Κράτος μέλος της Ε.Ε. δεν δύναται να θέτει ως προϋπόθεση για το δικαίωμα εισόδου υπηκόου τρίτου κράτους την προηγούμενη λήψη θεωρήσεως, εφόσον είναι κάτοχος «δελτίου διαμονής μέλους της οικογένειας πολίτη της Ένωσης» χορηγηθέντος από άλλο κράτος-μέλος, έκρινε σήμερα ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κατά την τοποθέτησή του επί μιας υποθέσεως που αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το να επιτραπεί σε κράτος μέλος, σημειώνει ο εισαγγελέας, να θεσπίσει ανάλογο προληπτικό μέτρο γενικής εφαρμογής θα ισοδυναμούσε με το να του επιτραπεί να καταστρατηγήσει το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.
Στη σχετική ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με οδηγία της Ένωσης, η κατοχή ισχύοντος δελτίου διαμονής απαλλάσσει τους υπηκόους τρίτων κρατών, μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, από την υποχρέωση θεωρήσεως εισόδου.
Εντούτοις, τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να αρνούνται, να τερματίζουν ή να ανακαλούν οποιοδήποτε δικαίωμα αναγνωριζόμενο από την οδηγία, σε περίπτωση καταχρήσεως δικαιώματος ή απάτης, όπως π.χ. σε περίπτωση εικονικού γάμου. Τα εν λόγω μέτρα πρέπει να είναι αναλογικά και να υπόκεινται στις προβλεπόμενες διαδικαστικές εγγυήσεις.
