Απεβίωσε χθες το βράδυ από καρκίνο ο παλαιστίνιος ψυχίατρος Ιγιάντ Σαράτζ, αγωνιστής του μη βίαιου αγώνα και των δικαιωμάτων του Ανθρώπου στη Γάζα, όπως έγινε σήμερα γνωστό από συγκλίνουσες πηγές.

«Ο δρ. Ιγιάντ Σαράτζ απεβίωσε την περασμένη νύκτα», αναφέρει στον ιστότοπό του το Κοινοτικό Πρόγραμμα Ψυχικής Υγείας στη Γάζα, το οποίο είχε ιδρύσει το 1990.

Ένα μέλος της οικογένειας διευκρίνισε, ζητώντας να μην κατονομαστεί, πως «ο δρ. Σαράτζ απεβίωσε σ’ ένα ισραηλινό νοσοκομείο όπου είχε εισαχθεί μετά την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του την περασμένη εβδομάδα, καθώς έπασχε από ένα καρκίνο».

Ο Ιγιάντ Σαράτζ γεννήθηκε το 1943 στην Μπιρσεβά, στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη. Γνώρισε τον ξεριζωμό όταν η οικογένειά του αναγκάσθηκε να καταφύγει στη Γάζα το 1948, όταν δημιουργήθηκε το Ισραήλ.

Ο δρ. Σαράτζ έγινε κυρίως γνωστός αποκαλύπτοντας τις επιπτώσεις που έχει η σύγκρουση στα παιδιά της Λωρίδας της Γάζας.

Διάσημος διεθνώς έγινε όμως κυρίως για τη δράση του υπέρ της ειρήνης με το Ισραήλ, όπου ήταν ένας από τους συνομιλητές της αριστεράς, και για το γεγονός ότι υποστήριζε μια εξέγερση χωρίς όπλα, ιδιαίτερα λίγο μετά την αρχή της δεύτερης Ιντιφάντας (2000-2005).

Το ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς, που έχει την εξουσία στη Γάζα, χαιρέτισε με ανακοίνωσή του αυτό το «μεγάλο αγωνιστή» που αφιέρωσε τη ζωή του «στην υπηρεσία του παλαιστινιακού λαού και στην αντίσταση στη σιωνιστική κατοχή και σε όλες της μορφές ρατσισμού».

Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), της οποίας ηγείται ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και αρχηγός της Φάταχ Μαχμούντ Αμπάς, απέτισε επίσης με ανακοίνωσή της φόρο τιμής «σ’ ένα μεγάλο αγωνιστή ο οποίος αφήνει βαθύ το αποτύπωμά του στη μάχη των Παλαιστινίων».

Ο Ιγιάντ Σαράτζ είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, κυρίως με το Βραβείο Όλαφ Πάλμε 2010 επειδή «έφερε στο φως την καταστροφική επίδραση της καταπίεσης στην ψυχική υγεία».

«Όχι εγώ, αλλά τα θύματα των βιαιοτήτων, των βασανιστηρίων και του πολέμου είναι οι αληθινοί ήρωες», είχε δηλώσει τότε.

Αυτά τα τελευταία χρόνια, είχε εμπλακεί στις προσπάθειες για τη συμφιλίωση ανάμεσα στη Φάταχ και τη Χαμάς, που κυβερνούν τις αυτόνομες περιοχές της Δυτικής Όχθης και την Γάζα αντιστοίχως. Προήδρευε της επιτροπής κοινωνικής συμφιλίωσης που δημιουργήθηκε μετά την υπογραφή, το 2011, μιας συμφωνίας ανάμεσα στα δύο παλαιστινιακά κινήματα.

Ωστόσο οι περισσότερες διατάξεις αυτού του κειμένου που είχε στόχο να βάλει τέλος στην πολιτική διαίρεση των δύο εδαφών από το 2007, παρέμειναν νεκρό γράμμα και οι προθεσμίες διαρκώς αναβάλλονται.