Ολοένα και περισσότεροι Ιταλοί εγκαταλείπουν την Ιταλία με προορισμό τη Γερμανία, λόγω των υψηλών ποσοστών ανεργίας στη γειτονική χώρα, ειδικά στον νότο, και ταυτόχρονα της ζήτησης σε εργατικό δυναμικό στη Γερμανία.
Όπως καταγράφει ρεπορτάζ της Deutsche Welle, η Ιταλία υφίσταται κανονικό brain drain.Νεαροί ακαδημαϊκοί αλλά και απλοί εργαζόμενοι που δεν βρίσκουν δουλειά, ιδιαίτερα από την περιφέρεια της Καλαβρίας, φεύγουν για τη Γερμανία.
Ο Αντόνιο είναι 23 χρονών, και όπως πολλοί συνομήλικοί του στην νότιο Ιταλία, άνεργος. Και το χειρότερο, δεν έχει σχεδόν καμιά πιθανότητα να βρει δουλειά. Ο δρόμος οδηγεί αναπόφευκτα στη Γερμανία, όπου θέλει να ξεκινήσει νέα ζωή. «Γιατί στη Γερμανία; Διότι θα πρέπει να έχεις μεγάλη τύχη ή ισχυρούς φίλους για να βρεις δουλειά εδώ» λέει. Η πόλη που ζει ονομάζεται Κροτόνε και βρίσκεται στην πιο φτωχή περιφέρεια της Ιταλίας, την Καλαβρία, γνωστή για τη Ντραγκέτα, τη μαφία της. Η ανεργία σε σύγκριση με την ΕΕ βρίσκεται εδώ και χρόνια στα ύψη.
Από τη νότια Ιταλία στη Γερμανία
Από το 2014 υπάρχει διέξοδος για όποιους, σαν τον Αντόνιο, θέλουν να εργαστούν στη Γερμανία. Μπορούν μέσω ενός προγράμματος να μάθουν γερμανικά με χαμηλό κόστος για να εργαστούν σαν νοσηλευτές, νοσοκόμοι ή μέλη σωστικών συνεργείων στη Γερμανία. Υπάρχουν Γερμανοί που έρχονται γι αυτόν τον λόγο στη Κροτόνε για να προσελκύσουν χέρια εργασίας. «Μπορεί κανείς να κερδίσει από 1400 μέχρι 1500 ευρώ ή ακόμη 1700 με 1800 ως νοσοκόμος. Δεν γίνεσαι βέβαια πλούσιος με αυτά τα λεφτά, αλλά εξασκείς ένα πραγματικό επάγγελμα» λέει ο Φρανκ Πάνσχαρ από το Μάιντς, συνιδρυτής επιχείρησης που αναζητεί επειγόντως στο εξωτερικό εργαζόμενους για παραϊατρικά επαγγέλματα. Εκτός από την Ιταλία ψάχνει ανθρώπινο δυναμικό στην Αλβανία και τη Βραζιλία. Ο Πανσχάρ διηγείται ότι μέχρι τώρα 150 άνθρωποι από τη Κροτόνε μετανάστευσαν στη Γερμανία μέσω του ίδιου προγράμματος.
Πρώτα κάνουν 6 μήνες γερμανικά, μετά πρακτική εξάσκηση στην Ιταλία και τη Γερμανία, εάν, για παράδειγμα, θέλει κανείς να γίνει νοσοκόμος πρώτων βοηθειών. Η θέση εργασίας είναι διάρκειας τουλάχιστον δύο χρόνων. «Η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού έχει προσλάβει καταστροφικές διαστάσεις», υπογραμμίζει ο Πανσχάρ. Ο λόγος; Η απασχόληση στα νοσοκομεία και γηροκομεία είναι σκληρή και κακοπληρωμένη.
Το ακατανίκητο φαγητό της μαμάς
Αυτό καταγράφεται και στις στατιστικές. «Τα νοσοκομεία πάσχουν από έλλειψη εργατικού δυναμικού» υποστηρίζει ο Γκέρογκ Μπάουμ, διευθυντής των Γερμανικών Εταιρειών Νοσοκομείων. «Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν κενές 15.000 θέσεις εργασίας». Η κατάσταση για τους γιατρούς δεν είναι καλύτερη. «Η αύξηση του ποσοστού ξένων γιατρών κάνει εμφανείς τις ελλείψεις». Στην Ιταλία και σε άλλες χώρες η αντιστοιχία είναι διαφορετική. Για 500 θέσεις σε νοσοκομεία κάνουν αιτήσεις 12.000 άνθρωποι. Η χώρα έχει πέσει σε ύφεση, η ανεργία κυμαίνεται στο 10%. Σύμφωνα με το ΔΝΤ κάθε χρόνο 160.000 άνθρωποι εγκαταλείπουν την Ιταλία. Τόσοι, όσοι τις δεκαετίας του 50 και 60 την εποχή των Γκασταρμπάιτερ. Τις επόμενες δεκαετίες επέστρεφαν λιγότερο μορφωμένοι πίσω στην πατρίδα του, σήμερα όμως είναι φοιτητές εκείνοι που λένε «Bella Italia Ciao».
Ο Τζουτζέπε είναι ένας εξ αυτών, που τους επόμενους μήνες θα εγκαταλείψει την Κροτόνε με κατεύθυνση τη Γερμανία. Εργαζόταν σε ένα call center. Οι συμμαθητές τους, οι γείτονές τους και η πρώην φίλη του, όλοι έχουν φύγει από τη νότια Ιταλία. Δεν προβληματίζεται, εάν μπορέσει να προσαρμοστεί στη Γερμανία. Κάτι άλλο τον απασχολεί περισσότερο. Ότι θα του λείψει το φαγητό της μαμάς του.
