Η τάση του ακροδεξιού ηγέτη της ξενοφοβικής Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, να υπερβαίνει τα εσκαμμένα της πολιτικής ευπρέπειας δεν κάνει εξαιρέσεις ούτε και στην περίπτωση του Πάπα.
Από το χειμερινό θέρετρο όπου περνά τις διακοπές του, ο Σαλβίνι δεν παρέλειψε να αναρτήσει ένα βίντεο στο Twitter, με το οποίο παρωδεί το επεισόδιο με την επίπληξη του Πάπα Φραγκίσκου σε μία πιστή που του τράβαγε επίμονα το χέρι.
Σε όλην την Ιταλία έχει γίνει ανάρπαστο το βίντεο με τον Ποντιφικα να αναγκάζεται να ραπίζει στο χέρι μία επίμονη πιστή, η οποία κυριολεκτικά τον άδραξε ενώ ευλογούσε το πλήθος στην πλατεία του Αγία Πέτρου και δεν τον άφηνε να προχωρήσει, αναγκάζοντας τον Πάπα να προβεί στην χειρονομία αυτή.
Disgruntled Pope Francis pulls himself free from a woman’s clutch in Vatican City https://t.co/2nap3R0iQ4 pic.twitter.com/f87A9belnn
— Reuters (@Reuters) 31 Δεκεμβρίου 2019
Στο βίντεο που ανήρτησε ο Σαλβίνι, προσποιείται την χειρονομία του Πάπα, παρωφώντας το ράπισμα σε μία φανατική υποστηρίκτριά του, με τη διαφορά ότι εκείνος χαϊδεύει στο τέλος το χέρι της γυναίκας.
Strattonato da fan agitata ❤️ pic.twitter.com/ZPuNBk4wFQ
— Matteo Salvini (@matteosalvinimi) 1 Ιανουαρίου 2020
Οι διαφορές ανάμεσα στον Σαλβίνι και το Βατικανό είναι γνωστές και συχνά ο ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος έχει καυτηριάσει την ηγεσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Όμως τούτη τη φορά, η δυσσέβεια τούτη δεν στρέφεται μόνον κατά του Πάπα, αλλά και εναντίον ενός αρχηγού κράτους (του Βατικανού). Κάτι που κανείς δεν έχει τολμήσει, ούτε καν σε διπλωματικό επίπεδο.
Όπως είναι φυσικό, οι πολυπληθείς αναρτήσεις των αγανακτισμένων πολιτών στο Twitter, που αντέδρασαν με οργή στη νέα πρόκλησή του Σαλβίνι αποδεικνύουν την γενική κατακραυγή κατά του ‘φαρισαϊσμού’ του ηγέτη της Λέγκας που κατά τ’ άλλα εμφανίζεται συχνά με το ‘ροζάριο’ των προσευχών κι επικαλείται ουκ ολίγες φορές την Παναγία και την πίστη.
Βέβαια είναι και κάποιοι που ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο την απώτερη συνέπεια της ’Υβρεως του Σαλβίνι: τρόπον τινά, σαρκάζουν κάποιοι, ο ηγέτης της Λέγκας κατάφερε εκείνο που τόσοι και τόσοι αγώνες των υπέρμαχων του λαϊκού κράτους δεν μπόρεσαν να κατακτήσουν: να πετύχει τον διαχωρισμό του Ιταλικού Κράτους από το Βατικανό, έστω και ανεπίσημα.