Καμπάνιες από τη δεκαετία του 1940 πρόβαλαν αφίσες, εφιστώντας την προσοχή των φαντάρων για τις πόρνες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους κολλήσουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι αφίσες αυτού του περιεχομένου δέσποζαν, παρακινώντας τους ναύτες και τους στρατιώτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις σεξουαλικές τους περιπτύξεις με «κοινές» γυναίκες.

Οι αφίσες περιελάμβαναν «στοιχεία» για αυτές τις κοπέλες. Μια αφίσα μάλιστα υποστήριζε ότι το 98% αυτών των γυναικών που εκδίδονταν είχαν αφροδίσια νοσήματα και μια άλλη ότι η αυτοσυγκράτηση βοηθάει στη διατήρηση της καλής υγείας.

Επίσης, ορισμένες αφίσες απεικόνιζαν γυναίκες με έντονο βάψιμο να καπνίζουν τσιγάρα, θέλοντας να τις παρουσιάσουν ως εκείνες που προσελκύουν τους άνδρες και τους παγιδεύουν. Ένα σκίτσο σε μια αφίσα έδειχνε μια γυναίκα κι από κάτω έγραφε «Μπορεί να φαίνεται καθαρή αλλά…». Μια άλλη είχε μια φωτογραφία ενός όπλου μαζί με κάποιες γυναίκες κι έγραφε «Οι γυναίκες χαλαρών ηθών μπορεί να είναι οπλισμένες με αρρώστιες».

Ωστόσο, υπήρχαν και αφίσες με γυναίκες που δεν φαίνονταν «κοινές» και δεν είχαν κάτι υπερβολικό πάνω τους, αλλά παρόλα αυτά οι φράσεις προειδοποιούσαν ότι οι άνδρες θα πρέπει να προσέχουν γιατί «Μπορεί να φαίνονται καθαρές, αλλά οι γυναίκες του δρόμου, οι πόρνες, μεταδίδουν σύφιλη και γονόρροια».

Ορισμένες αφίσες στόχευαν στον πατριωτισμό και είχαν σλόγκαν όπως «Δεν μπορείς να νικήσεις τον Άξονα αν έχεις αφροδίσιο νόσημα» και «Το αφροδίσιο νόσημα δεν είναι νίκη» ή «Το αφροδίσιο νόσημα είναι το λυπηρό τέλος μιας στρατιωτικής άδειας».

Ένα πόστερ από το υπουργείο Υγείας της Νέας Υόρκης έγραφε «Η οικογένειά σου χρειάζεται προστασία ενάντια στη σύφιλη. Η γυναίκα σου ή ο άνδρας σου και τα παιδιά θα πρέπει να εξεταστούν και να λάβουν αγωγή, αν χρειάζεται».
Τα αφροδίσια νοσήματα ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου, γι’ αυτό και η κυβέρνηση ξεκίνησε αυτές τις προκλητικές εκστρατείες μετά το ξέσπασμα σύφιλης και γονόρροιας.

Τα στρατιωτικά αρχεία έδειξαν ότι κατά τη διάρκεια ήδη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου είχαν απορριφθεί 10.000 άνδρες από το στρατό λόγω αφροδίσιων νοσημάτων, αριθμός πολύ μεγάλος, αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο η επιδημία του 1918-1919 είχε περισσότερες απώλειες για το στρατό.