Σήμερα συμπληρώνονται 136 χρόνια από τη γέννηση της σπουδαίας συγγραφέα, Βιρτζίνια Γουλφ, και η Google τιμά τη μνήμη της και το έργο της στο σημερινό της Doodle. Η βρετανή μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, βιογράφος και φεμινίστρια ήταν πράγματι μια γόνιμη πένα, το μοντερνιστικό στιλ γραφής της οποίας άλλαζε μάλιστα με κάθε νέο πόνημα και ευθύνεται για αφηγήματα όπως «Η Κυρία Ντάλογουεϊ», «Ο Φάρος», «Τα Κύματα», «Τα Χρόνια», «Ορλάντο» και πολλά ακόμα. Από τη στιγμή που ήρθε στο φως, στις 25 Ιανουαρίου 1882, η Βιρτζίνια μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον αγάπης και στοργής. Μοναδική μελανή στιγμή, το τραυματικό περιστατικό με τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια της που την κακοποίησαν σεξουαλικά, με τη Βιρτζίνια να είναι μόλις 6 ετών. Το αποτρόπαιο γεγονός έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το χνάρι του στον ψυχισμό του μικρού κοριτσιού, με τα πράγματα να γίνονται ακόμα χειρότερα όταν η μητέρα της θα πέθαινε ξαφνικά, σε ηλικία 49 ετών. Της πήρε 9 χρόνια και αναρίθμητες εκδοχές και προσχέδια για να εκδοθεί το πρώτο της βιβλίο, το 1915, με τίτλο «The Voyage Out». Ήταν ένα πειραματικό έργο, με τη Γουλφ να εξερευνά διαφορετικά λογοτεχνικά στιλ και να αποπειράται μια ασυνήθιστη αφηγηματική προοπτική, ενσωματώνοντας ελεύθερους συνειρμούς και ονειρικές καταστάσεις. Το 1925 κυκλοφορεί «Η Κυρία Ντάλογουεϊ» (Mrs. Dalloway), το τέταρτο μυθιστόρημά της, το οποίο γίνεται δεκτό με διθυραμβικές κριτικές! Η συναρπαστική μυθιστορία, συνυφασμένη με εσωτερικούς μονολόγους, διανθίζεται με φεμινιστικές πινελιές, ομοφυλοφιλικές νότες και θέματα που άπτονται της ψυχικής ασθένειας στη μεταπολεμική Βρετανία. Μέχρι τα 45 της, ήταν ήδη επιφανής διανοούμενος, έχοντας εγκαθιδρυθεί και ως συγγραφέας αλλά και ως καινοτόμος στοχαστής. Η ικανότητά της να ακροβατεί ανάμεσα στις ονειρικές σκηνές και τη «σφιχτή» λογοτεχνική πλοκή θα της εξασφάλιζε σεβασμό στους λογοτεχνικούς κύκλους αλλά και την αγάπη φυσικά του παγκόσμιου κοινού. Στα χρόνια που ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, με το σπίτι της οικογένειάς στο Λονδίνο να καταστρέφεται από τους βομβαρδισμούς και τη Βιρτζίνια να ανησυχεί για τον κίνδυνο που διέτρεχε ο εβραίος σύζυγός της να πιαστεί από τους Ναζί, βυθιζόταν όλο και περισσότερο μέσα στην κατάθλιψη. Μέσα στο ζοφερό αυτό κλίμα, το πρωινό της 28ης Μαρτίου 1941 η Βιρτζίνια φόρεσε το παλτό της, βγήκε από το σπίτι και γέμισε τις τσέπες της με πέτρες που βρήκε στον δρόμο για τον ποταμό, πριν πηδήξει τελικά μέσα και παρασυρθεί από το ρεύμα. Οι Αρχές θα έβρισκαν τη σορό της τρεις εβδομάδες μετά.