Τα τελευταία 12 χρόνια, η Λιζ Τζάκσον βίωσε το θάνατο της μητέρας και τον ερχομό της εγγονής της, αλλά λόγω της καρδιολογικής αγωγής που έπρεπε να ακολουθεί, δεν μπορούσε να εκφράσει έντονα συναισθήματα.
Τα φάρμακα, τα οποία έπαιρνε για να σταματήσει μια μορφή καρδιακής αρρυθμίας, η οποία προκαλούσε το σφυγμό της να φτάνει τους 250 παλμούς ανά λεπτό, έσωσαν μεν τη ζωή της κ. Τζάκσον, αλλά την άφησαν τελείως αναίσθητη σε σημαντικές στιγμές της ζωής της.
Λάμβανε φλεκαϊνίδη, βεραπαμίλη και άλλα ισχυρά φάρμακα και επί 12 χρόνια δεν μπορούσε να εκφράσει τα συναισθήματα της.
«Εάν κάποιος προσπαθούσε να με τρομάξει, εγώ έμενα τελείως ατάραχη. Ζούσα μια ζωή στη πλήρη αναισθησία. Όταν πέθανε η μητέρα μου ήμουν ήρεμη και όταν γεννήθηκε η εγγονή μου δεν μπορούσα να εκφράσω τη χαρά μου. Ήταν τραγική η κατάσταση», δηλώνει η ίδια.
Όλα ξεκίνησαν το 1999, όταν η καρδιά της κ. Τζάκσον άρχισε να πάλλεται σε έναν επικίνδυνο ρυθμό, ακόμα και όταν κοιμόταν. Οι γιατροί της χορήγησαν έναν μεγάλο αριθμό ισχυρών φαρμάκων, καθώς φοβούνταν το ενδεχόμενο καρδιακής προσβολής.
Το περασμένο Οκτώβριο, η κ. Τζάκσον υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση στη καρδιά και πλέον δεν χρειάζεται να λαμβάνει τα ισχυρά φάρμακα. Μέσω της χειρουργικής με λέιζερ, άλλος ένας άνθρωπος κέρδισε τη χαμένη του ζωή.
«Πλέον, νοιώθω σαν να είμαι 20 χρονών. Είμαι ευγνώμων στους γιατρούς που με βοήθησαν. Αποτελώ ένα τρανταχτό παράδειγμα των θαυμάτων που επέρχονται μέσω της εξέλιξης της ιατρικής. Είμαι γεμάτη συναισθήματα και απολαμβάνω στο έπακρον τη ζωή μου», δήλωσε καταληκτικά.
