Σε απαγωγές και βιασμούς δεκάδων γυναικών, για να ικανοποιούν τις διεστραμμένες σεξουαλικές του ορέξεις, είχε επιδοθεί με εξαιρετική σφοδρότητα ο τύραννος της Λιβύης, που θεωρούσε τον εαυτό του «ελευθερωτή» των γυναικών του αραβικού κόσμου.
Στην πραγματικότητα βέβαια το μόνο που έκανε είναι να κακοποιεί τις γυναίκες της χώρας του, σε μαζική μάλιστα κλίμακα, με το ζοφερό «μενού» να περιλαμβάνει ακόμα και αρπαγή γυναικών κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής τους!
Ένα νέο βιβλίο για το τραγικό χαρέμι του Καντάφι έρχεται να ρίξει φως στη βάναυση μεταχείριση των γυναικών που άρπαζε χωρίς ενδοιασμούς, που περιλάμβανε βιασμούς, ξυλοδαρμούς και κακοποίηση κάθε είδους.
Στο βιβλίο της γαλλίδας δημοσιογράφου Annick Cojean «Gaddafi’s Harem» αποκαλύπτεται με σάρκα και οστά ο σεξουαλικός τρόμος που έσπειρε στη Λιβύη ο δικτάτορας.
Η ρεπόρτερ συνάντησε ένα νεαρό κορίτσι στην Τρίπολη τον Οκτώβριο του 2011 και από την τραγική ιστορία που της διηγήθηκε για όσα της έκανε ο στυγερός ηγεμόνας, προέκυψε το συγκλονιστικό αφήγημα.
Ο τρόμος ξεκίνησε με τη φριχτή απλότητα που έχουν συχνά τέτοιες περιπέτειες: το 15χρονο κορίτσι επιφορτίστηκε να παραδώσει ένα μπουκέτο με λουλούδια στον 62χρονο άντρα, ο οποίος της έπιασε το χέρι και το φίλησε τρυφερά. Ο άντρας δεν ήταν άλλος από τον συνταγματάρχη Καντάφι, τον πραξικοπηματία που είχε καταλάβει την εξουσία στη χώρα 35 χρόνια πρωτύτερα.
Το πρωινό του Απριλίου του 2004, ο Καντάφι επισκέφτηκε σχολείο στη γενέτειρά του και η έφηβη ένιωθε μάλιστα τυχερή που άγγιξε τον ηγέτη της χώρας της. Πώς να ξέρει ότι στο ζοφερό μυαλό του δικτάτορα η πατερναλιστική κίνηση του χειροφιλήματος είχε άλλους, σαφώς σκοτεινότερους, σκοπούς;
Το επόμενο πρωινό ένα αυτοκίνητο έφτασε στην πόλη και βρήκε το κορίτσι να απασχολείται στο κομμωτήριο της μητέρας της. Τρεις γυναίκες εισέβαλαν μέσα, η μία ντυμένη στρατιωτικά, και είπαν στη μητέρα ότι ο δικτάτορας είχε τόσο εντυπωσιαστεί από τις δεξιότητες του κοριτσιού στην επίδοση λουλουδιών(!) που την ήθελε για άλλη μια επίσημη τελετή.
Παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας, η κοπέλα ακολούθησε τη συνοδεία και έφτασε σε κατάλυμα καταμεσής της λιβυκής ερήμου. Εκεί την περίμενε ο Καντάφι, και στη θέα της ούρλιαξε σε μια από τις συνοδούς του κοριτσιού: «Ετοιμάστε τη!».
Τρομοκρατημένη πλέον και με δάκρυα στα μάτια, είδε τις γυναίκες να την ξεντύνουν, να παίρνουν τις διαστάσεις της (και δείγμα αίματος) και να της ξυρίζουν το σώμα. Κατόπιν την έντυσαν με προκλητικό φόρεμα και ακόμα προκλητικότερα εσώρουχα και τη μετέφεραν στα προσωπικά διαμερίσματα του δικτάτορα, όπου την περίμενε γυμνός στο κρεβάτι. Με τη βοήθεια των γυναικών σωματοφυλάκων του, ο στυγερός ηγέτης τη βίασε, ξυλοκοπώντας τη βάναυσα.
Η δημοσιογράφος πέρασε μήνες επιβεβαιώνοντας την ιστορία της κοπέλας που ονόμασε Σοράγια. Δεν θα της έπαιρνε βέβαια πολύ για να βρει γυναίκες που είχαν υποστεί αντίστοιχη φρίκη,
συνομίλησε ωστόσο και με ανθρώπους που είχαν βαθιά γνώση των τεκταινόμενων που έλαβαν χώρα στα ζοφερά αυτά χρόνια.
Η δημοσιογράφος σιγουρεύτηκε ότι η ιστορία της Σοράγια ήταν πέρα για πέρα αληθινή: για 7 ολόκληρα χρόνια, το 15χρονο κορίτσι ήταν έρμαιο στις διεστραμμένες σεξουαλικές ορμές του ανθρώπου που ισχυριζόταν ότι ήταν ο «ελευθερωτής» των γυναικών του ισλαμικού κόσμου. Βιασμοί, ξυλοδαρμοί, κακοποίηση και ό,τι άλλο σκεφτεί ο πιο νοσηρός νους το έζησε η άτυχη κοπέλα, με τα περιστατικά της βάρβαρης συμπεριφοράς του δικτάτορα να δένουν ακόμα και τα πιο ψύχραιμα στομάχια κόμπο.
Η ιστορία της Σοράγια ήταν ωστόσο πολύ κοινή για τα πεπραγμένα του αιμοσταγούς συνταγματάρχη: ήταν απλώς μία από τις εκατοντάδες γυναίκες που απήχθησαν (ή εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς!) από τα σχολεία τους, τα σπίτια τους, τους χώρους εργασίας τους και μετατράπηκαν σε σεξουαλικές σκλάβες του τυράννου.
Και βέβαια οι γυναίκες δεν είχαν αποκλειστικότητα στο άρρωστο μυαλό του Καντάφι, με τον δικτάτορα να απολαμβάνει ιδιαιτέρως τη σεξουαλική εκμετάλλευση νεαρών αγοριών μπροστά στα έκπληκτα μάτια του χαρεμιού του. Εφοδιασμένος με ουίσκι, κοκαΐνη και Viagra, ο Καντάφι υποδούλωνε σεξουαλικά τις γυναίκες ακόμα και ανώτερων αξιωματούχων του καθεστώτος του, σε μια προσπάθεια να κρατά τους κοντινούς του ανθρώπους τρομοκρατημένους.
Στις ζοφερότερες ίσως πράξεις του (αν έχει η φρίκη διαβάθμιση) περιλαμβάνονται οι απαγωγές γυναικών κατά την ώρα της γαμήλιας τελετής τους, ως η απόλυτη ενδεχομένως επίδειξη της παντοδυναμίας του.
Όπως ισχυρίστηκε μάλιστα στενός συνεργάτης του (μετά τον θάνατο του Καντάφι), ακόμα και στον περίφημο λόγο του το 1981, όταν δήλωνε ότι έχει σκοπό να απελευθερώσει τις γυναίκες της Λιβύης και να τις σώσει από έναν κόσμο καταπίεσης και υποδούλωσης, το σεξ είχε στον νου του. Και βέβαια η τρανή «απόδειξη» της γυναικείας χειραφέτησης που ευαγγελίστηκε δεν ήταν άλλη από τις γυναίκες σωματοφύλακες που διατηρούσε στο πλευρό του, με το μήνυμα να είναι σαφές: αν ο ηγέτης της χώρας εμπιστευόταν τη ζωή του στα χέρια γυναικών, τότε ο καθημερινός Λίβυος όφειλε να συμπεριφέρεται στη γυναίκα ως ίση.
Οι γυναίκες σωματοφύλακες ήταν -όπως αποδείχθηκε κατόπιν- σχεδόν «βιτρίνες», καθώς οι περισσότερες από αυτές είχαν απαχθεί και βιαστεί από τον Καντάφι, ενώ πολύ λίγες διέθεταν στρατιωτική εκπαίδευση. Ακόμα και η Σοράγια εμφανίστηκε κάποια στιγμή στο πλευρό του ως σωματοφύλακας (2007), επιβεβαιώνοντας έτσι τη φήμη ότι οι γυναίκες που κρατούσε κοντά του για την προσωπική του ασφάλεια δεν ήταν ακριβώς σωματοφύλακες.
Ο Καντάφι επιδόθηκε στο απαίσιο «σπορ» μαζικά και με εξαιρετική μανία από την πρώτη κιόλας στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της χώρας, στην τρυφερή ηλικία των 27 ετών. Αναφορές θέλουν μάλιστα τις μυστικές υπηρεσίες ξένων κρατών να γνωρίζουν για τα ζοφερά πεπραγμένα του (πώς να κρυφτούν άλλωστε όλα αυτά;), με τους ηγέτες των αντίστοιχων χωρών να λαμβάνουν γνώση της βάναυσης συμπεριφοράς του.
Και μετά τον θάνατό του τον Οκτώβριο του 2011, ο υπόλοιπος κόσμος ενδιαφέρθηκε για τα εγκλήματά του κατά των αντρών της χώρας, αφήνοντας στο περιθώριο τις θηριωδίες που έκανε στις γυναίκες, το αγαπημένο του φύλο, όπως τουλάχιστον δήλωνε δημόσια. Και λόγω του στίγματος που επιφέρει στην κοινωνία ο βιασμός, πολύ λίγες γυναίκες δέχθηκαν τελικά να μιλήσουν στη γαλλίδα δημοσιογράφο, κάνοντας την πλήρη έκταση των διεστραμμένων ορέξεων του Καντάφι να μην αποκαλυφθεί ποτέ στο ζοφερό της μεγαλείο…
