Η Charlotte van den Berg ήταν μια φοιτήτρια 20 χρονών, η οποία εργαζόταν με σύμβαση μερικής απασχόλησης στο τμήμα των αρχείων της πόλης του Άμστερνταμ.

Η ίδια, αλλά και άλλοι ασκούμενοι, είδαν μια μέρα να περνούν από τα χέρια τους γράμματα από επιζώντες του Ολοκαυτώματος, οι οποίοι εξέφραζαν παράπονα για το γεγονός ότι η πολιτεία τους ζητούσε να πληρώσουν φόρους και πρόστιμα για καθυστερήσεις πληρωμών για την περιουσία τους που είχε κατασχεθεί, όταν οι ίδιοι είχαν σταλεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.

Όλα αυτά συνέβησαν πριν από τέσσερα χρόνια.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η Van den Berg εξαπέλυσε ένα μοναχικό αγώνα κατά της ολλανδικής γραφειοκρατίας, προκειμένου να αναγνωριστεί δημοσίως αυτή η παρωδία.

Χάρη στις προσπάθειές της, οι αξιωματούχοι του Άμστερνταμ εξετάζουν τώρα το ενδεχόμενο να αποζημιώσουν τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος για τους φόρους και, ενδεχομένως, άλλες υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών του φυσικού αερίου, που αναγκάστηκαν να πληρώσουν για τα σπίτια που είχαν καταλάβει οι Ναζί ή οι συνεργάτες τους, ενώ οι νόμιμοι ιδιοκτήτες τους κρύβονταν, ή περίμεναν το θάνατο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ.

«Δεν περίμενα να συμβεί κάτι από όλα αυτά, αλλά είμαι πολύ χαρούμενη που τελικά τα κατάφερα» δήλωσε η νεαρή Charlotte στο Associated Press. «Δεν είχα φανταστεί καν ότι θα μπορούσαν μέχρι και να αποζημιωθούν για την υπόθεση αυτή».

Η πόλη απαιτούσε την καταβολή φόρων και των αντίστοιχων προστίμων για καθυστερήσεις πληρωμών από συνολικά 217 άτομα.

Δύο ολλανδικές εφημερίδες, οι Het Parool και De Telegraaf, απέκτησαν αντίγραφα των αναφορών αυτών. Σύμφωνα με αυτές, κορυφαίος δικηγόρος είχε συμβουλεύσει τους πολιτικούς να μην επιβάλλουν τα πρόστιμα, όμως η σύστασή του είχε απορρίφθηκε.

Ο Ronny Nafthaniel από την ολλανδική εβραϊκή κοινότητα ανέφερε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο, ότι τα ακίνητα είχαν περάσει στα χέρια ολλανδών συνεργατών των Ναζί, οι οποίοι άφησαν απλήρωτους λογαριασμούς μετά το τέλος του πολέμου.

Η Ολλανδία απέλασε σημαντικά υψηλό ποσοστό των Εβραίων κατοίκων της κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κάτι που οφειλόταν στην… αποτελεσματική γραφειοκρατία της.

Υπολογίζεται ότι 110.000 Εβραίοι της Ολλανδίας έχασαν τη ζωή τους στο Ολοκαύτωμα. Επέζησαν περίπου 30.000, πολλοί από τους οποίους μετανάστευσαν στο Ισραήλ.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο NIOD (Netherlands’ Institute of War, Holocaust and Genocide Studies) η πόλη πρέπει να αποζημιώσει τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και τις οικογένειές τους με 4,9 εκατομμύρια ευρώ: 400.000 ευρώ για τα πρόστιμα και 4,5 εκατομμύρια ευρώ για τις καθυστερημένες πληρωμές φόρου που κλήθηκαν να καταβάλουν, για τα ακίνητα που δε χρησιμοποιούσαν καθώς βρίσκονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ή κρύβονταν για να αποφύγουν τη σύλληψη.

«Επρόκειτο για μια κατάφωρη αδικία και δε μπορούσα απλά να το αφήσω να περάσει» πρόσθεσε η Van den Berg.
Κανένας από τους προϊσταμένους ή συναδέλφους της δεν ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο ζήτημα.

Η ίδια έκανε περαιτέρω έρευνες και βρήκε δημόσια αρχεία σχετικά με τις μεταπολεμικές, φορολογικές επιβαρύνσεις, τα οποία ανέβαζαν το συνολικό αριθμό των σχετικών υποθέσεων στις 342.

Όταν κοινοποίησε τα σχετικά έγγραφα στους τοπικούς αξιωματούχους, έλαβε διαβεβαιώσεις ότι το θέμα θα τύγχανε πλήρους διερεύνησης.

Το Μάρτιο του 2013 έμαθε ότι τα έγγραφα ήταν στο «παρά πέντε» προτού καταστραφούν. Της είπαν ότι είχαν ψηφιοποιηθεί, όμως εκείνη ένιωθε ότι ήταν σημαντικό να διατηρηθούν οι φυσικές αποδείξεις.

Έτσι παρουσίασε τα ευρήματά της στην εφημερίδα Het Parool του Άμστερνταμ.

Η δημοσιοποίηση της υπόθεσης προκάλεσε σάλο και κατακραυγή και η πολιτεία σύντομα ξεκίνησε να διερευνά την υπόθεση.

«Είναι ήρωας. Αγνόησε τα αφεντικά της και τους υπαλλήλους γύρω της και άνοιξε τις υποθέσεις, ακόμη κι όταν της έλεγαν να μην ασχολείται» είπε για την Van den Berg ο Nafthaniel.