Χωρίς πόσιμο νερό, κατεστραμμένοι από την απώλεια των ζώων και το μαρασμό των καλλιεργειών που τούς απειλούν με πείνα, εκατομμύρια Ινδοί είναι αντιμέτωποι, ύστερα από δυο ασθενείς μουσώνες, με μια πρωτοφανή ξηρασία στο δυτικό τμήμα της χώρας, ένα φαινόμενο που έχουν ενισχύσει η κακοδιαχείριση και η διαφθορά.
Η κατάσταση στο κέντρο του κρατιδίου Μαχαράστρα είναι πιο ανησυχητική από το 1972, έτος ρεκόρ ξηρασίας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επικεφαλής της τοπικής κυβέρνησης Πριτβιράζ Σαβάν.
«Οι δεξαμενές δεν είχαν ποτέ τόσο λίγο νερό και κάθε μέρα που περνάει αδειάζουν όλο και περισσότερο», τόνισε ο Σαβάν, ο οποίος επεσήμανε ότι τα τελευταία δυο χρόνια οι βροχοπτώσεις είναι ανεπαρκείς.
Περίπου 2.000 βυτιοφόρα με πόσιμο νερό κινούνται μόνιμα ανάμεσα στα χωριά και τα ζώα τα έχουν συγκεντρώσει σε εκατοντάδες προσωρινά καταφύγια εν αναμονή των μουσώνων.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε περίπου 10.000 χωριά απειλούνται από την ξηρασία.
Ο Κρίστοφερ Μόουζες, επικεφαλής νοσοκομείου το οποίο διαχειρίζεται φιλανθρωπική οργάνωση στη Τζάλνα, μια από τις περισσότερο πληγείσες περιοχές, διηγείται πώς η ξηρασία προκαλεί απελπισία σε έναν πληθυσμό που βρίσκεται ήδη σε μειονεκτική θέση, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Υπάρχει πείνα. Οι χωρικοί δεν έχουν τίποτα να φάνε και κυριολεκτικά ξύνουν τον πάτο της κατσαρόλας. Οι ασθένειες που συνδέονται με το νερό παρουσιάζουν αύξηση, ενώ τα προβλήματα της ασιτίας και του υποσιτισμού θ΄αρχίσουν να εμφανίζονται», πρόσθεσε.
Για πρώτη φορά από τότε που δημιουργήθηκε το νοσοκομείο αυτό, πριν από 117 χρόνια, μπορεί ακόμα και να κλείσει εάν δεν εξασφαλίσει επειγόντως το νερό που χρειάζεται για τη λειτουργία του.
Πάνω από επτά στους δέκα Ινδούς ζουν από τη γεωργία και γι΄αυτούς οι μουσώνες είναι ζωτικής σημασίας γιατί τα δυο τρίτα της καλλιεργήσιμης γης δεν αρδεύονται και εξαρτώνται αποκλειστικά από τις βροχές.
Η ξηρασία του 1972 είχε καταστρέψει τις καλλιέργειες δημητριακών και είχε εκτοξεύσει στα ύψη τις τιμές των βασικών ειδών διατροφής και η κυβέρνηση χρειάστηκε να κάνει εισαγωγές. Το 2009, ανάλογη ξηρασία είχε τις ίδιες συνέπειες.
Πέρσι οι μουσώνες άργησαν στη δυτική Ινδία και οι βροχές του Ιουνίου, ο οποίος είναι συνήθως ο πιο υγρός μήνας, ήταν ανεπαρκείς, σύμφωνα με τον Μέντα Χόλ, της εθνικής μετεωρολογικής υπηρεσίας.
Η ρίζα του κακού βρίσκεται στις συνήθεις πληγές της Ινδίας, τη διαφθορά και το νεποτισμό. Οι τοπικοί γραφειοκράτες κατηγορούνται για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε ανεκπλήρωτα έργα.
Η έκταση που αρδεύεται στο κρατίδιο Μαχαράστρα αυξήθηκε κατά μόλις 0,1% στο διάστημα από το 2000 ως το 2010, σύμφωνα με επίσημη μελέτη, τη στιγμή που δισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για το σκοπό αυτό.
‘Εκθεση της τοπικής κυβέρνησης αμφισβητεί τα στοιχεία αυτά και ο Σαβάν αρνήθηκε να σχολιάσει τις κατηγορίες περί διαφθοράς εναντίον υπουργών καθώς διεξάγεται δικαστική έρευνα. Παραδέχεται ότι η κυβέρνηση «θα έπρεπε να έχει κάνει περισσότερα» στο θέμα της άρδευσης και ότι ασχολείται τώρα επισταμένως με το θέμα αυτό.
Ο οικονομολόγος Η.Μ Ντεζάρντα τόνισε ότι η διαφθορά είναι «ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος», ωστόσο κατήγγειλε επίσης την κακοδιαχείριση του νερού της βροχής και πρότεινε λύσεις για την αποθήκευση του νερού, λιγότερο δαπανηρές και πιο απλές από τα φράγματα. «Δεν είναι πρόβλημα της βροχής, είναι ένα πρόβλημα δημόσιας πολιτικής», τόνισε.