Τα ρούχα έχουν δική τους ιστορία. Πολλά από τα στοιχεία της ενδυμασίας μας ή των προγόνων μας, έχουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Τα γάντια, τα καπέλα, το στέμμα, οι χιτώνες και τα ρολόγια κρύβουν μία, εν πολλοίς, άγνωστη ιστορία, την οποία αποκαλύπτει το βιβλίο Power and Style: A World History of Politics and Dress, που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Τα φτερά που στόλιζαν τις φορεσιές των Ινδιάνων δεν ήταν απλώς ένα εντυπωσιακό στολίδι. Κάθε φτερό που προσέθεταν στην ιδιότυπη περικεφαλαία τους, συμβόλιζε μία ηρωική πράξη ή έναν νεκρό αντίπαλο.

Ο ρωμαϊκός μακρύς χιτώνας των αξιωματούχων, των λογίων και των ευγενών, ήταν διακριτός από τον κοντό χιτώνα που φορούσαν οι σκλάβοι. Έτσι, με μια ματιά ξεχώριζαν οι ελεύθεροι πολίτες από τους σκλάβους. Οι χιτώνες διέφεραν στο χρώμα και στο ύφασμα.

Το βασιλικό στέμμα προέρχεται από τα στεφάνια ελιάς ή δάφνης που φορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Οι μετέπειτα μονάρχες υιοθέτησαν το στεφάνι, το οποίο εξελίχθηκε σε βαρύτιμο κάλυμμα, κατασκευασμένο από χρυσό και πολύτιμους λίθους.

Τα γάντια εξελίχθηκαν στον Μεσαίωνα για να προστατεύουν τα χέρια των ευγενών από τη βρωμιά και το κρύο. Έτσι, όποιος φορούσε γάντια δήλωνε αυτομάτως ότι δεν χρειαζόταν να κάνει χειρωνακτική εργασία. Εξαίρεση αποτελούσαν οι ιππότες και οι εκπαιδευτές γερακιών, που επίσης φορούσαν γάντια.

Η γραβάτα «γεννήθηκε» τον 17ο αιώνα, στην Κροατία. Οι άνδρες φορούσαν μαντήλια στο λαιμό, τα οποία έδεναν με πολύπλοκο τρόπο. Το στυλ αυτό υιοθέτησαν Γάλλοι ευγενείς και από αυτούς διαδόθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η γραβάτα, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχικά φοριόταν μόνο από στρατιωτικούς και μέλη των ανώτερων τάξεων.

Το ημίψηλο καπέλο έκανε την εμφάνισή του τον 19ο αιώνα και αποτελούσε δείγμα υψηλού κοινωνικού στάτους. Τον 20ο αιώνα συνδέθηκε με τον καπιταλισμό. Με το πέρασμα των δεκαετιών άρχισε να αντικαθίσταται από κοντύτερα και πιο διακριτικά καπέλα. Σήμερα το καπέλο δεν συναντάται πολύ συχνά και συνήθως φοριέται από ανθρώπους που θέλουν να έχουν ξεχωριστό στυλ.

Το ρολόι που φοριέται στον καρπό άρχισε να κάνει την εμφάνισή του τη δεκαετία του 1920 και αποτέλεσε έναν εύκολο τρόπο να δηλώνει κάποιος την οικονομική του επιφάνεια. Ακόμη και σήμερα, πολλοί επισφραγίζουν την επαγγελματική ή οικονομική τους επιτυχία, με ένα – ή περισσότερα – ακριβά ρολόγια χειρός.

Τα γυαλιά ηλίου κατασκευάστηκαν τον 20ο αιώνα και πλέον, δεν θεωρούνται ένα απλό αξεσουάρ, αλλά ένα απαραίτητο αντικείμενο για την προστασία των ματιών από την ακτινοβολία του ήλιου. Αν, βέβαια, κάποιος τυχαίνει να είναι και διάσημος, τα γυαλιά τον «προστατεύουν» από τα φλας των παπαράτσι, ενώ ταυτόχρονα κρύβουν την πραγματική διάθεσή του, που θα πρόδιδε το βλέμμα του.

Το ταγιέρ δοξάστηκε από τη Μάργκαρετ Θάτσερ και έγινε σύμβολο των γυναικών που κατείχαν θέσεις ευθύνης. Ήταν το αντίστοιχο του κουστουμιού των ανδρών και είχε ως στόχο να αναδείξει μία πιο δυναμική και λιγότερο ευάλωτη εικόνα της γυναίκας που είχε κερδίσει μία πιο ισχυρή θέση στην κοινωνική ιεραρχία.

Οι γόβες με τακούνι άρχισαν να εμφανίζονται τον 19ο αιώνα, αλλά τελειοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1950. Έγιναν – μαζί με το κόκκινο κραγιόν – τα σύμβολα της φαμ-φατάλ: της επικίνδυνα γοητευτικής γυναίκας. Σήμερα είναι το σύμβολο της γυναίκας που αρνείται να θυσιάσει το στυλ της στο βωμό της άνεσης και της ευκολίας.