Δύσκολο και επικίνδυνο πράγμα να είσαι γυναίκα στην Ινδία. Στη δεύτερη πιο πολυπληθή χώρα του κόσμου οι γυναίκες αποτελούν όντα ενός κατώτερου Θεού. Εκατομμύρια κορίτσια, σύμφωνα με έρευνες, θεωρούνται ανεπιθύμητα από τις οικογένειές τους και υπόκεινται σε διάφορες μορφές βίας.
Το 2012 η Ινδία ήταν η πιο επικίνδυνη χώρα για τις γυναίκες. Σήμερα, σύμφωνα με το Thomas Reuters Foundation, βρίσκεται στην τέταρτη θέση της σχετικής, μαύρης λίστας. Η καθημερινότητα αποτελεί Γολγοθά για μια γυναίκα στην Ινδία, καθώς θα πρέπει να επιβιώσει κάτω από αντίξοες και συχνά επικίνδυνες συνθήκες.
Ο φόβος αποτελεί συνοδοιπόρο στη μάχη της επιβίωσης. Υπάρχουν γυναίκες που αποφεύγουν σκόπιμα να πιουν νερό ακόμη και σε συνθήκες καύσωνα. Φοβούνται ότι θα χρειαστεί να πάνε στην τουαλέτα πιο συχνά. «Κάποιες φορές πίνω λιγότερο νερό γιατί το σημείο που χρησιμοποιούμε ως τουαλέτα στην ύπαιθρο είναι γεμάτο από διαβόητα αγόρια. Φοβάμαι να πάω εκεί», περιγράφει μια 13χρονη που ζει σε φτωχογειτονιά του Νέου Δελχί.
Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, περίπου 524 εκατομμύρια Ινδοί αφοδεύουν σε καθημερινή βάση σε υπαίθριους χώρους, ενώ μελέτες αναφέρουν ότι οι γυναίκες που ζουν σε σπίτι χωρίς τουαλέτα και είναι αναγκασμένες να πάνε σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο έχουν μεγάλη πιθανότητα να πέσουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
«Αρκετές γυναίκες καθημερινά έρχονται αντιμέτωπες με χυδαία σχόλια και παρενοχλούνται από αγόρια όταν πάνε να κάνουν την ανάγκη τους σε υπαίθριο χώρο. Γι’ αυτό φοβόμαστε να πηγαίνουμε εκεί. Κάθε φορά ζητάμε τη συνδρομή άλλων γυναικών ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη ζούγκλα», αναφέρει μια άλλη κοπέλα, ονόματι Σαβίτα.
Αυτός ο -δικαιολογημένος- φόβος έχει επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών, καθώς η εσκεμμένη αποφυγή πόσης νερού σε συνθήκες καύσωνα, μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο.
«Αφυδατώνονται σκόπιμα και αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες σε συνθήκες ζέστης ή καύσωνα», σημειώνει ο ερευνητής της Rand Corporation Γκουλρέζ Σα Αζάρ, ο οποίος μελετώντας το κύμα καύσωνα που χτύπησε το 2010 το Αχμενταμπάντ, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες ήταν πολύ πιο πιθανό να χάσουν τη ζωή τους απ’ ότι οι άντρες.
«Πιστεύεται συνήθως ότι οι γυναίκες που μένουν στο σπίτι δεν αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο κατά τη διάρκεια καύσωνα. Υπάρχουν όμως διάφοροι παράγοντες που αντισταθμίζουν αυτή την ιδέα, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης βασικών εγκαταστάσεων αποχέτευσης», λέει.
Ακόμα όμως και τουαλέτα να διαθέτει το σπίτι, η πρόσβαση σε αυτή για μια γυναίκα δεν είναι εύκολη. «Είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσεις την τουαλέτα. Περιμένουμε να πάνε πρώτα οι άντρες», σημειώνει η Νταμινί Ραμεσμπάι Μαρβαντί στο BBC.
«Ως γυναίκες πρέπει πρώτα να ολοκληρώσουμε τις δουλειές στο σπίτι. Το καλοκαίρι κατέληξα να παρουσιάσω ίκτερο γιατί περιόριζα τον εαυτό μου», προσθέτει.
Η κρίση νερού που αντιμετωπίζει συνολικά η χώρα έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές οι γυναίκες να καλύπτουν μεγάλες διαδρομές μέσα στον καύσωνα, φορώντας το Σάρι, για να μεταφέρουν νερό στο σπίτι.
«Περπατάμε 2 με 3 χλμ για να φέρουμε νερό και πάλι η ποσότητα δεν είναι αρκετή. Πρέπει να κάνουμε πολλές διαδρομές καθώς μπορούμε να μεταφέρουμε μόνο μια στάμνα τη φορά», περιγράφει η Μπούνι Σελούκαρ από το χωριό Μάκλα, όπου τους καλοκαιρινούς μήνες ο υδράργυρος μπορεί να φτάσει τους 47 βαθμούς Κελσίου.
Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή κλίματος (IPCC) έχει προειδοποιήσει εδώ και καιρό πως τα κύματα καύσωνα να γίνουν ακόμα πιο ακραία στη Νότια Ασία. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να εφαρμοστούν κάποιες λύσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
Μια λύση, σύμφωνα με τον ερευνητή της Rand Corporation Γκουλρέζ Σα Αζάρ είναι η πρόσβαση των ντόπιων σε κινητά τηλέφωνα ώστε να δέχονται μηνύματα που θα τους προειδοποιούν για ακραίες συνθήκες ή να καλούν σε βοήθεια. Κάποια άλλα πρακτικά μέτρα είναι η βαφή των σκεπών με λευκή αντανακλαστική βαφή ή κουρτίνες από ματ γιούτα για τα παράθυρα. Βέβαια, όπως σημειώνει ο ερευνητής οι λύσεις ζωτικής σημασίας που αποτελούν προτεραιότητα είναι «η πρόσβαση σε εσωτερική τουαλέτα και το καθαρό πόσιμο νερό».
