Έτοιμοι να συναντηθούν στη Μόσχα για συνομιλίες σχετικά με το θέμα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δήλωσαν τόσο ο πρωθυπουργός της Αρμενίας, Νικόλ Πασινιάν, όσο και ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ.
«Η διένεξη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ πρέπει να λυθεί αποκλειστικά με ειρηνικό τρόπο, αυτή είναι η θέση μας. Δυστυχώς το Αζερμπαϊτζάν δεν συμφωνεί με την άποψη αυτή. Είμαι έτοιμος να καταβάλω όλες τις αναγκαίες προσπάθειες ώστε να υπάρξει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, να πάμε, να συναντηθούμε και να συζητήσουμε», δήλωσε ο Πασινιάν σε συνέντευξή του στο πρακτορείο TASS, επισημαίνοντας ότι η επίλυση της διένεξης για την περιοχή πρέπει να βασίζεται σε συμβιβασμό.
Την ίδια ετοιμότητα έδειξε και ο Αλίεφ στη συνέντευξη του στο πρακτορείο TASS, δηλώνοντας ότι «είμαστε πάντα έτοιμοι να συναντηθούμε στην Μόσχα και σε οποιοδήποτε άλλη τοποθεσία, για να θέσουμε τέλος στην αντιπαράθεση και να βρούμε τρόπους διευθέτησης».
Παράλληλα, ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν δήλωσε ότι το Μπακού είναι έτοιμο «για οποιεσδήποτε επαφές. Και στην περίπτωση αυτή δεν έχω λάβει μια τέτοιου είδους πρόσκληση, για αυτό και το ερώτημα δεν απευθύνεται προς εμένα. Πολλές φορές προσωπικά ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, και πριν ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ είχαν πραγματοποιήσει τριμερείς συναντήσεις με τους ηγέτες της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν».
«Όμως αφότου η εξουσία στην Αρμενία πέρασε στα χέρια του Πασινιάν, που είναι “παιδί του Σόρος”, οι επαφές αυτές διακόπηκαν», δήλωσε ο Αλίεφ.
Σύμφωνα με τον Αζέρο πρόεδρο και όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η Ρωσία έπαιζε ιστορικά πάντα σημαντικό ρόλο στην διευθέτηση της διένεξης και για αυτό τον λόγο όταν έγινε η πρόταση να συναντηθούν οι υπουργοί Εξωτερικών στην Μόσχα, το Αζερμπαϊτζάν ανταποκρίθηκε αμέσως.
«Αυτό επίσης δείχνει την στάση μας, πράγματι τότε ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν απελευθέρωσε ένα τμήμα των στρατηγικής σημασίας εδαφών. Αν υπήρχαν ακόμα δέκα μέρες, όπως συνεχιζόταν η διένεξη, θα γινόταν σε όλους σαφές στην πράξη ποιος είναι ικανός για τι. Το να υποθέσει κανείς την περαιτέρω πορεία των εχθροπραξιών δεν θα ήταν τόσο δύσκολο. Όμως παρόλα αυτά δεν αρχίσαμε να κωλυσιεργούμε ούτε να αρνούμαστε. Είπαμε, “ναι είμαστε έτοιμοι” ( για συνομιλίες)».
