδιος, απελπισμένος, δηλώνει ότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα γιατί τον βάζουν κάθε φορά στο στόχαστρο.

«Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί; Είναι άδικο, άδικο! Είμαι ένας φιλήσυχος άνθρωπος!», είπε ο αλ Τουμ, καθισμένος στο στρώμα του στο σχολείο, περιστοιχισμένος από την πολυμελή οικογένειά του.

Ο 85χρονος δεν κατηγορεί τις παλαιστινιακές αρχές στη Λωρίδα της Γάζας, αν και το Ισραήλ επιρρίπτει την ευθύνη στη Χαμάς επειδή κρύβει όπλα σε κατοικημένες περιοχές, όπου εγκαθιστά επίσης τους εκτοξευτήρες των ρουκετών της, με αποτέλεσμα οι γειτονιές αυτές να βομβαρδίζονται κατόπιν από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία.

Ο Τουμ όμως υποστηρίζει ότι η λύση μπορεί να προέλθει μόνο από το εξωτερικό και όχι από τις τοπικές αρχές.

«Οι αραβικές χώρες κοιμούνταν όταν μας έπληξε το Ισραήλ. Η λύση είναι να ασκήσουν πιέσεις οι αραβικές χώρες και οι ΗΠΑ στο Ισραήλ. Δεν θέλω άλλους πολέμους, γιατί έγινε ο πόλεμος;» διερωτήθηκε χαρακτηριστικά.

Η Αίγυπτος προσπαθεί να μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών όμως, καθώς η ευρύτερη περιοχή σπαράσσεται από συγκρούσεις και κρίσεις, από τη Λιβύη μέχρι το Ιράκ, η προσοχή που δίνει ο αραβικός κόσμος στο παλαιστινιακό ζήτημα είναι εμφανώς λιγότερη σε σύγκριση με το παρελθόν. Κι αυτό, παρά τον υψηλό αριθμό των νεκρών και από τις δύο πλευρές: 1.938 Παλαιστίνιοι και 67 Ισραηλινοί.

Σύμφωνα με ντόπιους ακτιβιστές, από τις συγκρούσεις έχουν εκτοπιστεί περίπου 520.000 Παλαιστίνιοι και τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς αναγκάζονται να αναζητούν καταφύγιο στους προσφυγικούς καταυλισμούς και τα σχολεία του ΟΗΕ.

Με τη νέα εκεχειρία που τέθηκε σε ισχύ από τα μεσάνυχτα της Κυριακής, ορισμένες οικογένειες άρχισαν να επιστρέφουν στα σπίτια του.

Ο Τουμ δεν ξέρει πώς θα επισκευάσει αυτήν τη φορά το σπίτι του στη συνοικία Τάουαμ. Στην περιοχή αυτή στο παρελθόν υπήρχαν εκτεταμένες καλλιέργειες όμως με τα χρόνια τα χωράφια έδωσαν τη θέση τους σε τσιμεντένια κτίρια.

Ο ηλικιωμένος Παλαιστίνιος ανησυχεί επιπροσθέτως ότι τα δέντρα του θα έχουν πεθάνει αφού κανείς δεν τα πότιζε κατά τη διάρκεια του ενός μήνα που κράτησε αυτή η σύγκρουση.

Η γειτονιά έχει υποστεί σχετικά μικρές ζημιές από τον τελευταίο πόλεμο. Αρκετά σπίτια, καθώς και ένα τζαμί, καταστράφηκαν. Όταν ξεκίνησαν οι μάχες, ο Τουμ, που έχει δέκα παιδιά, μάζεψε κάποια από τα μέλη της οικογένειάς του, δυο στρώματα και μια γκρίζα κουβέρτα, τα φόρτωσε σε ένα κάρο και κατέφυγε στον καταυλισμό του ΟΗΕ.

Το σπίτι του χτυπήθηκε λίγη ώρα αργότερα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι δύο από τους τέσσερις ορόφους.

Ο ίδιος και η 75χρονη γυναίκα του επιχείρησαν να επιστρέψουν μετά από μερικές ημέρες, όμως η κατάσταση παρέμενε πολύ επικίνδυνη στην περιοχή. «Όταν πήγαμε να πάρουμε μερικά πράγματα, μας βομβάρδισαν ξανά, κι ήταν Ραμαζάνι. Δεν γιορτάσαμε φέτος λόγω του πολέμου», είπε.

Είναι μια εμπειρία που την έζησε για τρίτη φορά στα γεράματά του. «Το 2008 ήρθαν τα αεροπλάνα και βομβάρδισαν το σπίτι. Πήγαμε σε ένα σχολείο στη Γάζα και τρώγαμε ψωμί και ψάρια σε κονσέρβα για 23 ημέρες. Όταν γυρίσαμε στο Τάουαμ, είχαν καταστρέψει το σπίτι μου», συνέχισε ο γέροντας, με βουβό κλάμα.

Τα Ηνωμένα Έθνη του έδωσαν 4.000 ευρώ για να το ξαναχτίσει, όμως τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2012, το σπίτι βομβαρδίστηκε και πάλι. Αυτή τη φορά, δηλώνει ότι θα παραμείνει στο σχολείο μέχρι να αποκατασταθεί η ηλεκτροδότηση και η υδροδότηση της περιοχής και να αισθανθεί ξανά ασφαλής. Είναι όμως αποφασισμένος να γυρίσει και πάλι γιατί, όπως λέει, «πουθενά αλλού δεν είναι καλύτερα απ’ ό,τι στο σπίτι σου».