Στην ιστορία της ανθρωπότητας, επτά άτομα ξεχωρίζουν από όλους εμάς τους υπόλοιπους – είναι οι πιλότοι του προγράμματος Απόλλων, που έζησαν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι, ενώ οι συνάδελφοί τους περπατούσαν στο σεληνιακό έδαφος.
Όταν βρίσκονταν στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, οι αστροναύτες αυτοί ήταν τελείως απομονωμένοι από την Γη – και πιο μακριά της απ’ όσο είχε φτάσει ποτέ κανείς. Ή απ’ όσο έφτασε κανείς έκτοτε.
Μόνο πέντε από τους πιλότους ζουν ακόμα και ο Αλ Γουόρντεν είναι ένας απ’ αυτούς. Ο Γουόρντεν πήγε στη Σελήνη τον Ιούλιο του 1971, μαζί με τον αρχηγό Ντέιβ Σκοτ και τον πιλότο της σεληνακάτου Τζιμ Ίρβιν.
Ενόσω ήταν μόνος του στην άκατο, έσπασε το ρεκόρ του πιο απομονωμένου ανθρώπου όλων των εποχών, με τους συναδέλφους του που βρίσκονταν στο έδαφος του φεγγαριού να απέχουν μέχρι και 3.600 χιλιόμετρα από αυτόν.
«Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να είσαι μόνος και στο να νιώθεις μοναξιά», δήλωσε σε παλιότερη συνέντευξή του στο BBC. «Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ναι μεν ήμουν μόνος, όμως δεν ένιωθα μοναξιά. Είχα απίστευτα πολλή δουλειά να κάνω. Εργαζόμουν 20 ώρες και κοιμόμουν μόλις 4, οπότε πολύ απλά δεν είχα το χρόνο να κοιτάξω απ’ το παράθυρο και να πω “ω, κοίτα το διάστημα, νιώθω έτοιμος να φιλοσοφήσω τώρα”».
Όταν τον ρωτούν για τις εντυπώσεις του, απαντά: «Ήμουν σε απόσταση άνω των 400.000 χιλιομέτρων από το σπίτι μου. Θυμάμαι, όταν ήμουν στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, έβλεπα τη Γη να ανατέλλει – και ήταν κάτι το μοναδικό. Όπως μοναδικό ήταν και το θέαμα των άστρων, που δεν ήταν μεμονωμένα όπως τα βλέπουμε από τη Γη αλλά σαν πέπλο φωτός από πάνω μου».
Είναι επίσης γνωστό πως οι συνάδελφοί του, ο Ντέιβ Σκοτ και ο Τζιμ Ίρβιν, άφησαν τα αποτυπώματά τους στο σεληνιακό έδαφος, αποτυπώματα που, δεδομένης της έλλειψης ατμόσφαιρας, θα παραμείνουν αναλλοίωτα για εκατομμύρια χρόνια. «Όλοι αφήσαμε σίγουρα κάτι όταν αδειάσαμε τη δεξαμενή αποβλήτων. Βέβαια αλλάξαμε τροχιά για να μην πέσουμε πάνω στα ούρα μας. Ίσως είναι ακόμα εκεί, αν και δύσκολα μένει το οτιδήποτε σε τροχιά γύρω απ’ τη Σελήνη, λόγω χαμηλής βαρυτικής έλξης».
Όσα σημάδια όμως κι αν αφήσουν, οι περισσότεροι αστροναύτες που ταξιδεύουν στο διάστημα νιώθουν ασήμαντοι μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. «Είναι γεγονός» λέει ο Γουόρντεν. «Αν θες να νιώσεις και μόνος και ασήμαντος, πήγαινε στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Δε θα νιώσεις απλά ασήμαντος, θα νιώσεις ότι είσαι ένα τίποτα!».