O Φρανσουά Φιγιόν τα κατάφερε και κέρδισε τις προκριματικές εκλογές της γαλλικής Κεντροδεξιάς και ετοιμάζεται πλέον να αντιμετωπίσει τη Μαρίν Λεπέν στις κρίσιμες προεδρικές εκλογές του 2017. Ήταν μία αμφίρροπη αναμέτρηση, στην οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι δύο πρώην πρωθυπουργοί: ο ιδιαίτερα συντηρητικός Φρανσουά Φιγιόν και ο πιο μετριοπαθής Αλέν Ζιπέ, ο οποίος μάλιστα είχε ξεκινήσει την εσωκομματική μάχη ως φαβορί, καθώς, εκτός από την εμπειρία του στην πρωθυπουργία και το υπουργείο Εξωτερικών, πιστώνεται με μία ιδιαίτερα επιτυχημένη θητεία στη δημαρχία του Μπορντώ. Κι όμως, ο αθόρυβος Φρανσουά Φιγιόν έκανε την υπέρβαση στον δεύτερο γύρο των προκριματικών εκλογών για το χρίσμα της Κεντροδεξιάς. Το βράδυ της Κυριακής, με καταμετρημένο τον 50% των ψήφων, κέρδιζε το 68% των συντηρητικών ψηφοφόρων έναντι μόλις 31% του Ζιπέ. Εκτός μάχης είχε μείνει από τον πρώτο γύρο ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος ματαίως ήλπιζε να επιστρέψει στο προεδρικό μέγαρο . Ποιός είναι όμως ο δαιμόνιος, καθώς φαίνεται, Φιγιόν; Ο βρετανικός Guardian σπεύδει να θυμίσει ότι ο Φιγιόν είναι ένας αμετανόητος θαυμαστής της Μάργκαρετ Θάτσερ. Είναι ο πολιτικός που υπόσχεται ένα σοκ για τη Γαλλία, τουλάχιστον στην οικονομία. Ο Φρανσουά Φιγιόν κατάγεται από το Λε Μαν της βόρειας Γαλλίας, μία πόλη που φημίζεται για τους αγώνες ταχύτητας και την περίφημη διοργάνωση «24 ώρες του Λε Μαν». Ο ίδιος δηλώνει φανατικός οπαδός του αυτοκινήτου, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχε διακριθεί για την ταχύτητά του στον πολιτικό στίβο. Ενσαρκώνει πάντως με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τις αξίες του συντηρητισμού και της καθολικής εκκλησίας: είναι απόφοιτος Νομικής, διαμένει με την οικογένεια και τα πέντε παιδιά του σε πύργο που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα στη νοτιοδυτική Γαλλία, τηρεί κριτική στάση απέναντι στο Ισλάμ, θέλει να επιβάλει αυστηρούς ελέγχους στα μουσουλμανικά τεμένη και να περιορίσει την πρόσβαση των αλλοδαπών στο γαλλικό σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Στο πεδίο της οικονομίας ο Φιγιόν θεωρείται θιασώτης του ακραιφνούς φιλελευθερισμού και θαυμαστής της Μάργκαρετ Θάτσερ. Υπόσχεται να περιορίσει κατά 100 δισ. ευρώ τις δημόσιες δαπάνες και να περικόψει 500.000 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων. Επιπλέον, δηλώνει ότι θα θυσιάσει «ιερές αγελάδες» της γαλλικής εργατικής νομοθεσίας, όπως την εργάσιμη εβδομάδα των 35 ωρών, ενώ θα αυξήσει και τα όρια συνταξιοδότησης. Την ίδια στιγμή πάντως, επιδιώκει να μειώσει αισθητά τη φορολογία των επιχειρήσεων, με στόχο να προσφέρει επενδυτικά κίνητρα και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της γαλλικής οικονομίας. «Συμβολίζει την απόλυτη σοβαρότητα. Στις δημόσιες εμφανίσεις του είναι συγκροτημένος, επιδεικνύει μετριοπάθεια και πλήρη αυτοκυριαρχία», επισημαίνει στην Deutsche Welle ο πολιτικός επιστήμων Ντομινίκ Γκρίλμαγερ, ερευνητής στο Γαλλογερμανικό Ινστιτούτο του Λούντβιγκσμπουργκ. Υπό τη στιβαρή καθοδήγηση του Νικολά Σαρκοζί ο Φιγιόν κατόρθωσε να παραμείνει στον πρωθυπουργικό θώκο για πέντε ολόκληρα χρόνια, από το 2007 έως το 2012, χωρίς να υποπέσει σε κάποιο ολέθριο σφάλμα. Ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός στη Γαλλία που κατάφερε να ολοκληρώσει μία πλήρη θητεία χωρίς «παρατράγουδα». Δεν λείπουν βέβαια κάποιες σκιές μετά από μία πρόσκληση για ένα ταξίδι πολυτελείας στην Αίγυπτο το 2010, την οποία δέχθηκε ο Φιγιόν από τον τότε πρόεδρο της χώρας Χόσνι Μουμπάρακ. Αλλά ακόμη κι αυτό αποτελεί πταίσμα σε σύγκριση με την παλαιότερη καταδίκη του Αλέν Ζιπέ για παράνομη χρηματοδότηση του κόμματος. Ο Ντομινίκ Γκρίλαμγερ επισημαίνει ότι ο Φιγιόν αυτοπροβάλλεται ως μεταρρυθμιστής, αλλά ακόμη και στο ίδιο του το κόμμα πολλοί τον κατηγορούν ότι διχάζει τη γαλλική κοινωνία λόγω της οικονομικής πολιτικής που ευαγγελίζεται. Σε πολλές περιπτώσεις το πρόγραμμά του φαίνεται παρόμοιο με εκείνο της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, ωσάν να θέλει να επαναπατρίσει τις ψήφους των συντηρητικών Γάλλων που έχουν διαρρεύσει προς το Εθνικό Μέτωπο.
