Ο συριακός στρατός προέλασε αυτήν την εβδομάδα στις περιοχές που βρίσκονται στην περιφέρεια του Χαλεπίου και απειλεί να αποκλείσει την πρόσβαση στους αντάρτες από την βορειοανατολική είσοδο της άλλοτε μητρόπολης στη βόρεια Συρία που έχει σαρώσει ο πόλεμος, ανέφερε σήμερα το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Από το καλοκαίρι του 2012, η πάλαι ποτέ οικονομική πρωτεύουσα της Συρίας έχει διαιρεθεί στο δυτικό τομέα, τον οποίο ελέγχουν οι κυβερνητικές δυνάμεις, και στις ανατολικές συνοικίες που έχουν καταλάβει οι αντάρτες.

«Ο στρατός ελέγχει από την Τετάρτη μεγάλα τμήματα του βιομηχανικού κέντρου του Χαλεπίου, στη βορειοανατολική περιφέρεια της πόλης» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ράμι Άμπντελ Ραχμάν, ο διευθυντής της μη κυβερνητικής οργάνωσης.

Η δημόσια τηλεόραση από την πλευρά της μετέδωσε ότι ο στρατός έχει καταλάβει το σύνολο της βιομηχανικής περιοχής, που είναι γνωστή με το όνομα Σέιχ Νάτζαρ.

«Εάν οι δυνάμεις του καθεστώτος έχουν υπό τον έλεγχό τους το σύνολο της περιοχής, θα εμποδίσουν την είσοδο και την έξοδο των ανταρτών στα βορειανατολικά» του Χαλεπίου, σύμφωνα με τον Ραχμάν.

Ο έλεγχος της περιοχής αυτής θα διευκολύνει επίσης το στρατό να κινηθεί προς το μοναδικό δρόμο εφοδιασμού που παραμένει για τους αντάρτες του Χαλεπίου, το «δρόμο του Καστέλο» στα βορειοδυτικά της πόλης, σύμφωνα με τον διευθυντή του Παρατηρητηρίου.

Πρόκειται για τη σημαντικότερη προέλαση που έχει επιτύχει ο στρατός στο Χαλέπι αφού οι αντάρτες πήραν τον έλεγχο της κεντρικής φυλακής του Χαλεπίου στα βόρεια της μητρόπολης.

Παράλληλα με το στρατό, το Ισλαμικό Κράτος έχει προχωρήσει αυτές τις τελευταίες ημέρες στα ανατολικά του Χαλεπίου και κυρίως στην κοινότητα Σάμερ, όχι πολύ μακριά από τη βιομηχανική ζώνη, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο.

Οι περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες στο Χαλέπι «έχουν περικυκλωθεί τώρα από όλες τις πλευρές, από το καθεστώς και από τους τζιχαντιστές» επισήμανε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Άμπντελ Ραχμάν.

Παράλληλα, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Unicef η οποία εκφράζει φόβους ότι λόγω έλλειψης πόρων θα αναγκαστεί να μειώσει τη βοήθειά που παρέχει,περίπου 6,6 εκατομμύρια παιδιά θύματα της κρίσης στη Συρία έχουν ανάγκη από βοήθεια.

«Είναι ένας τρομακτικός αριθμός ο οποίος αυξάνεται πολύ, πολύ γρήγορα», προειδοποίησε ένας εκπρόσωπος της οργάνωσης, ο Σάιμον Ίνγκραμ, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου από τη Γενεύη.
«Οι αριθμοί του Ιουλίου του 2014 δείχνουν μια αύξηση δύο εκατομμυρίων σε σχέση με τον Ιούνιο του 2013», πρόσθεσε ο Ίνγκραμ.

Από αυτά τα παιδιά τα 5,1 εκατομμύρια ζουν στη Συρία και το 1,49 εκατομμύριο είναι πρόσφυγες, σύμφωνα με τη Unicef.

Εξάλλου η οργάνωση δεν έχει λάβει παρά το 37% των 770 εκατομμυρίων δολαρίων που έχει ζητήσει για να προσφέρει βοήθεια στα παιδιά που έχουν ανάγκη, κατήγγειλε ο Ίνγκραμ.

Με την έναρξη του καλοκαιριού και τις ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες στην περιοχή, η Unicef ανησυχεί ιδιαίτερα εξαιτίας της έλλειψης πόρων για τα προγράμματά της που αφορούν την παροχή νερού και την υγιεινή.

«Για παράδειγμα στο Ιράκ, τον Λίβανο και την Ιορδανία υπάρχει μεγάλος κίνδυνος οι υπηρεσίες παροχής νερού και υγιεινής (. . .) να διακοπούν εξαιτίας της έλλειψης χρηματοδότησης», την ώρα που είναι αυξημένος ο κίνδυνος εξάπλωσης ασθενειών που μεταδίδονται μέσω του νερού, όπως η πολιομυελίτιδα, υπογράμμισε ο εκπρόσωπος της Unicef.

Συνολικά έχουν επιβεβαιωθεί 36 κρούσματα πολιομυελίτιδας στη Συρία και δύο στο Ιράκ, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Συνολικά 10,9 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανάγκη από βοήθεια στη Συρία, ενώ υπάρχουν 2,9 εκατομμύρια καταγεγραμμένοι σύροι πρόσφυγες στην περιοχή, με τον αριθμό τους να αυξάνεται κατά 100.000 κάθε μήνα, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNCHR), η οποία εκτιμά ότι ο αριθμός τους στο τέλος του έτους θα ανέρχεται σε 3,6 εκατομμύρια.

Στο μεταξύ ο υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου Ζεμπράν Μπασίλ προειδοποίησε σήμερα κατά μιας «διχόνοιας μεταξύ των Λιβανέζων και των Σύρων», αν δεν βρεθεί λύση στο πρόβλημα των σύρων προσφύγων στη χώρα, που πλέον αντιστοιχούν σε περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Λιβάνου.

«Η κατάσταση έχει γίνει σχεδόν εκρηκτική (. . .) και θα μπορούσε να προκαλέσει διχόνοια μεταξύ των Λιβανέζων και των Σύρων», είπε ο Μπασίλ.

Χθες Πέμπτη ο ΟΗΕ δημοσιοποίησε μια έκθεση στην οποία αναφέρει ότι ο αριθμός των σύρων προσφύγων στον Λίβανο αναμένεται να φτάσει στα τέλη του 2014 το 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, δηλαδή περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας.

«Είναι σαν ολόκληρος ο πληθυσμός της Ρουμανίας, 19 εκατομμύρια άνθρωποι, να μεταναστεύσουν στη Βρετανία ή τη Γαλλία που έχουν πληθυσμό 63 και 67 εκατομμυρίων κατοίκων αντίστοιχα», εξήγησε ο υπουργός.

Ο Λίβανος, μια χώρα 4 εκατομμυρίων κατοίκων, έχει δεχθεί τον μεγαλύτερο αριθμό σύρων προσφύγων στην περιοχή, οι οποίοι αυτή τη στιγμή φτάνουν το 1,1 εκατομμύριο.

«Το ποσοστό των Σύρων (στον Λίβανο) ξεπερνά το 35% διότι πρέπει επίσης να υπολογίσουμε τους μη καταγεγραμμένους πρόσφυγες, ενώ στην Τουρκία αποτελούν το 1,2% του πληθυσμού, στο Ιράκ το 1,4% και στην Ιορδανία το 18,5%», υπογράμμισε ο Μπασίλ.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι στα δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Λιβάνου φοιτούν πλέον 88.000 παιδιά από τη Συρία έναντι 85.000 παιδιών από τον ίδιο τον Λίβανο ή άλλες χώρες.

Εξάλλου σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Βηρυτού καταγράφηκαν τον Μάιο «80 γεννήσεις Σύρων έναντι 40 Λιβανέζων».

Προκειμένου να περιοριστεί η εισροή μεταναστών από τη Συρία ο Μπάσιλ επανέλαβε την έκκλησή του να δημιουργηθεί ένας καταυλισμός στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών και όχι σε λιβανέζικο έδαφος.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι σύροι πρόσφυγες κοστίζουν στον Λίβανο 4,5 δισεκατομμύρια δολάριο το χρόνο.