Οι προσωπικές ιστορίες και οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν από πρώτο χέρι τη φρίκη της αιματηρής επίθεσης στο Λονδίνο το περασμένο Σάββατο, συγκλονίζουν. Καθημερινοί άνθρωποι, εργαζόμενοι, περαστικοί αλλά και θαμώνες των εστιατορίων και των παμπ που έλαβε χώρα το δεύτερο μέρος του δολοφονικού σχεδίου των τριών δραστών, στο Μπόροου, έβαλαν τα σώματα τους μπροστά και είτε τράβηξαν την προσοχή των δολοφόνων είτε τους εμπόδισαν από το να συνεχίσουν το έργο τους.
Η περίπτωση του Ρόι Λάρνερ είναι μία από αυτές καθώς, ο οπαδός της Μίλγουολ βρισκόταν στο μπαρ Μπλακ εντ Μπλου, στην αγορά του Μπόροου εκείνο το βράδυ. Όταν οι Κουράμ Σαζάντ Μπατ, Ρασίντ Ρεντουάν και Γιούσεφ Ζάγμπα εισέβαλαν στο μαγαζί κραυγάζοντας «αυτό είναι για τον Αλάχ, Ισλάμ, Ισλάμ, Ισλάμ» και ξεκίνησαν να μαχαιρώνουν κόσμο ο 47χρονος ένιωσε πως πρέπει να κάνει κάτι. «Μέσα στον πανικό που επικρατούσε πήγα κατά πάνω τους και τους φώναξα: “Γα…. εγώ είμαι Μίλγουολ”. Προσπάθησα να ρίξω μπουνιά στον πρώτο αλλά τότε άρχισαν οι μαχαιριές πάνω μου», δήλωσε μέσα από το νοσοκομείο που νοσηλεύεται ένας από τους ήρωες του Λονδίνου.
Βέβαια οι γιατροί δεν ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι με την πράξη του καθώς επέζησε από ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο μιας και δέχτηκε 8 μαχαιριές σε λαιμό και κεφάλι. Την ίδια ανησυχία με τους γιατρούς είχαν και οι φίλοι του Βρετανού, οι οποίοι του χάρισαν ένα βιβλίο με έναν αρκετά επιτυχημένο τίτλο, «Μάθε να τρέχεις». Ο ίδιος το διασκέδασε αναφέροντας στη Sun πως «αυτό είναι το ιδιαίτερο χιούμορ του Νότιου Λονδίνου».
Η, για πολλούς απερίσκεπτη, πράξη του 47χρονου Βρετανού βοήθησε ωστόσο τους περισσότερους πελάτες της παμπ να τρέξουν μακριά από τους 3 δράστες της επίθεσης. Ήμουν μόνος μου με γυμνά χέρια απέναντι τους. Για αυτό δέχτηκα και τόσο σοβαρά χτυπήματα», συμπλήρωσε ο Λάρνερ. Οι βρετανοί οπαδοί είναι γνωστοί για τους καβγάδες τους αλλά και για την ευχαρίστηση που παίρνουν από τσακωμούς σε παμπ και μπαρ. Αυτό το χαρακτηριστικό είχε και ο Λάρνερ και ήταν αυτό που τον οδήγησε ενστικτωδώς να επιτεθεί. Το επιβεβαίωσε και η μητέρα του: «Ο Ρόι δεν κάνει ποτέ πίσω από καβγά».