Οι εκλογές στην Ιταλία πλησιάζουν, καθώς την Κυριακή 4 Μαρτίου η χώρα θα έχει νέο πρόεδρο. Στην προεκλογική εκστρατεία που ακόμη συνεχίζεται, οι άνδρες κυριαρχούν στο εσωτερικό των μεγαλύτερων κομμάτων, την τηλεόραση και τα κοινωνικά δίκτυα, όμως πέντε γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και ξεχωρίζουν. Δείτε το σχετικό αφιέρωμα από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων…
Έμα Μπονίνο, η μαχήτρια
Σχεδόν 70 ετών (στις 9 Μαρτίου) η ακτιβίστρια αυτή, που έχει διατελέσει Ευρωπαία επίτροπος και υπουργός Εξωτερικών, είναι μία από τους πολιτικούς που αγαπούν οι Ιταλοί.
Βετεράνος της μάχης υπέρ των αμβλώσεων, του διαζυγίου, των αντιρρησιών συνείδησης, ακόμη και του δικαιώματος να πεθαίνει κανείς με αξιοπρέπεια, μπήκε ξανά στην προεκλογική μάχη, με το κεφάλι της καλυμμένο με μαντήλι εξαιτίας του καρκίνου στον πνεύμονα τον οποίο πολεμά από το 2015, για να υπερασπιστεί την ενσωμάτων των μεταναστών και το ευρωπαϊκό σχέδιο.
«Σταματήστε να με αγαπάτε τόσο και αρχίστε να με ψηφίζετε περισσότερο», κάλεσε τους Ιταλούς, καθώς μέχρι στιγμής η υψηλή δημοτικότητά της δεν έχει μεταφερθεί στις κάλπες. Το κίνημά της «Περισσότερη Ευρώπη», κεντροδεξιός σύμμαχος του Ματέο Ρέντσι, στοχεύει στο όριο του 3% για να εισέλθει στο κοινοβούλιο.
Τζόρτζια Μελόνι, η πασιονάρια
Η Μελόνι διατρέχει την Ιταλία δεσμευόμενη ότι θα επαναφέρει την τάξη και θα εκδιώξει τους μετανάστες. Διαδήλωσε μάλιστα μπροστά από το Αιγυπτιακό Μουσείο στο Τορίνο κατά της έκπτωσης που προσέφερε στους επισκέπτες που μιλούν αραβικά. Τα βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα με τους διαλόγους που είχε με τον διευθυντή του ο οποίος προσπάθησε με ηρεμία να της εξηγήσει το μέτρο έχουν κάνει τον γύρο του Διαδικτύου.
Αντίθετα, δέχθηκε τη στήριξη του συνόλου του πολιτικού κόσμου όταν ακροαριστεροί την εμπόδισαν να πραγματοποιήσει συγκέντρωση στο Λιβόρνο, όπως είχε γίνει και όταν ένας δεξιός αντίπαλός της επέκρινε την υποψηφιότητά της για τη δημαρχία της Ρώμης το 2016 επειδή ήταν έγκυος.
Λάουρα Μπολντρίνι, ο στόχος
Για τη δεξιά, η πρώην εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) είναι η προσωποποίηση των καλών αισθημάτων και προθέσεων που επέτρεψαν στους μετανάστες να εισβάλουν στην Ιταλία. Αντίπαλοί της διέσπειραν ψευδείς ειδήσεις για φανταστικά σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται το περιβάλλον της, έκαψαν ένα ομοίωμά της, έδωσαν στη δημοσιότητα ένα μοντάζ το οποίο δείχνει τον αποκεφαλισμό της.
Όλα αυτά όμως δεν εμπόδισαν κάποιους υποστηρικτές της άκρας αριστεράς να την κατηγορήσουν ότι εκπροσωπεί «τη χειρότερη δεξιά».
Μαρία Έλενα Μπόσκι, η πολυ-υποψήφια
Σύμβολο των ετών της διακυβέρνησης του Ματέο Ρέντσι και πυλώνας της συνταγματικής του μεταρρύθμισης που απορρίφθηκε με το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 2016. Παρέμεινε στην κυβέρνηση, αλλά σιγά – σιγά αποδυναμώθηκε εξαιτίας μιας αντιπαράθεσης για τη διάσωση μιας τράπεζας πρόεδρος της οποίας ήταν ο πατέρας της.
Παρόλα αυτά το Δημοκρατικό Κόμμα της εμπιστεύθηκε μια περιφέρεια η οποία είναι ήδη κερδισμένη. Στην Ιταλία οι πολιτικοί μπορούν να είναι υποψήφιοι σε πολλές περιφέρειες ταυτόχρονα. Η Μπόσκι είναι υποψήφια σε πέντε περιφέρειες από τη βόρεια ως τη νότια Ιταλία και μάλιστα στη γερμανόφωνη περιοχή του Μπολτσάνο, στα σύνορα με την Αυστρία, γεγονός που προκάλεσε χλευαστικά σχόλια στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης και την παραίτηση εκπροσώπων του Δημοκρατικού Κόμματος στην περιοχή.
Μπεατρίς Λορεντσίν, ο «αρμός»
Το 2013 η Λορεντσίν ήταν μεταξύ των βουλευτών της Forza Italia υπό τον Αντζελίνο Αλφάνο, οι οποίοι παρέμειναν στον κυβερνητικό συνασπισμό με το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ο Αλφάνο αποφάσισε να μην θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές και πλέον εναπόκειται στην Λορεντσίν και το κεντρώο κίνημά της «Λαϊκή Εναλλακτική», σύμμαχος του Δημοκρατικού Κόμματος, να διαδραματίσει συνδετικό ρόλο σε περίπτωση συνασπισμού μεταξύ του Μπερλουσκόνι και του Ρέντσι.
