Ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί φέρεται πλέον από όλες τις δημοσκοπήσεις να προηγείται στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, ολοκληρώνοντας μια αντιστροφή της κατάστασής του που άρχισε στα τέλη Φεβρουαρίου και η οποία αποδυναμώνει τη θέση του σοσιαλιστή υποψηφίου Φρανσουά Ολάντ που φερόταν ως φαβορί.

Τρεις εβδομάδες πριν από τον πρώτο γύρο, στις 22 Απριλίου, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα μέσα ενημέρωσης πιστεύουν πλέον ότι η δυναμική έχει αλλάξει.

Μια δημοσκόπηση του CSA που δημοσιεύθηκε αργά χθες Τετάρτη δίνει ευρύ προβάδισμα στον Νικολά Σαρκοζί στον πρώτο γύρο, με 30% των ψήφων έναντι 26% για τον Φρανσουά Ολάντ. Την ίδια μέρα, μια έρευνα του TNS Sofres έδινε για πρώτη φορά στη διάρκεια της εκστρατείας (για το Ινστιτούτο αυτό) τον απερχόμενο πρόεδρο επικεφαλής με 29% έναντι 28% για τον Ολάντ.

Αν ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών υπερισχύσει τελικά στον δεύτερο γύρο που έχει προγραμματιστεί για τις 6 Μαΐου, η διαφορά μειώνεται: 55-45 για το TNS-Sofres και 53-47 για το CSA. «Στις αρχές Φεβρουαρίου, ήταν 60-40 υπέρ του Ολάντ», υπενθυμίζει ο Ζερόμ Σεν Μαρί της CSA.

Για τον Εντουάρ Λεσέρφ, γενικό διευθυντή της TNS Sofres, «ακόμη κι αν μπορούμε να πούμε ότι οι υποψήφιοι είναι στήθος με στήθος η δυναμική έχει αντιστραφεί υπέρ του Νικολά Σαρκοζί». Το εβδομαδιαίο περιοδικό Nouvel Observateur επιβεβαιώνει: «Βοήθεια, ο Σαρκοζί επιστρέφει».

Πώς εξηγούνται όμως αυτές οι νέες τάσεις;

Το ινστιτούτο CSA διαπιστώνει μια «απογοήτευση» κάποιων οπαδών της αριστεράς «που τους είχε προσελκύσει η στάση του Φρανσουά Ολάντ όταν είχε “επιτεθεί” στα εισοδήματα των πιο εύπορων νοικοκυριών, και οι οποίοι απογοητεύτηκαν επειδή δεν άκουσαν αρκετά για το κοινωνικό κράτος», σύμφωνα με τον Ζερόμ Σεντ Μαρί.

Παρατηρεί επίσης, μια στάση των κεντρώων ψηφοφόρων πιο ευνοϊκή προς τον Σαρκοζί, ο οποίος θα έχει, όπως ισχυρίζονται, «περισσότερες ικανότητες άσκησης εξουσίας ως αρχηγός κράτους».

Όλοι συμφωνούν ότι ήταν επιτυχημένη η έναρξη της εκστρατείας του Νικολά Σαρκοζί, από τα μέσα Φεβρουαρίου.

Και αν οι δολοφονίες από έναν νεαρό «οπαδό του τζιχάντ» στο νοτιοδυτικό τμήμα της Γαλλίας συγκλόνισαν τη χώρα, χωρίς να έχουν μεγάλο πολιτικό βάρος, αυτή η επιχείρηση των υπηρεσιών ασφαλείας φυσικά και ευνόησε τον νυν πρόεδρο, ο οποίος μπόρεσε να εξωραΐσει την εικόνα του, ως «προστατευτικής» φιγούρας απέναντι στην κρίση ή τη βία.

Μόλις καταλάγιασαν τα συναισθήματα ο Νικολά Σαρκοζί ξανάρχισε τις συναντήσεις του σε υψηλούς τόνους. Ηγείται μιας επιθετικής εκστρατείας, προβάλλοντας από την αρχή πολύ σκληρές θέσεις για τη μετανάστευση. «Πώς να ενσωματώσεις, πώς να αφομοιώσεις, όταν ένα ανεξέλεγκτο κύμα μετανάστευσης έρχεται συνεχώς να εξουδετερώσει τις προσπάθειες της Δημοκρατίας;», δήλωσε με έμφαση σε μια συγκέντρωση στη Νάντη (βορειοδυτικά).

Όπως και το 2007, προσπάθησε να απορροφήσει τις ψήφους από την άκρα δεξιά, της οποίας η υποψήφια Μαρίν Λεπέν πιστώνεται με το 15% περίπου των ψήφων, για να βρεθεί επικεφαλής στον πρώτο γύρο και να διατηρήσει τη δυναμική από την πλευρά του.

Το προεδρικό στρατόπεδο, το οποίο ξανακέρδισε τις ελπίδες του το Μάρτιο, χλευάζει τώρα τη στρατηγική του Φρανσουά Ολάντ που “θέλει να κάνει εκστρατεία κυρίως πάνω στον «αντι-σαρκοζισμό» σύμφωνα με την εκπρόσωπο του, Ναταλί Κοσιουσκό Μοριζέ.

Ο Ολάντ ο οποίος προσπάθησε να αποναρκοθετήσει το έδαφος, σημειώνοντας ότι δεν μπορούσε να κρατήσει μέχρι τέλους το προβάδισμα των 15 μονάδων έναντι του απερχόμενου προέδρου αρνείται να αλλάξει πορεία.

Σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα Le Monde που δημοσιεύεται σήμερα επαναλαμβάνει ότι θέλει να «συνενώσει», να είναι ένας πρόεδρος «σταθερός στις επιλογές και τη διάρκεια», και λαμβάνει και πάλι τη θέση της αντιπολίτευσης στον απερχόμενο του οποίου «το βαρύ ισοζύγιο» σφυροκοπείται αδυσώπητα από το επιτελείο του.

Αντιμέτωπος με την εντυπωσιακή άνοδο του υποψήφιου της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελενσόν (πιστώνεται με 10 έως 14%), ο Ολάντ απλώς υπενθυμίζει ότι ο πρώτος γύρος είναι «αποφασιστικής σημασίας» και αρνείται να επιτεθεί από το φόβο της διαίρεσης του στρατοπέδου του.

Ένα παρακινδυνευμένο στοίχημα απέναντι σε ένα Νικολά Σαρκοζί «σε κίνηση», που δίνει την αίσθηση ότι επιβάλει τα θέματα του (ασφάλεια, μετανάστευση) και εξακολουθεί να έχει στο αποθεματικό ένα πρόγραμμα που θα πρέπει να αποκαλύψει, κατ’ αρχήν στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, όταν ο Φρανσουά Ολάντ έχει ήδη αποκαλύψει με μιας των κατάλογο των μέτρων του στα τέλη Ιανουαρίου.