Χιλιάδες Ρουμάνοι σχημάτιζαν σήμερα ουρές στους δρόμους της πρωτεύουσας για να παρακολουθήσουν την κηδεία του τέως βασιλιά της χώρας Μιχαήλ, ο οποίος πέθανε στις αρχές του μήνα στην Ελβετία σε ηλικία 96 ετών.
Πολίτες με δάκρυα στα μάτια ακολουθούσαν την νεκρική πομπή και πετούσαν λευκά λουλούδια. Κάποιοι φώναζαν «Βασιλέα Μιχαήλ» και «Κάτω ο κομμουνισμός» ενώ ηχούσαν οι καμπάνες των εκκλησιών στο Βουκουρέστι.
Παρόντες στην κηδεία ήταν και ευρωπαίοι γαλαζοαίματοι όπως ο τέως βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, ο βρετανός πρίγκιπας Κάρολος και ο βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος Γουσταύος με την σύζυγό του βασίλισσα Σίλβια.
Ο τέως βασιλιάς Μιχαήλ είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή λόγω ασθενείας το 2016.
Εξάδελφος της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ, ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο το 1947 μετά την επικράτηση του κομμουνισμού στη Ρουμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έζησε εξόριστος στη Δύση για δεκαετίες.
Ο Μιχαήλ ήταν βασιλιάς της Ρουμανίας από τις 20 Ιουλίου 1927 έως τις 8 Ιουνίου 1930 και πάλι από τις 6 Σεπτεμβρίου 1940 έως την παραίτησή του στις 30 Δεκεμβρίου 1947.
Όταν τερματίστηκε η κομμουνιστική δικτατορία του Νικολάε Τσαουσέσκου, το 1989, ο Μιχαήλ επιχείρησε να επιστρέψει στη Ρουμανία, αλλά συνελήφθη και αναγκάστηκε να φύγει.
Το 1992 του επετράπη να επισκεφθεί τη Ρουμανία για το Πάσχα, οπότε τον υποδέχτηκαν τεράστια πλήθη. Μια ομιλία που έδωσε από το παράθυρο του ξενοδοχείου του συγκέντρωσε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους στο Βουκουρέστι.
Ενοχλημένη από τη δημοτικότητα του Μιχαήλ η κυβέρνηση αρνήθηκε να του επιτρέψει περαιτέρω επισκέψεις. Το 1997, μετά την ήττα του Ιλιέσκου από τον Εμίλ Κονσταντινέσκου, επαναχορηγήθηκε στο Μιχαήλ η ιθαγένεια και του επετράπη να επισκεφθεί και πάλι τη Ρουμανία. Μεγάλο μέρος της περιουσίας του, όπως το Ανάκτορο της Ελισάβετ, επεστράφη τελικά στην οικογένειά του αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Παρότι δεν τίθεται ζήτημα αποκατάστασης της μοναρχίας στη χώρα αυτή της ΕΕ, ο Μιχαήλ έχαιρε μεγάλου σεβασμού από τους Ρουμάνους, οι οποίοι τον εκτιμούσαν σε αντίθεση με τους πολιτικούς της χώρας, τους οποίους συνδέουν με τη φτώχεια και τη διαφθορά.
