Είκοσι τρία χρόνια μετά τη βράβευσή της με το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης, η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Μιανμάρ Αούνγκ Σαν Σου Κι το παρέλαβε μόλις χθες από το Ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο, σημειώνοντας πως έχει ακόμα πολλή δουλειά μπροστά της.
«Σημειώσαμε πρόοδο από το 1990 αλλά όχι επαρκή», δήλωσε.
Το βραβείο παραλαμβάνεται από την Αούνγκ Σαν Σου Κι σε μία εποχή που η Μιανμάρ αναδύεται έπειτα από δεκαετίες ολοκληρωτισμού που είχε ως αποτέλεσμα την εσωτερική καταπίεση και τη διεθνή απομόνωση, σημειώνει το CNN.
Στην τότε απονομή το βραβείο είχαν παραλάβει οι γιοι της, όπως και το Νόμπελ Ειρήνης που της απονεμήθηκε τη χρονιά που ακολούθησε.
«Ο λαός μας τώρα αρχίζει να μαθαίνει πως είναι πιθανή η ελευθερία της σκέψης και το να ζει κανείς σύμφωνα με τη συνείδησή του, αλλά θέλουμε να διασφαλίσουμε πως το δικαίωμα αυτό θα διατηρηθεί», πρόσθεσε.
«Το δικαίωμα αυτό δεν είναι ακόμα 100% εγγυημένο. Πρέπει να εργαστούμε πολύ σκληρά πριν το Σύνταγμά μας εγγυηθεί το δικαίωμα να ζούμε σύμφωνα με τη συνείδησή μας. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένουμε το παρόν Σύνταγμα
να αλλάξει και να γίνει πραγματικά δημοκρατικό».
Στις αλλαγές που προσδοκά η 68χρονη, που έζησε χρόνια ως πολιτική κρατούμενη και σε κατ’ οίκον περιορισμό, είναι και μία που θα της επιτρέψει να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία της χώρας της.
Σήμερα δεν έχει αυτό το δικαίωμα επειδή ένα άρθρο προβλέπει πως δεν μπορεί να διεκδικήσει την προεδρία κάποιος που έχει σύζυγο ή παιδί άλλης εθνικότητας. Ο αποθανών σύζυγός της Michael Aris, ήταν Άγγλος και οι δύο γιοι της έχουν βρετανικά διαβατήρια.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης «το βάρος της διεθνούς κοινής γνώμης είναι τεράστιο», τόνισε στην ομιλία της. «Πουθενά στον κόσμο δεν μπορούν οι άνθρωποι να αγνοούν τι πιστεύουν οι άνθρωποι αλλού». Και παρότι κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο, ακόμα και η δημοκρατία, πρόσθεσε, «υπάρχει κάτι όμορφο και προκλητικό στην ατέλεια. Αν είμαστε όλοι τέλειοι πιστεύω πως ο κόσμος μας θα ήταν πολύ βαρετός», κατέληξε.
