Άκρως ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα έρευνα του Κέντρου Παρακολούθησης Εσωτερικών Εκτοπισμών (IDMC), που είναι τμήμα του Norwegian Refugee Council (Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων). Σύμφωνα με αυτά, περισσότεροι από 31 εκατομμύρια άνθρωποι (ένας άνθρωπος το δευτερόλεπτο) εκτοπίστηκαν στη χώρα τους το 2016, λόγω συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών, και οι αριθμοί αυτοί θα αυξηθούν, εκτός εάν οι υποκείμενοι λόγοι, όπως η κλιματική αλλαγή και η πολιτική αναταραχή, αντιμετωπιστούν.
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, σχεδόν 7 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως από την υποσαχάρια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, εκτοπίστηκαν λόγω συγκρούσεων, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Παρακολούθησης Εσωτερικών Εκτοπισμών (IDMC), που είναι τμήμα του Norwegian Refugee Council (Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων).
Άλλα 24 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στην Ασία, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να μεταβούν σε άλλη περιοχή της χώρας, λόγω φυσικής καταστροφής, όπως είναι οι καταιγίδες, οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές, ανέφερε το IDMC σε έκθεσή του.
Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει με τους πρόσφυγες, που ζητούν άσυλο σε άλλες χώρες, οι εσωτερικά εκτοπισμένοι (IDPs) παραμένουν στη χώρα τους και δεν μπορούν να διεκδικήσουν διεθνή προστασία, σημειώνει το IDMC.
Για τον λόγο αυτόν, το θέμα των IDPs παραβλέπεται συχνά έως ότου οι ανθρωπιστικές κρίσεις ξεχυθούν πέρα από τα σύνορα, δήλωσε η διευθύντρια του IDMC, Αλεξάντρα Μπίλακ.
«Μπορεί εύκολα να βρεθεί εκτός ατζέντας, λόγω του ότι οι εθνικές κυβερνήσεις σε μερικές περιπτώσεις δεν θέλουν να το παραδεχθούν και οπωσδήποτε δεν θέλουν κανείς απέξω να αρχίσει να ερευνά τις υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους», δήλωσε στο Thomson Reuters Foundation.
Το 2016, οι περισσότεροι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν λόγω συγκρούσεων καταγράφηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, με 922.000 να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, ακολουθούμενοι από ανθρώπους από τη Συρία (824.000) και από το Ιράκ (659.000).
Όμως οι φυσικές καταστροφές εκτόπισαν τριπλάσιο αριθμό ανθρώπων σε σχέση με τις συγκρούσεις, με περισσότερους από 7 εκατομμύρια ανθρώπους στην Κίνα να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, ακολουθούμενοι από τις Φιλιππίνες με σχεδόν 6 εκατομμύρια ανθρώπους και την Ινδία με σχεδόν 2,5 εκατομμύρια.
Η Μπίλακ δήλωσε πως οι διαμορφωτές πολιτικής χρειάζεται επειγόντως να αντιμετωπίσουν τις ριζικές αιτίες του εκτοπισμού και να επικεντρώσουν περισσότερο την προσοχή τους στους εσωτερικά εκτοπισμένους, καθώς μπορεί να διαφύγουν σε άλλες χώρες αν η κατάστασή τους επιδεινωθεί.
«Οι άνθρωποι που εκτοπίζονται για μακρές χρονικές περιόδους και αντιμετωπίζουν τεράστιες απειλές στην καθημερινή προστασία και ασφάλειά τους θα χρειαστεί τελικά να ζητήσουν προστασία αλλού, αν δεν την έχουν στη χώρα τους», είπε.
Εκατομμύρια Σύροι εκτοπίστηκαν εσωτερικά στη διάρκεια των πρώτων χρόνων του πολέμου, είπε η Μπίλακ, αλλά μόλις το 2014 και το 2015 άρχισαν να φεύγουν από τη χώρα σε μεγάλους αριθμούς, προκαλώντας τη μεγαλύτερη μεταναστευτική/προσφυγική κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Δεν δαπανώνται αρκετά χρήματα για την αποτροπή, ενώ πολύ περισσότερα δαπανώνται για τα συμπτώματα αυτών των κρίσεων. Η κλιματική αλλαγή, για παράδειγμα, θα προκαλέσει στο μέλλον πιο ακραία καιρικά φαινόμενα… τα οποία θα ασκήσουν πίεση στους πόρους, που θα οδηγήσουν σε περισσότερες συγκρούσεις και θα συνεισφέρουν σε αυτό τον φαύλο κύκλο των εκτοπισμών», σημείωσε χαρακτηριστικά.