Οι γυναίκες οι οποίες εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για να σωθούν από πολέμους, την ανέχεια ή την πολιτική αστάθεια, φοβούνται ότι θα βιαστούν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αλλά το αποτολμούν παρ’ όλ’ αυτά, επισήμανε σήμερα μια οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι γυναίκες και τα κορίτσια που κινδυνεύουν να υποστούν βίαιες σεξουαλικές επιθέσεις παίρνουν αντισυλληπτικά σε ενέσιμη μορφή προληπτικά, σημείωσε η Χίλαρι Μαργκόλις, ερευνήτρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW).

«Παρότι γνωρίζουν ότι διατρέχουν κίνδυνο να υποστούν σεξουαλική βία, είναι αποφασισμένες να κάνουν αυτό το ταξίδι», δήλωσε στην ετήσια σύνοδο Trust Women για τα δικαιώματα των γυναικών και για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων που διοργανώνει το Thomson Reuters Foundation, η φιλανθρωπική οργάνωση που έχει ιδρύσει η εταιρεία Thomson Reuters.

Συνολικά 65,3 εκατομμύρια άνθρωποι –ένας αριθμός δίχως ιστορικό προηγούμενο– ξεριζώθηκαν πέρυσι. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε κατά 50% σε μια πενταετία, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Τα δεδομένα δείχνουν ότι αναπτυσσόμενα κράτη φιλοξενούν το 86% των προσφύγων. Τους περισσότερους από αυτούς φιλοξενεί η Τουρκία, η οποία έχει υποδεχθεί 2,7 εκατομμύρια Σύρους.

Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF) κατήγγειλε νωρίτερα φέτος ότι παιδιά που ζουν σε καταυλισμούς προσφύγων στη Γαλλία υφίστανται κακοποίηση, συχνά σεξουαλική –ξυλοδαρμούς ή/και βιασμούς– ή εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε καθημερινή βάση.

Έκθεση της UNICEF κατέγραψε επίσης περιπτώσεις νέων γυναικών από τις οποίες ζητείται να ικανοποιήσουν σεξουαλικής φύσης απαιτήσεις των διακινητών για να τις περάσουν στη Βρετανία. Στελέχη οργανώσεων αρωγής σημειώνουν ότι αυτό κάθε άλλο παρά περιορίζεται στη Γαλλία.

Η Διεθνής Αμνηστία ανέφερε πως οι γυναίκες με τις οποίες συνομίλησαν στελέχη της είπαν πως φοβούνταν συνεχώς πως θα δέχονταν σεξουαλικής επιθέσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στη Λιβύη αλλά και εκεί, ενώ πρόσθεσε πως σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, οι βιασμοί είναι τόσο συχνοί που έπαιρναν αντισυλληπτικά πριν ξεκινήσουν το ταξίδι για να αποφύγουν ανεπιθύμητες κυήσεις.

Σύμφωνα με την Μαργκόλις, πολλές από τις μετανάστριες από τις οποίες πήρε συνεντεύξεις σε κέντρα υποδοχής στην Ιταλία επίσης δήλωσαν ότι πήραν αντισυλληπτικά πριν από το πολύ συχνά επικίνδυνο ταξίδι διά θαλάσσης από τη Λιβύη, «εξαιτίας του μεγάλου κινδύνου» που διέτρεχαν «να βιαστούν».

Τουλάχιστον 4.690 μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο φέτος, στην προσπάθειά τους να φθάσουν στην Ευρώπη, από 3.777 το 2015. Οι περισσότεροι από αυτούς πνίγηκαν σε ναυάγια που σημειώθηκαν μετά τον απόπλου τους από τις ακτές της βόρειας Αφρικής, στις περισσότερες περιπτώσεις από τη Λιβύη.

«Η ιδέα ότι μια γυναίκα η οποία ταξιδεύει μαζί με άνδρες είναι αυτομάτως ασφαλής είναι εσφαλμένη», επισήμανε η Μαργκόλις. «Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες εξαναγκάζονται να ταξιδέψουν μαζί με άνδρες, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο διακίνησης, σωματεμπορίας, ή μπορεί να αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία».

Η Τζοάν Λιου, πρόεδρος της ΜΚΟ Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF), πρόσθεσε ότι η διεθνής κοινότητα δεν προσφέρει βοήθεια –αντίθετα μοιάζει να εγκαταλείπει στην τύχη τους– στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Η πολιτική που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή είναι «να αποθαρρύνονται οι άνθρωποι από το να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους για να σώσουν τη ζωή τους», γεγονός που σημαίνει ότι ως διεθνής κοινότητα «επιδεινώνουμε και αυξάνουμε» το πόσο ευάλωτοι είναι, υπογράμμισε η Λιου.

Για τις γυναίκες η κατάσταση μπορεί να είναι ακόμη χειρότερη διότι «οι γυναίκες μετατρέπονται σε πεδίο μάχης, κακομεταχείρισης. Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο και δεν βρισκόμαστε στο τέλος του», συμπλήρωσε η ίδια.