Το Keck Institute for Space Studies στην Καλιφόρνια επιβεβαίωσε πρόσφατα ότι η NASA σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο, το οποίο -αν προκριθεί- θα τεθεί σε εφαρμογή στη δεκαετία του 2020.
Σύμφωνα με το New Scientist, η ιδέα για τη «μετεγκατάσταση» του αστεροειδή συμπίπτει με τον ενθουσιασμό της κυβέρνησης Ομπάμα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή που βρίσκεται κοντά στη Γη.
Αν η NASA καταφέρει αντιθέτως να «αρπάξει» ρομποτικά και να θέσει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι τον διαστημικό βράχο, αυτό θα απαλλάξει τους αστροναύτες από την 6μηνη και ιδιαίτερα επικίνδυνη αποστολή τους, καθώς τα επίπεδα ραδιενέργειας στα οποία θα εκτεθούν οι άνθρωποι λογίζονται ως ακραία, ενώ η απόσταση που θα φτάσουν δεν θα επιδέχεται καμία απόπειρα διάσωσής τους, αν τα πράγματα δεν πάνε όπως προγραμματίστηκαν.
Το φιλόδοξο πλάνο περιλαμβάνει την αποστολή μη-επανδρωμένου διαστημικού σκάφους στον αστεροειδή-στόχο (με όνομα 1999 ΑΟ10), τη σύλληψη του ουράνιου αντικειμένου σε μια «σακούλα» και τη μεταφορά του σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη! Ο εκτιμώμενος χρόνος κυμαίνεται από 6-10 χρόνια.
Ο σκοπός για τη μετεγκατάσταση του αστεροειδούς; Η πολύτιμη γνώση που θα αποκομίσει η ανθρωπότητα από τις έρευνες που θα μπορούσαν να γίνουν στη γειτονική του πλέον επιφάνεια, αλλά και η ενδεχόμενη χρήση υλικών από τον αστεροειδή ως καύσιμα ή υλικά κατασκευής διαστημικών σκαφών για ακόμα μακρύτερες εξερευνήσεις στο Σύμπαν – ή ακόμα και για το πρώτο επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη…