Ανταρκτική είναι ένα από τα πιο αραιοκατοικημένα μέρη του πλανήτη λόγω τόσο των υπό το μηδέν θερμοκρασιών όσο και της διάρκειας έξι μηνών νύχτας. Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι που επιχείρησαν να κατασκευάσουν διαφόρων ειδών εγκαταστάσεις για επιστημονικούς, στρατιωτικούς ή εμπορικούς σκοπούς.
Πολλές από αυτές δεν είχαν επιτυχία κι έτσι εγκαταλείφθηκαν αφήνοντας στο λευκό τοπίο τα απομεινάρια ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η ιστοσελίδα WebUrbanist συνέθεσε μία λίστα με τα επτά «εγκαταλειμμένα θαύματα» της Ανταρκτικής τα οποία τοποθετεί μεταξύ των πιο παράξενων πόλεων- φαντασμάτων στον κόσμο.
Η Whale’s Bay εγκαθιδρύθηκε στο νησί Deception ως βάση μιας νορβηγικής και χιλιανής εταιρείας φαλαινοθηρίας στις αρχές του 20ου αιώνα. Εγκαταλείφθηκε στη διάρκεια του Κραχ και η εγκατάσταση παρέμεινε άδεια έως το 1944 όταν εμφανίστηκαν οι Βρετανοί και τη χρησιμοποίησαν για ναυτική βάση.
Οι κάτοικοι της περιοχής την εγκατέλειψαν έπειτα από σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων τη δεκαετία του ’60 και τελικά μία μεγάλη έκρηξη το 1969 έθαψε μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων στη λάσπη.
Το 1958 Σοβιετικοί επιστήμονες έστησαν εκεί έναν ερευνητικό σταθμό αλλά η δυσκολία πρόσβασης στο σημείο ήταν ένα πολύ σημαντικό εμπόδιο κι έτσι εκείνοι αποχώρησαν 12 ημέρες μετά την άφιξή τους.
Σήμερα απομένει μόνο ένα κτήριο καλυμμένο από χιόνι, με μία… προτομή του Λένιν να ατενίζει το λευκό.
Οι κτηριακές εγκαταστάσεις στο Grytviken Harbour ήταν κάποτε βάση νορβηγικών φαλαινοθηρικών και τόπος κατοικίας για 300 εργαζόμενους στη βιομηχανία αυτή. Βρισκόταν στο πιο προστατευμένο σημείο του νησιού South Georgia κι έτσι σύντομα εγκαταστάθηκε εκεί κι ένας μετεωρολογικός σταθμός της Αργεντινής.
Με την εντατική φαλαινοθηρία όμως, ο πληθυσμός της φάλαινας συρρικνώθηκε δραματικά με αποτέλεσμα το 1966 ο σταθμός να κλείσει. Το νησί αποτέλεσε την τελευταία κατοικία του ερευνητή Ernest Shackleton, που πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ το σκάφος του είχε δέσει εκεί κοντά.
Στο Leith Harbour, στο ίδιο νησί, λειτούργησε το 1909 το μεγαλύτερο από τα επτά κέντρα φαλαινοθηρίας της περιοχής. Περιλάμβανε βιβλιοθήκη, σινεμά και νοσοκομείο αλλά έπεσε κι αυτό θύμα της μείωσης του πληθυσμού των φαλαινών κι έκλεισε το 1965.
Το 1939 οι αμερικανικές υπηρεσίες της Ανταρκτικής έστησαν τη βάση τους στο νησί Stonington όπου λίγα χρόνια αργότερα άνοιξε και βρετανική βάση.
Οι συνθήκες παγετού δημιούργησαν πολλά προβλήματα και στους δύο με αποτέλεσμα η βρετανική βάση να κλείσει το 1975. Στις αρχές του ’90 το προσωπικό επέστρεψε για να απομακρύνει τα απομεινάρια της βάσης ενώ η αμερικανική είναι ακόμα εκεί.
