Η Τουρκία προσελκύει όλο και περισσότερους απόδημους Τούρκους που ζουν στη Γερμανία, οι οποίοι διαθέτουν υψηλή εξειδίκευση.

«Δεν το μετάνιωσα ούτε ένα δευτερόλεπτο», λέει η Ντιλέκ Κέσερ στη Deutsche Welle, όταν αναφέρεται στην απόφαση που έλαβε πριν από 8 χρόνια να γυρίσει την πλάτη στη Γερμανία και να επιστρέψει στην πατρίδα των γονιών της, την Τουρκία. Μετά από σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων σε γερμανικό πανεπιστήμιο, η Ντιλέκ Κέσερ εργάσθηκε επί μια δεκαετία ως γενική διευθύντρια σε κάποια εταιρεία. Ωστόσο, οι επαγγελματικές της προοπτικές δεν την ικανοποιούσαν.

Η 36χρονη σήμερα Κέσερ δεν το σκέφθηκε πολύ. Επέστρεψε στην Τουρκία, όπου ίδρυσε τη δικής εταιρεία Διαχείρισης Ακινήτων με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Στο επίκεντρο της δραστηριότητάς της τα ακίνητα ξένων επενδυτών από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. «Πρόκειται για μια γερμανοτουρκική εταιρεία, η οποία κερδίζει ταυτόχρονα ευρώ και τουρκικές λίρες», λέει χαριτολογώντας η Ντιλέκ Κέσερ. Τα μορφωτικά εφόδια που έφερε από τη Γερμανία «έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της επιχείρησής της», προσθέτει.

H Deutsche Welle σχολιάζει πως μια παρόμοια ιστορία θα μπορούσαν να διηγηθούν χιλιάδες Τούρκοι με υψηλή εξειδίκευση που εγκατέλειψαν τη Γερμανία για να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στην Τουρκία. Η μεταναστευτική στατιστική της Γερμανίας καταδεικνύει με σαφήνεια τις τάσεις: το 2011, 33 χιλιάδες Τούρκοι εγκατέλειψαν τη Γερμανία με κατεύθυνση την πατρίδα των γονιών τους, ενώ στο ίδιο διάστημα μετανάστευσαν στη Γερμανία 31 χιλιάδες Τούρκοι.

Η επιστροφή των εξειδικευμένων Τούρκων στην πατρίδα τους οφείλεται στη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα ο τούρκος υπουργός Βιομηχανίας Νιχάτ Εργκούν τόνισε κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Βερολίνο: «Η Γερμανία οφείλει να στείλει στην Τουρκία εξειδικευμένους εργαζόμενους και όχι αντίστροφα». Ο Εργκούν αναφέρεται στην αιμορραγία της μετανάστευσης προς τη Γερμανία. Περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν σήμερα στη Γερμανία. Στην οικονομική φάση που διανύει σήμερα η Τουρκία, το μόνο που δεν θέλει είναι «η απώλεια εξειδικευμένων εργαζομένων».

Η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει μεγάλες οικονομικές φιλοδοξίες. Όπως επισήμανε πρόσφατα ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι το 2023 η Τουρκία θα πρέπει να εξελιχθεί σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου. Το 2011, ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας άγγιξε το 8,5%. Ιδιαίτερη άνθηση γνωρίζουν τα πεδία της ενέργειας και των κατασκευών. Εκτιμάται, ωστόσο, ότι το 2013 θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη χρονιά για την τουρκική οικονομία, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής κρίσης που πλήττει την ΕΕ. Και όπως εξηγεί ο Σινάν Ούλγκεν, πρόεδρος του Κέντρου Μελετών Οικονομίας και Εξωτερικής Πολιτικής, EDAM, «το 40% των τουρκικών εξαγωγών διοχετεύεται στην ΕΕ και το 85% των άμεσων επενδύσεων στην Τουρκία προέρχεται από την ΕΕ».

Ιδιαίτερα σε τέτοιες δύσκολες φάσεις είναι σημαντικός ο ρόλος των παλιννοστούντων επιστημόνων, εκτιμά ο Σινάν Ούλγκεν, υπογραμμίζοντας ότι «η Τουρκία προσβλέπει στην τεχνογνωσία των τουρκικής καταγωγής επιστημόνων που επιστρέφουν και οι οποίοι είχαν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση στα γερμανικά πανεπιστήμια».