Καθώς η σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης κλιμακώνεται, τα παιδιά και από τις δύο πλευρές, μαζί με άλλους νέους που πλήττονται από τη βία, συναντιούνται σε μια κατασκήνωση στην Πενσυλβάνια προκειμένου να εξερευνήσουν τα κοινά τους ενδιαφέροντα.
Θα μπορούσε να είναι μια σκηνή από οποιοδήποτε θερινή κατασκήνωση: μια ομάδα εφήβων ζωγραφίζει και χτυπούν παλαμάκια μαζί καθώς ακούγονται τραγούδια, σε αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό. Στο λαιμό τους κρέμονται τα διακριτικά της χώρας τους, μια μικρή σημαία και παντού στο χώρο επικρατεί μια υποφερτή βαβούρα από φωνές παιδιών που έχουν ταξιδέψει από περισσότερες από 20 χώρες.
Όπως συμβαίνει και σε άλλες κατασκηνώσεις, γράφει ρεπορτάζ της «thedailybeast», η φιλία στο Project Common Bond είναι ιδιαιτέρως ισχυρή. Με τη διαφορά ωστόσο ότι κάθε κατασκηνωτής, μεταξύ 15 και 20 ετών, προέρχεται από ένα «τραυματισμένο» περιβάλλον: έχουν χάσει ένα μέλος της οικογένειάς τους από τρομοκρατική επίθεση, οι γονείς τους σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου, συγγενείς τους δολοφονήθηκαν από συγκρούσεις σε Ισραήλ και Παλαιστίνη.
Αλλά για μία εβδομάδα κάθε καλοκαίρι, αφήνουν συχνά τις ταραχώδεις πατρίδες τους πίσω και ενώνονται για να συζητήσουν τις εκτεταμένες συγκρούσεις που έχουν αγγίξει το καθένα από αυτά προσωπικά. Μαζί, αποκαλύπτουν τις ιστορίες τους, και διδάσκονται από τις κοινές εμπειρίες τους.
Η κατασκήνωση λειτουργεί για έβδομη χρονιά, και βρίσκεται υπό την αιγίδα της οργάνωσης που ονομάζεται Tuesday’s Children, η οποία «βλάστησε» λίγους μήνες μετά την 11η Σεπτεμβρίου για να ενώσει παιδιά θυμάτων τρομοκρατικής επίθεσης.
