Μπορεί να βρίσκεται σε μία περιφέρεια της Γερμανίας που το ακροδεξιό κόμμα AfD καταγράφει τα καλύτερα ποσοστά του, όμως το Νοϊρούπιν είναι έτοιμο να υποδεχτεί μετανάστες από την Ελλάδα.
«Έχουμε θέση για 50 έως 75 ανθρώπους», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Γενς-Πέτερ Γκόλντε, ο δήμαρχος αυτής της πόλης των 31.000 κατοίκων στο κρατίδιο του Βραδεμβούργου.
Στην είσοδο του κέντρου της πόλης, γιγάντια πολύχρωμα γράμματα ζωγραφισμένα σ’ έναν τοίχο τραβούν την προσοχή: «Diversity is our future» («η διαφορετικότητα είναι το μέλλον μας»). Στον τρίτο όροφο του δημαρχείου, ο Γενς-Πέτερ Γκόλντε σκοπεύει να θέση σε εφαρμογή το σύνθημα αυτό.
«Όταν βλέπουμε τις εικόνες από την πυρκαγιά στη Μόρια, το θέμα δεν είναι να κάνουμε διαλέξεις για μεγάλες πολιτικές αποφάσεις, το θέμα είναι η ηθική», διαβεβαιώνει ο δήμαρχος.
«Τα πάμε καλά εδώ και έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη», προσθέτει αυτός ο αιρετός αξιωματούχος που δεν έχει πολιτική ετικέτα.
Στην πόλη, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 60 χλμ. βορειοδυτικά του Βερολίνου, οι κάτοικοι συγκινήθηκαν από τις εικόνες των ανθρώπων που κοιμούνταν στην άσφαλτο μετά την καταστροφή των καταφυγίων τους από την πυρκαγιά στη Λέσβο.
Το Βερολίνο αποφάσισε στη συνέχεια να υποδεχθεί 1.553 μετανάστες, κυρίως οικογένειες, που ήταν αποκλεισμένοι σε πέντε ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Και το Νοϊρούπιν θέλει να πάρει το μερίδιό του, όπως και 173 πόλεις της χώρας, από τις οποίες μόνο 16 βρίσκονται στην πρώην Ανατολική Γερμανία.
«Έχουμε θέσεις που είναι άμεσα διαθέσιμες» στις εστίες για αιτούντες άσυλο ή σε εργατικές κατοικίες, διαβεβαιώνει ο Γκόλντε.
Ευκαιρία
Πέρα από το ηθικό ζήτημα, γι’ αυτή την περιποιημένη πόλη το διακύβευμα είναι επίσης οικονομικό.
Η έλευση των προσφύγων πριν από πέντε χρόνια αποτέλεσε πράγματι ευκαιρία για τους επιχειρηματίες της περιοχής.
«Οι επιχειρήσεις εδώ τρέχουν πίσω από το εργατικό δυναμικό», εξηγεί ο Μάρτιν Οζίνσκι, πρώην υπεύθυνος για τις 18 εστίες αιτούντων άσυλο της περιοχής, ο οποίος θυμάται ακόμη τους επικεφαλής μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που έρχονταν να χτυπήσουν στις πόρτες τους αναζητώντας «ανθρώπους που μπορούσαν να δουλέψουν».
Οι πρόσφυγες είναι επίσης περιζήτητοι στα επαγγέλματα φροντίδας ηλικιωμένων.
Η πόλη, στην οποία τα τελευταία χρόνια εγκαταστάθηκαν κυρίως Σύροι και Τσετσένοι, έχει 4,3% ξένους ή πρόσωπα ξένης καταγωγής.
«Θέλω να ζήσω σε μια πόλη ανοικτή στον κόσμο, η οποία να εξασφαλίζει προστασία και υποδοχή σε ανθρώπους που διέφυγαν από τον πόλεμο ή την πείνα», λέει μια κάτοικος, η Μπεάτε Σέντλερ, κοινωνική παιδαγωγός.
Εντούτοις η AfD έλαβε 20% των ψήφων στο Νοϊρούπιν στις περιφερειακές εκλογές του 2019 και η ένταξη των νεοαφιχθέντων εξακολουθεί να αποτελεί μια πρόκληση.
Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου της, ο Κλάους Μπάουμντικ, δεν απάντησε σε αιτήματα του Γαλλικού Πρακτορείου για συνέντευξη, όμως η εθνική ηγεσία του ακροδεξιού κόμματος αντιτίθεται στην μεταφορά μεταναστών από τους ελληνικούς καταυλισμούς, υποστηρίζοντας πως αυτό θα παρακινούσε άλλους «πυρομανείς» να βάλουν φωτιά με την ελπίδα ότι θα σταλούν στη Γερμανία.
«Ασφαλώς υπάρχουν δυσκολίες και δεν πρέπει να τις αρνούμαστε», παραδέχεται ο Βόλφγκανγκ Φρέεζε, ένας δάσκαλος της πόλης, ο οποίος έχει διαπιστώσει πως ορισμένοι συνάδελφοί του δεν αισθάνονται άνετα απέναντι στους πρόσφυγες μαθητές τους.
Εκτός από τα προβγλήματα στέγασης, κάτοικοι καταγγέλλουν μεταξύ άλλων την απροθυμία που δείχνουν μερικοί άνδρες που φθάνουν από χώρες με πατριαρχικό μοντέλο να βλέπουν τις συζύγους τους να μαθαίνουν τη γλώσσα της χώρας υποδοχής τους.
Πρόκειται για κριτικές που ο δήμαρχος απορρίπτει με μια κίνηση του χεριού. «Θα βρίσκετε πάντα ανθρώπους που λένε ‘εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να κοιμόμαστε κάτω από τις γέφυρες και αυτοί έχουν δικαίωμα στα καλύτερα διαμερίσματα’. Όμως πρόκειται για καθαρό λαϊκισμό! Δεν γνωρίζω κανέναν στο Νοϊρούπιν που να κοιμάται κάτω από τις γέφυρες», τονίζει.
