Η Μοσούλη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, γιορτάζει την απελευθέρωσή της, μετά τη νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων κατά του Ισλαμικού Κράτους, παρά το γεγονός ότι παραμένουν κάποιοι θύλακες αντίστασης.
Ο πρωθυπουργός Χάιντερ αλ Αμπάντι συνεχάρη, με ανακοίνωσή του, «τους ηρωικούς μαχητές για τη νίκη αυτή» στην «απελευθερωμένη» πόλη.
Η ανακατάληψη της Μοσούλης, του κύριου προπυργίου του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ, είναι η πιο σημαντική νίκη της Βαγδάτης από το 2014, όταν οι τζιχαντιστές κατέλαβαν μεγάλες περιοχές της χώρας.
Στον ποταμό Τίγρη έπεσαν τζιχαντιστές που είχαν εγκλωβιστεί στην πόλη της Μοσούλης, προκειμένου να γλιτώσουν από τις ειδικές δυνάμεις του Ιράκ, που τους καταδιώκουν, στην προσπάθεια ανακατάληψης του τελευταίου θύλακα του Ισλαμικού Κράτους στην παλιά πόλη.
Η ανακατάληψη, που επετεύχθη με τίμημα χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, την τεράστια έξοδο του πληθυσμού και τεράστιες καταστροφές, δεν σημαίνει το τέλος του πολέμου κατά της εξτρεμιστικής οργάνωσης.
Το Ισλαμικό Κράτος εξακολουθεί να ελέγχει αρκετές περιοχές του ιρακινού εδάφους, κυρίως τις πόλεις Ταλ Άφαρ και Χαουίτζα βόρεια της Βαγδάτης και κάποιες περιοχές της ερήμου στην επαρχία αλ Άνμπαρ, στα σύνορα με τη Συρία.
Η εξτρεμιστική οργάνωση έχει επίσης υπό τον έλεγχό της μεγάλες περιοχές στη Συρία, αν και έχασε έδαφος και το προπύργιό της η Ράκα πολιορκείται από δυνάμεις των ανταρτών που στηρίζονται από την Ουάσινγκτον.
Στη Μοσούλη μέλη των ιρακινών δυνάμεων ύψωσαν ιρακινές σημαίες και σχημάτισαν με τα δάκτυλά τους το σήμα της νίκης.
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Εμανουέλ Μακρόν, η χώρα του οποίου είναι ενεργό μέλος του συνασπισμού, δήλωσε ότι η Γαλλία «αποτίει φόρο τιμής σε όλους εκείνους που με τα στρατεύματά τους συνέβαλαν» στην απελευθέρωση της Μοσούλης.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Μάικλ Φάλον συνεχάρη τη Βαγδάτη, όμως εκτίμησε ότι «μένουν πολλά να γίνουν» στην περιοχή.
Για τις ιρακινές δυνάμεις η νίκη στη Μοσούλη είναι εκδίκηση
Η πτώση της πόλης στις 10 Ιουνίου 2014 συμβόλισε την κατάρρευση του ιρακινού κράτους και την αποτυχία των δυνάμεών του να αντιμετωπίσουν τους τζιχαντιστές που έθεταν υπό τον έλεγχό τους μεγάλες περιοχές στο δυτικό και βόρειο τμήμα της χώρας.
Κατά την υποχώρησή του τότε ο ιρακινός στρατός άφηνε πίσω του εξοπλισμό και στρατιωτικά οχήματα, σημαντικά λάφυρα για τους τζιχαντιστές.
Οι εννέα μήνες της στρατιωτικής επιχείρησης προκάλεσαν μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, με τον εκτοπισμό 920.000 αμάχων, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, εκ των οποίων οι 700.000 δεν έχουν επιστρέψει ακόμη στις εστίες τους.
Όσοι άμαχοι παρέμειναν παγιδευμένοι στην πόλη έζησαν σε φρικτές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας ελλείψεις σε βασικά αγαθά και νερό, βομβαρδισμούς και σφοδρές μάχες, ενώ οι τζιχαντιστές τους χρησιμοποιούσαν σαν ανθρώπινες ασπίδες.
«Οι μάχες ίσως τελείωσαν, όμως όχι η ανθρωπιστική κρίση», προειδοποίησε χθες Κυριακή η Λίζε Γκράντε συντονίστρια ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ για το Ιράκ.
