Οι Ιταλοί ψηφίζουν στις 4 Μαρτίου για να εκλέξουν βουλευτές και γερουσιαστές σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο και με ένα πολύπλοκο εκλογικό σύστημα που αφήνει το περιθώριο για τη διαμόρφωση πολλών μετεκλογικών σεναρίων.
Νίκη του κεντροδεξιού συνασπισμού
«Δεν είναι και πολύ πιθανόν μία πολιτική δύναμη να εξασφαλίσει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά εδώ και έναν χρόνο υπήρχε μία που θα μπορούσε να το καταφέρει. Η δεξιά», είχε δηλώσει πρόσφατα ο Ρομπέρτο Ντ’ Αλιμόντε, διευθυντής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Luiss της Ρώμης.
Ο συνασπισμός απαρτίζεται από τέσσερα κόμματα, με κυριότερα το Forza Italia (κεντροδεξιά) του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τη Λέγκα (άκρα δεξιά) του Ματέο Σαλβίνι. Η μεταξύ τους συμφωνία προβλέπει ότι το κόμμα που θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό θα ηγηθεί της κυβέρνησης.
Εάν το Forza Italia είναι πρώτο, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος δεν έχει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι έπειτα από καταδίκη για φορολογική απάτη, έχει δηλώσει ότι επιθυμία του είναι την πρωθυπουργία να αναλάβει ο Αντόνιο Ταγιάνι, ο οποίος δεν έχει δηλώσει ακόμη έτοιμος να εγκαταλείψει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Εάν η Λέγκα έλθει πρώτη, τότε ο Ματέο Σαλβίνι θα γίνει πρωθυπουργός… υπό τον όρο ότι ο Μπερλουσκόνι θα κρατήσει τον λόγο του και θα τον υποστηρίξει.
Μεγάλος συνασπισμός
Οι Βρυξέλλες ποντάρουν ήδη στο σενάριο του σχηματισμού ενός μεγάλου συνασπισμού αλά γερμανικά ανάμεσα στη Forza Italia και το Δημοκρατικό Κόμμα, δύο φιλοευρωπαϊκά κόμματα.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ούτε ο Μπερλουσκόνι, ούτε ο Ματέο Ρέντσι, ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, δεν αναφέρθηκαν σε τέτοιο ενδεχόμενο. Αλλά αυτό είναι το σενάριο που υλοποιήθηκε μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές το 2013 σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Σύμφωνα με τη ιστοσελίδα Votewatch Europe οι βουλευτές του Forza Italia στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο 74% των περιπτώσεων ψήφισαν όπως ακριβώς και οι ευρωβουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος και μόνο στο 36% όπως ψήφισαν οι βουλευτές της Λέγκα.
Όμως τίποτε δεν εγγυάται ότι το Δημοκρατικό Κόμμα, το Forza Italia και οι φιλοευρωπαίοι σύμμαχοί τους, ενισχυμένοι ενδεχομένως από κάποια πρόσωπα από τη Λέγκα που δεν είναι και πολύ ικανοποιημένα από την πρόσφατη εθνικιστική της στροφή, θα εξασφαλίσουν αρκετές έδρες για να έχουν την πλειοψηφία στα δύο σώματα του ιταλικού Κοινοβουλίου.
Ένας άλλος υποθετικός συνασπισμός, που διαψεύδεται όμως από τις ενδιαφερόμενες πλευρές με μεγάλη κατηγορηματικότητα, θα μπορούσε να ενώσει τους ευρωσκεπτικιστές της Λέγκα και του Κινήματος των 5 Αστέρων. Αλλά αυτή συμμαχία μάλλον δεν θα διαθέτει αρκετές έδρες στο κοινοβούλιο, ενώ ισχυρές θα είναι οι αντιστάσεις στο εσωτερικό των δύο παρατάξεων.
Χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις πιστώνουν τη δεξιά συμμαχία με το 38% των ψήφων (17% Forza Italia, 13% Λέγκα), με 28% το Κίνημα των 5 Αστέρων και με 26% την κεντροαριστερή συμμαχία. Όμως οι αναποφάσιστοι ανέρχονται σε εκατομμύρια.
Εάν δεν υπάρξει κυβερνητική πλειοψηφία, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα θα αφήσει στη θέση της τη σημερινή κυβέρνηση του Πάολο Τζεντιλόνι, που δεν έχει ανάγκη από την εμπιστοσύνη της βουλής, για τη διαχείριση των τρεχουσών υποθέσεων.
Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης θα είναι χρονοβόρα. Τα δύο σώματα του κοινοβουλίου θα συνεδριάσουν στις 23 Μαρτίου για να εκλέξουν τους προέδρους τους και για να σχηματίσουν τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Τότε μόνο ο Σέρτζιο Ματαρέλα θα ξεκινήσει διαβουλεύσεις.
Όμως, η Ιταλία έχει μάθει να ζει στην αβεβαιότητα: έχει γνωρίσει 60 κυβερνήσεις από την ίδρυση της Ιταλικής Δημοκρατίας το 1946.
