Την ανάγκη να εξαχθούν διδάγματα από την ιστορία, διδάγματα όπως : η απόρριψη ενός επιθετικού εθνικισμού, το γεγονός ότι η βία δεν λύνει τα προβλήματα και η ειρήνη δεν είναι κάτι το αυτονόητο αλλά συνιστά διαρκές καθήκον, τόνισε ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Αυστρίας Χάιντς Φίσερ, κηρύσσοντας σήμερα στην αυστριακή πόλη Σάλτσμπουργκ την έναρξη των φημισμένων «Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ».

Τα φεστιβάλ, που φέτος έχουν ως γενικό θέμα τους τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πραγματοποιούνται για 94η χρονιά και διαρκούν έως τέλος Αυγούστου, ενώ περιλαμβάνουν συνολικά 270 εκδηλώσεις, για τις οποίες τα περισσότερα από τα 265.000 εισιτήρια που είχαν διατεθεί έχουν ήδη προπωληθεί.

Στο χαιρετισμό του ο Αυστριακός υπουργός Πολιτισμού, Γιόζεφ Οστερμάγιερ, εξήρε τον προσανατολισμό του φετινού προγράμματος στα ιστορικά γεγονότα, επισημαίνοντας πως η Τέχνη αποτελεί και ένα μέσο κατά των γενικεύσεων και προκαταλήψεων, κατά του ρατσισμού, της υποδαύλισης μίσους και αντισημιτισμού.

Παραδοσιακά ο κεντρικός ομιλητής της εναρκτήριας εκδήλωσης των Φεστιβάλ είναι κάποια διεθνής προσωπικότητα από το εξωτερικό, που επιλέγεται από τη διεύθυνσή τους, και φέτος ήταν ο γνωστός Αυστραλός ιστορικός Κρίστοφερ Κλαρκ, ο οποίος θεωρείται από τους ειδικότερους για την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην ομιλία του, ο Κρίστοφερ Κλαρκ υπενθυμίζοντας το ξέσπασμα του Πολέμου πριν από 100 χρόνια – στις 28 Ιουλίου (ΣΣ ημέρα κήρυξης του από την Αυστροουγγαρία εναντίον της Σερβίας) και στις 4 Αυγούστου του 1914 (ημέρα έναρξης των εχθροπραξιών) – και επισημαίνοντας πως στα πεδία μάχης έπεσαν δέκα εκατομμύρια νέοι άνθρωποι και στη διάρκειά του έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 15 και 21 εκατομμύρια άνθρωποι, προειδοποίησε πως ποτέ, «πραγματικά ποτέ», δεν πρέπει να ξεχνιούνται ο τρόμος του πολέμου και η ευτυχία της ειρήνης.

Ο ίδιος προσπάθησε να καταστήσει σαφές πως ο κόσμος απειλείται σήμερα από μια κρίση, περισσότερο από ό, τι πριν από 20 ή 30 χρόνια, και σταδιακά συνειδητοποιείται, όπως είπε, τι σημαίνει το τέλος της διπολικής σταθερότητας του Ψυχρού Πολέμου για την εξέλιξη του παγκόσμιου γεωπολιτικού συστήματος, με την ανθρωπότητα να βρίσκεται σήμερα, όπως και το 1914, ενώπιον ενός επικίνδυνου πολυπολικού κόσμου, που χαρακτηρίζεται από περιφερειακές κρίσεις.
Στην επίκαιρη κρίση της Ουκρανίας ο Αυστραλός ιστορικός «βλέπει» μια μικρότερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, καθώς, όπως σημείωσε στην ομιλία του, υπάρχουν δομές όπως ο ΟΑΣΕ, η «Ομάδα των Οκτώ» ή το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που μπορούν να μεσολαβήσουν, ενώ στην Ασία η κατάσταση είναι περισσότερο επικίνδυνη διότι υπάρχει πλήθος ανεπίλυτων περιφερειακών διενέξεων.

Στις διενέξεις αυτές εμπλέκονται, όπως επισήμανε, και οι πυρηνικές δυνάμεις Ρωσία, Κίνα, Βόρεια Κορέα, Πακιστάν και Ινδία, ενώ στην περιοχή αυτή δεν υπάρχει απολύτως κανένας περιφερειακός ή παγκόσμιος μηχανισμός που θα μπορούσε να μεσολαβήσει αποτελεσματικά.