Η ιστορία του ψυχιάτρου Τζάκο Νίλ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως έστω και το πιο αθώο χτύπημα ή κόψιμο ή οτιδήποτε παρεμφερές μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγείας μας. Όλα ξεκίνησαν πριν από 18 μήνες. Ο 50χρονος άνδρας έπαιζε με τον σκύλο του, τον Χαρβι, όταν – πάνω στο παιχνίδι – το σκυλί του τον δάγκωσε στο χέρι. Ο Τζάκι έπλυνε το λίγο αίμα που έτρεξε από το κόψιμο και συνέχισε το παιχνίδι με τον Χάρβι και την καθημερινότητά του. Δύο βδομάδες αργότερα ένιωθε αδιάθετος και εμφάνισε συμπτώματα γρίπης. Έτσι είπε στην γραμματέα του να ακυρώσει όλα του τα ραντεβού και πήγε σπίτι του, στο Κόρλτον, για να ξεκουραστεί, πιστεύοντας ότι είχε απλά συνάχι. Την επόμενη μέρα ήταν τόσο άρρωστος που δεν μπορούσε να σηκώσει το τηλέφωνο. Το απόγευμα πέρασε από το σπίτι ο σύντροφός του και τον βρήκε να τρέμει, να μην μπορεί να μιλήσει και με τα άκρα του ημιπαράλυτα. Ο Μάικλ κάλεσε το ασθενοφόρο και ο Τζάκο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε σηψαιμία και έπεσε σε κώμα. Ο άτυχος άνδρας είχε μολυνθεί από ένα βακτήριο που μεταφέρεται στο σάλιο του σκύλου και του προκάλεσε σήψη. Τα νεφρά του είχαν αρχίσει να καταρρέουν και τα πόδια του είχαν αρχίσει να μαυρίζουν, αφού είχαν εμφανίσει γάγγραινα. phjpgfo2 Σύμφωνα με την Manchester Evening News, τέσσερις μήνες μετά την είσοδό του στο νοσοκομείο, ο Τζάκο υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό και των δύο ποδιών κάτω από το γόνατο και  έχασε όλα τα δάχτυλα στο δεξί του χέρι και το ένα στο αριστερό. Επίσης, χρειάστηκε να υποβληθεί σε  χειρουργική επέμβαση στο πρόσωπο – οι γιατροί του ακρωτηρίασαν επίσης τη μύτη και μέρος από τα χείλη του. Σήμερα, πλέον, 18 μήνες μετά την περιπέτεια του, ο Τζάκο βγήκε από το νοσοκομείο και προσπαθεί να συνηθίσει την καινούρια του ζωή. Μαθαίνει να περπατάει ξανά με τα προσθετικά του άκρα αλλά δεν μπορεί να συμφιλιωθεί – ακόμα – με το παραμορφωμένο του πρόσωπο και ντρέπεται να βγει έξω. Όσο για τον σκύλο του, τον Χάρβι, υπεβλήθη σε ευθανασία. «Υπήρχαν στιγμές που ήμουν πολύ θυμωμένος και τον κατηγόρησα. Αλλά είμαι ακόμα πολύ λυπημένος… Δεν έφταιγε ο Χάρβι, τα βακτήρια ήταν απλά κακή τύχη».