Την έντονη ανησυχία του για την πρακτική των ΗΠΑ να χωρίζουν τα παιδιά των μεταναστών, που επιχειρούν να εισέλθουν σε αμερικανικό έδαφος από το Μεξικό, από τις οικογένειές τους, εξέφρασε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Φίλιπο Γκράντι, προσθέτοντας πως έχει θέσει το θέμα  σε συζητήσεις του με την Ουάσινγκτον.

Ο Γκράντι χαρακτήρισε «νόμιμες» τις ανησυχίες της κυβέρνησης Τραμπ για τη διαχείριση των αιτούντων άσυλο, εξηγώντας ότι οι ΗΠΑ δέχονται τις περισσότερες αιτήσεις παγκοσμίως.

«Ένα θετικό σημάδι είναι ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να επενδύσει περισσότερους πόρους προκειμένου να περιοριστεί η συσσώρευση των αιτήσεων» επεσήμανε, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Reuters. Όμως η Ουάσινγκτον πρέπει να βρει τρόπους να διαχειριστεί την εισροή των μεταναστών «χωρίς να τιμωρεί τους ίδιους τους ανθρώπους, ανθρώπους που πολύ συχνά έχουν νόμιμους λόγους να αναζητούν άσυλο». «Τα μέτρα που έχουν ως αποτέλεσμα τον χωρισμό των παιδιών από τις οικογένειές τους μας προκαλούν ανησυχία την οποία έχουμε εκφράσει» τόνισε.

Ο Γκράντι σημείωσε ότι κυβερνήσεις σε πολλές πλούσιες χώρες έχουν υιοθετήσει «επαίσχυντη» ρητορική σχετικά με τη μετανάστευση, αγνοώντας το καθήκον τους να βοηθούν τους ανθρώπους που προσπαθούν να γλιτώσουν από τον πόλεμο ή τις διώξεις.

Η ετήσια έκθεση της UNHCR, που δημοσιεύθηκε σήμερα, αποκάλυψε ότι ο αριθμός των προσφύγων και των εκτοπισμένων το 2017 έφτασε σε νέα επίπεδα ρεκόρ, για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, στα 68,5 εκατομμύρια.

Η μεγάλη πλειονότητα των προσφύγων αναζητούν καταφύγιο σε φτωχές, αναπτυσσόμενες χώρες, με μόνο έναν μικρό αριθμό να προσπαθεί να φτάσει στη Δύση.

«Δεν πρόκειται για μη διαχειρίσιμο αριθμό προσφύγων που μετακινείται σε πλούσιες χώρες» τόνισε ο Γκράντι. Οι κυβερνήσεις πρέπει να εξηγήσουν γιατί είναι σωστό να βοηθούν τους πρόσφυγες «όμως συμβαίνει το αντίθετο. Οι κυβερνήσεις προωθούν μια εικόνα έκτακτης ανάγκης, εισβολής και στην πραγματικότητα πολλοί πολιτικοί ηγέτες εκμεταλλεύονται αυτό για να κερδίσουν ψήφους» κατήγγειλε.

Κάποιες φτωχές χώρες, όπως το Μπανγκλαντές, έχουν ξεπεράσει τις διεθνείς υποχρεώσεις τους δεχόμενες τεράστιους αριθμούς προσφύγων.

Η UNHCR προσπαθεί να παρακινεί τις πλούσιες χώρες να φιλοξενούν πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν καταφύγει σε χώρες που έχουν δεχθεί μεγάλο αριθμό εκτοπισμένων, όπως ο Λίβανος, η Κένυα και το Πακιστάν. Όμως αυτά τα προγράμματα μετεγκατάστασης είναι σταγόνα στον ωκεανό, τόνισε ο Γκράντι, και υπάρχει κίνδυνος να σταματήσουν.

Πέρσι, όπως υπενθυμίζει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, περίπου 60.000 με 70.000 άνθρωποι μετεγκαταστάθηκαν, κάτι που ο Γκράντι χαρακτήρισε «κίνηση κατανομής των βαρών».

Οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο πρόγραμμα μετεγκατάστασης παγκοσμίως, με 110.000 εγκεκριμένες θέσεις την τελευταία χρονιά διακυβέρνησης του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Όμως ο αριθμός έχει μειωθεί σημαντικά από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο Ντόναλντ Τραμπ, φτάνοντας στις 45.000.