Ποινή ισόβιας κάθειρξης επέβαλε δικαστήριο στην Ινδία σε οκτώ διακινητές ανθρώπων, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι για τον βασανισμό και τον ακρωτηριασμό των χεριών δύο εργατών.
Όπως ανακοίνωσε το δικαστήριο, στόχος της ποινής είναι η τιμωρία των ενόχων αλλά και να αποτραπούν ανάλογα εγκλήματα στο μέλλον.
Ο εισαγγελέας Ντιπέντρα Νατ Πατρά τόνισε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης αποδείχθηκε πως οι διακινητές έκοψαν τα χέρια των δύο εργατών, του Νιλαμπάρ Ντανγκνταμάτζι και του Νταγιαλού Νάιλ, στο κρατίδιο Οντίσα την 15η Δεκεμβρίου 2013. Οι δύο εργάτες ήταν ανάμεσα στους 12 ανθρώπους που πήραν δάνεια από τον ιδιοκτήτη ενός πρακτορείου εύρεσης εργασίας, τον Παρβές Ντούνι, και συμφώνησαν να δουλέψουν για να τα αποπληρώσουν, αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποίησαν πως τους είχε παγιδέψει.
Όταν ανακάλυψαν πως δεν τους είχαν μεταφέρει στο κρατίδιο Άντρα Πραντές της νοτιοανατολικής Ινδίας όπως τους είχαν πει, αλλά στο κρατίδιο Τσατίσγκαρ, στην κεντρική Ινδία, οι δύο άνδρες προσπάθησαν να το σκάσουν. Αλλά τους έπιασαν και τους κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο για ώρες, πριν τους κόψουν τα χέρια.
Η υπόθεση, όταν αποκαλύφθηκε και προβλήθηκε από τα ΜΜΕ της Ινδίας, προκάλεσε σάλο και κατακραυγή σε όλη τη χώρα. Στην Ινδία εκτιμάται πως ζουν περισσότεροι άνθρωποι σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του κόσμου.
Ο Ντανγκνταμάτζι πέθανε την 21η Σεπτεμβρίου, εξαιτίας των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.
«Βάσει της καταδίκης ο Παρβές Ντούνι και οι άλλοι διακινητές θα εκτίσουν ισόβια κάθειρξη. Θα πληρώσουν επίσης πρόστιμα», δήλωσε ο εισαγγελέας στο Thomson Reuters Foundation. «Αυτό είναι ένα μάθημα για όλους», πρόσθεσε ο ίδιος.
Καθώς η υπόθεση πήρε μεγάλη δημοσιότητα, το 2014 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας επενέβη και ζήτησε από την τοπική κυβέρνηση του κρατιδίου Οντίσα να επιταχύνει τη δικαστική διαδικασία και να βοηθήσει τα δύο θύματα, η ιστορία των οποίων είναι αντιπροσωπευτική πολλών ανθρώπων που έχουν παγιδευτεί λόγω χρεών στην Ινδία.
Ο όρος σύγχρονη σκλαβιά χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράφονται διάφορες μορφές διακίνησης ανθρώπων, δουλείας λόγω χρεών, εξαναγκαστικών γάμων και άλλων μορφών εκμετάλλευσης. Σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς εκτιμάται πως ζουν 46 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.