Ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Γκέιτς ασκεί έντονη κριτική στους χειρισμούς του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα αναφορικά με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, στα απομνημονεύματά του που θα κυκλοφορήσουν την επόμενη εβδομάδα, αλλά αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύτηκαν χθες Τρίτη σε αρκετά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
Στο βιβλίο του με τίτλο «Duty: Memoirs of a Secretary of War» ο Γκέιτς υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος Ομπάμα ήταν επιφυλακτικός σχετικά με την επιτυχία της κυβέρνησής του στον πόλεμο στο Αφγανιστάν.
«Ποτέ δεν αμφισβήτησα την υποστήριξή του ως προς τα στρατεύματα, μόνο την υποστήριξή του ως προς την αποστολή τους», γράφει ο Γκέιτς.
«Ο πρόεδρος δεν εμπιστεύεται τον διοικητή του, δεν αντέχει τον αφγανό πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι, δεν πιστεύει στην ίδια την στρατηγική του και δεν θεωρεί δικό του τον πόλεμο. Για εκείνον, το ζητούμενο είναι η αποχώρηση», γράφει ο Γκέιτς, σύμφωνα με κριτική του βιβλίου από τον δημοσιογράφο της Ουάσινγκτον Ποστ, τον Μπομπ Γούντγουορντ.
Ο Γκέιτς, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής του Πενταγώνου υπό τους προέδρους Ομπάμα και Τζορτζ Μπους, είναι επικριτικός και για τους δύο, ιδιαίτερα όμως για τον νυν πρόεδρο, σύμφωνα με τις κριτικές του βιβλίου.
Ο Γούντγουορντ, ωστόσο, περιγράφει ως αντιφατική την άποψη του Γκέιτς, καθώς ο πρώην υπουργός Άμυνας γράφει ότι, κατά τη γνώμη του, ο Ομπάμα είχε δίκιο ως προς τις περισσότερες αποφάσεις του για το Αφγανιστάν.
Ο Γκέιτς γράφει ότι ο Μπους επικεντρώθηκε στο Ιράκ εις βάρος του Αφγανιστάν και χαρακτηρίζει τους στόχους του ρεπουμπλικανού προέδρου εκεί «αμήχανα φιλόδοξες και ιστορικά αφελείς» δεδομένων των διαθέσιμων πόρων.
Ο Ομπάμα περιγράφεται ως «επιφυλακτικός, αν όχι απόλυτα πεπεισμένος, ότι το εγχείρημα θα αποτύχει» μετά την αποστολή επιπλέον 30.000 στρατιωτών στο Αφγανιστάν το 2009 προτού ξεκινήσει η απόσυρσή τους το 2011.
Ο Γκέιτς είναι Ρεπουμπλικανός, ο οποίος συνεργάζεται με αμφότερα τα κόμματα κι έχει υπηρετήσει σχεδόν σε όλες τις κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες.
«Ο Λευκός Οίκος, υπό την προεδρία του Ομπάμα, ήταν μακράν ο πιο συγκεντρωτικός και ελεγκτικός στον τομέα της εθνικής ασφάλειας σε σχέση με ό,τι έχω δει από την εποχή του Ρίτσαρντ Νίξον και του Χένρι Κίσιντζερ», γράφει ο Γκέιτς.