Με τρισάγιο, ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων, αλλά και παρουσίαση του μνημειώδους έργου του Μίκη Θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν» ο Ελληνισμός θα τιμήσει την ερχόμενη Κυριακή, 7 Μαίου, στις πρώην εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν της Άνω Αυστρίας, τη μνήμη των 3.700 Ελλήνων που υπήρξαν εκεί θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην τελετή στο ελληνικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 72 χρόνων από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης, θα παραβρεθούν εκπρόσωποι της ελληνικής Πολιτείας, με επικεφαλής την πρέσβη της Ελλάδας στην Αυστρία, Χρυσούλα Αλειφέρη, όπως επίσης εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας, με επικεφαλής τον πρέσβη Μάριο Ιερωνυμίδη, μαζικοί φορείς και μέλη της ομογένειας, ενώ τα τέσσερα τραγούδια του «Μαουτχάουζεν» θα παρουσιάσει το μουσικό σχήμα της Βιέννης «Οι Έλληνες».

Στην φετινή, μεγάλη κοινή τελετή στο κεντρικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, που θα προηγηθεί εκείνων στο ελληνικό μνημείο και στα εθνικά μνημεία των άλλων χωρών και στην οποία αναμένονται δεκάδες επίσημες αντιπροσωπείες και πολλές χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ευρώπη, θα παραστεί η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Αυστρίας, με επικεφαλής το νέο Αυστριακό ομοσπονδιακό Πρόεδρο, Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό, 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης, ιδρύθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές τον Αύγουστο του 1938, αρχικά για να μεταφερθούν εκεί κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και μετά από το Άουσβιτς.

Μέχρι την απελευθέρωσή του από συμμαχικά στρατεύματα στις 5 Μαίου 1945, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη, γνώρισαν στο Μαουτχάουζεν ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.

Για τους 122.797 από αυτούς -ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες- η απελευθέρωση ήλθε πολύ αργά, είχαν ήδη αφήσει στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν την τελευταία τους πνοή.

Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος, με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης συρρέουν στο Μαουτχάουζεν, πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον επιζώντες του.

Το μνημειώδες έργο του, «Μαουτχάουζεν» ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε το 1965 σε ποίηση του εκλιπόντα το 2011, μεγάλου θεατρικού συγγραφέα και ακαδημαϊκού Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος υπήρξε για δυόμιση χρόνια κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και ένας από τους ελάχιστους επιζώντες του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, έχοντας δίπλα του τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, είχε πρωτοπαρουσιάσει το «Μαουτχάουζεν» στον τόπο του μαρτυρίου, στο πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Μάιο του 1988, σε μια ιστορική συναυλία του με τη Μαρία Φαραντούρη, την Ανατολικογερμανίδα Γκίζελα Μάι και την Ελινόαρ Μοάβ-Βενιάδη (στα ελληνικά, γερμανικά και εβραϊκά, αντίστοιχα) παρουσία του τότε καγκελάριου της Αυστρίας, Φραντς Βρανίτσκι και δεκάδων χιλιάδων προσκυνητών από όλη την Ευρώπη.

Ιστορικής σημασίας υπήρξε και η δεύτερη παρουσίαση του έργου από τον ίδιο τον συνθέτη, επίσης με τη συγκλονιστική ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη και παρουσία πάλι του Αυστριακού καγκελάριου Φραντς Βρανίτσκι, τον Μάιο του 1995, στην 50ή επέτειο από την απελευθέρωση του Μαουτχάουζεν.