To σκάνδαλο Γουάινστιν, με περίπου πενήντα γυναίκες να τον κατηγορούν τον παραγωγό του Χόλιγουντ για σεξουαλική επίθεση, φέρνει στο φως πολλαπλές περιπτώσεις παρενόχλησης που είχαν ξεχαστεί, γράφει η ισπανική εφημερίδα El Mundo. H υπόθεση αυτή, έρχεται να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας σε μια κοινωνία που φαινόταν μέχρι σήμερα να αγνοεί τη σεξουαλική παρενόχληση σε όλους τους τομείς. Από τον κόσμο της τέχνης μέχρι τα Πανεπιστήμια και φυσικά την πολιτική. Οι περιπτώσεις που είναι γνωστές συμβαίνουν συνήθως σε περιβάλλοντα όπου οι άντρες κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους και υποτάσσουν ασθενέστερους ανθρώπους, σχεδόν πάντα γυναίκες.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Μάικλ Φάλλον, ένα στελεχος βαρέων βαρών στην κυβέρνηση της Τερέζα Μει παραιτήθηκε την Τετάρτη, αφού κατηγορήθηκε για κακή συμπεριφορά με δημοσιογράφο. Ο Φάλον παραιτήθηκε από τη θέση του λέγοντας ότι «αυτό που ήταν αποδεκτό πριν από 15 χρόνια δεν είναι πλέον».
Λιγες ημέρες αργότερα έγινε γνωστό ότι παρενόχλησε, επίσης, τη βουλευτίνα Αντρέα Λιντσομ. Βουλευτες από όλα τα βρετανικά κόμματα έχουν αποτελέσει αντικείμενο παρόμοιων κατηγοριών στο Westminster. Τουλάχιστον τρεις από αυτούς, ένας από το Συντηρητικό κόμμα και δύο από το Εργατικό έχουν καταδικαστεί για σεξουαλική παρενόχληση. Μεταξύ των πιο διαβόητων περιπτώσεων ήταν ο υπουργός Διεθνούς Εμπορίου Mαρκ Γκαρνιερ, ο οποίος παραδέχθηκε ότι ο ίδιος ανάγκασε την γραμματέα του να αγοράσει ερωτικά παιχνίδια.
Στη Γαλλία, ο Tαρίκ Ραμαντάν, ένας μέχρι σήμερα φημισμένος ισλαμολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, κατηγορήθηκε από δύο γυναίκες για σεξουαλική επίθεση. Μια από αυτές, η Χέντα Αγιάρι, αφηγήθηκε ότι ο Ραμαντάν την κλώτσησε, την χαστούκισε και την προσέβαλε, όταν προσπάθησε να του ξεφύγει σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Μια άλλη γυναίκα, που παραμένει ανώνυμη, κατήγγειλε τον Ραμαντάν στις 27 Οκτωβρίου, μέσα από μια σπαρακτική μαρτυρία στη Le Monde: «Όσο πιο πολύ φώναζα, τόσο περισσότερο με χτυπούσε. Με έσυρε από τα μαλλιά σε όλη την αίθουσα». Ο κατηγορούμενος λέει ότι πρόκειται για μια εκστρατεία δυσφημισης.
Επίσης, στη Γαλλία το σκάνδαλο Ντομινίκ Στρος Καν, το 2011, έθεσε αυτό το ζήτημα στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας. Ο τότε επικεφαλης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κατηγορήθηκε για απόπειρα βιασμού της καμαριέρας, Ναφισάτου Ντιάλο. Αν και το DNA του Στρος Καν βρέθηκε στα ρούχα του θύματος, το θέμα έκλεισε με μια οικονομική συμφωνία και ξεχάστηκε.
Χρόνια αργότερα, το 2016, οκτώ γάλλοι κοινοβουλευτικοί κατηγόρησαν τον οικολογο βουλευτή Ντενίς Μποπέν, για σεξουαλική επίθεση. Αυτός υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, αλλά κατατέθηκαν καταγγελίες ενώπιον της δικαιοσύνης.
Ανάλογα περιστατικά καταγγέλθηκαν και στους διαδρόμους των Βρυξελλών. Τέσσερις γυναίκες που εργάζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέφεραν πρόσφατα στο «Politico» ότι είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από συναδέλφους τους. Μεταξύ των επιθέσεων που αναφέρθηκαν υπήρχαν και δύο περιπτώσεις βιασμού.
Την περασμένη εβδομάδα, φωνάζοντας «Και εγώ», το οποίο προέρχεται από ένα tweet της ηθοποιού Αλισα Μιλάνο, η οποία ενθάρρυνε όλες τις γυναίκες να μοιραστούν τις οδυνηρες εμπειρίες τους από σεξουαλική κακοποίηση, αρκετές ευρωβουλευτινες έφεραν το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Ήμουν 19 ετών, ήταν στο κολέγιο, αυτός ήταν περίπου 70», δήλωσε η ιταλίδα ευρωβουλευτής Ελεονώρα Φορέντσο. «Υπέστην και εγώ σεξουαλική κακοποίηση , όπως εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε η Γερμανίδα Τέρι Ρέιντκε
Η επαίσχυντη αυτή πραγματικότητα έχει, επίσης, αποκαλυφθεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Καλιφόρνια, 140 γυναίκες που εργάζονται στην πολιτική έχουν υπογράψει μια επιστολή στην οποία αναφέρουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι το τίμημα που πληρώνουν πολλές γυναίκες για τη σταδιοδρομία τους. Ισχυρίζονται, επίσης, ότι έχουν απειληθεί να μην το αναφέρουν στην αστυνομία. Μια παρόμοια επιστολή έχει λάβει την υποστήριξη 160 γυναικών στο Ιλλινόι.
